وعد

Arabic

Etymology 1.1

Root
و ع د (w ʕ d)
11 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /wa.ʕa.da/

Verb

وَعَدَ • (waʕada) I (non-past يَعِدُ (yaʕidu), verbal noun وَعْد (waʕd) or عِدَة (ʕida) or مَوْعِد (mawʕid) or مَوْعِدَة (mawʕida))

  1. (ditransitive) to promise (construed doubly transitive or someone بِ (bi) something)
    هَلْ تَعِدُنِي بِذٰلِكَ؟ (talking to a male)
    hal taʕidunī biḏālika?
    Will you promise me (are you promising me) this?
Conjugation
Conjugation of وَعَدَ (I, assimilated, a ~ i, full passive, verbal nouns وَعْد, عِدَة, مَوْعِد, مَوْعِدَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَعْد, عِدَة, مَوْعِد, مَوْعِدَة
waʕd, ʕida, mawʕid, mawʕida
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاعِد
wāʕid
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْعُود
mawʕūd
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَعَدْتُ
waʕadtu
وَعَدْتَ
waʕadta
وَعَدَ
waʕada
وَعَدْتُمَا
waʕadtumā
وَعَدَا
waʕadā
وَعَدْنَا
waʕadnā
وَعَدْتُمْ
waʕadtum
وَعَدُوا
waʕadū
f وَعَدْتِ
waʕadti
وَعَدَتْ
waʕadat
وَعَدَتَا
waʕadatā
وَعَدْتُنَّ
waʕadtunna
وَعَدْنَ
waʕadna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعِدُ
ʔaʕidu
تَعِدُ
taʕidu
يَعِدُ
yaʕidu
تَعِدَانِ
taʕidāni
يَعِدَانِ
yaʕidāni
نَعِدُ
naʕidu
تَعِدُونَ
taʕidūna
يَعِدُونَ
yaʕidūna
f تَعِدِينَ
taʕidīna
تَعِدُ
taʕidu
تَعِدَانِ
taʕidāni
تَعِدْنَ
taʕidna
يَعِدْنَ
yaʕidna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعِدَ
ʔaʕida
تَعِدَ
taʕida
يَعِدَ
yaʕida
تَعِدَا
taʕidā
يَعِدَا
yaʕidā
نَعِدَ
naʕida
تَعِدُوا
taʕidū
يَعِدُوا
yaʕidū
f تَعِدِي
taʕidī
تَعِدَ
taʕida
تَعِدَا
taʕidā
تَعِدْنَ
taʕidna
يَعِدْنَ
yaʕidna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعِدْ
ʔaʕid
تَعِدْ
taʕid
يَعِدْ
yaʕid
تَعِدَا
taʕidā
يَعِدَا
yaʕidā
نَعِدْ
naʕid
تَعِدُوا
taʕidū
يَعِدُوا
yaʕidū
f تَعِدِي
taʕidī
تَعِدْ
taʕid
تَعِدَا
taʕidā
تَعِدْنَ
taʕidna
يَعِدْنَ
yaʕidna
imperative
الْأَمْر
m عِدْ
ʕid
عِدَا
ʕidā
عِدُوا
ʕidū
f عِدِي
ʕidī
عِدْنَ
ʕidna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُعِدْتُ
wuʕidtu
وُعِدْتَ
wuʕidta
وُعِدَ
wuʕida
وُعِدْتُمَا
wuʕidtumā
وُعِدَا
wuʕidā
وُعِدْنَا
wuʕidnā
وُعِدْتُمْ
wuʕidtum
وُعِدُوا
wuʕidū
f وُعِدْتِ
wuʕidti
وُعِدَتْ
wuʕidat
وُعِدَتَا
wuʕidatā
وُعِدْتُنَّ
wuʕidtunna
وُعِدْنَ
wuʕidna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوعَدُ
ʔūʕadu
تُوعَدُ
tūʕadu
يُوعَدُ
yūʕadu
تُوعَدَانِ
tūʕadāni
يُوعَدَانِ
yūʕadāni
نُوعَدُ
nūʕadu
تُوعَدُونَ
tūʕadūna
يُوعَدُونَ
yūʕadūna
f تُوعَدِينَ
tūʕadīna
تُوعَدُ
tūʕadu
تُوعَدَانِ
tūʕadāni
تُوعَدْنَ
tūʕadna
يُوعَدْنَ
yūʕadna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوعَدَ
ʔūʕada
تُوعَدَ
tūʕada
يُوعَدَ
yūʕada
تُوعَدَا
tūʕadā
يُوعَدَا
yūʕadā
نُوعَدَ
nūʕada
تُوعَدُوا
tūʕadū
يُوعَدُوا
yūʕadū
f تُوعَدِي
tūʕadī
تُوعَدَ
tūʕada
تُوعَدَا
tūʕadā
تُوعَدْنَ
tūʕadna
يُوعَدْنَ
yūʕadna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوعَدْ
ʔūʕad
تُوعَدْ
tūʕad
يُوعَدْ
yūʕad
تُوعَدَا
tūʕadā
يُوعَدَا
yūʕadā
نُوعَدْ
nūʕad
تُوعَدُوا
tūʕadū
يُوعَدُوا
yūʕadū
f تُوعَدِي
tūʕadī
تُوعَدْ
tūʕad
تُوعَدَا
tūʕadā
تُوعَدْنَ
tūʕadna
يُوعَدْنَ
yūʕadna

Verb

وَعَدَ • (waʕada) I (non-past يَعِدُ (yaʕidu), verbal noun وَعِيد (waʕīd))

  1. (ditransitive) to threaten with
    • 609–632 CE, Qur'an, 36:63:
      هٰذِهِ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
      hāḏihi jahannamu llatī kuntum tūʕadūna
      This is the Hell with which you were threatened
Conjugation
Conjugation of وَعَدَ (I, assimilated, a ~ i, full passive, verbal noun وَعِيد)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَعِيد
waʕīd
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاعِد
wāʕid
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْعُود
mawʕūd
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَعَدْتُ
waʕadtu
وَعَدْتَ
waʕadta
وَعَدَ
waʕada
وَعَدْتُمَا
waʕadtumā
وَعَدَا
waʕadā
وَعَدْنَا
waʕadnā
وَعَدْتُمْ
waʕadtum
وَعَدُوا
waʕadū
f وَعَدْتِ
waʕadti
وَعَدَتْ
waʕadat
وَعَدَتَا
waʕadatā
وَعَدْتُنَّ
waʕadtunna
وَعَدْنَ
waʕadna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعِدُ
ʔaʕidu
تَعِدُ
taʕidu
يَعِدُ
yaʕidu
تَعِدَانِ
taʕidāni
يَعِدَانِ
yaʕidāni
نَعِدُ
naʕidu
تَعِدُونَ
taʕidūna
يَعِدُونَ
yaʕidūna
f تَعِدِينَ
taʕidīna
تَعِدُ
taʕidu
تَعِدَانِ
taʕidāni
تَعِدْنَ
taʕidna
يَعِدْنَ
yaʕidna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعِدَ
ʔaʕida
تَعِدَ
taʕida
يَعِدَ
yaʕida
تَعِدَا
taʕidā
يَعِدَا
yaʕidā
نَعِدَ
naʕida
تَعِدُوا
taʕidū
يَعِدُوا
yaʕidū
f تَعِدِي
taʕidī
تَعِدَ
taʕida
تَعِدَا
taʕidā
تَعِدْنَ
taʕidna
يَعِدْنَ
yaʕidna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعِدْ
ʔaʕid
تَعِدْ
taʕid
يَعِدْ
yaʕid
تَعِدَا
taʕidā
يَعِدَا
yaʕidā
نَعِدْ
naʕid
تَعِدُوا
taʕidū
يَعِدُوا
yaʕidū
f تَعِدِي
taʕidī
تَعِدْ
taʕid
تَعِدَا
taʕidā
تَعِدْنَ
taʕidna
يَعِدْنَ
yaʕidna
imperative
الْأَمْر
m عِدْ
ʕid
عِدَا
ʕidā
عِدُوا
ʕidū
f عِدِي
ʕidī
عِدْنَ
ʕidna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُعِدْتُ
wuʕidtu
وُعِدْتَ
wuʕidta
وُعِدَ
wuʕida
وُعِدْتُمَا
wuʕidtumā
وُعِدَا
wuʕidā
وُعِدْنَا
wuʕidnā
وُعِدْتُمْ
wuʕidtum
وُعِدُوا
wuʕidū
f وُعِدْتِ
wuʕidti
وُعِدَتْ
wuʕidat
وُعِدَتَا
wuʕidatā
وُعِدْتُنَّ
wuʕidtunna
وُعِدْنَ
wuʕidna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوعَدُ
ʔūʕadu
تُوعَدُ
tūʕadu
يُوعَدُ
yūʕadu
تُوعَدَانِ
tūʕadāni
يُوعَدَانِ
yūʕadāni
نُوعَدُ
nūʕadu
تُوعَدُونَ
tūʕadūna
يُوعَدُونَ
yūʕadūna
f تُوعَدِينَ
tūʕadīna
تُوعَدُ
tūʕadu
تُوعَدَانِ
tūʕadāni
تُوعَدْنَ
tūʕadna
يُوعَدْنَ
yūʕadna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوعَدَ
ʔūʕada
تُوعَدَ
tūʕada
يُوعَدَ
yūʕada
تُوعَدَا
tūʕadā
يُوعَدَا
yūʕadā
نُوعَدَ
nūʕada
تُوعَدُوا
tūʕadū
يُوعَدُوا
yūʕadū
f تُوعَدِي
tūʕadī
تُوعَدَ
tūʕada
تُوعَدَا
tūʕadā
تُوعَدْنَ
tūʕadna
يُوعَدْنَ
yūʕadna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوعَدْ
ʔūʕad
تُوعَدْ
tūʕad
يُوعَدْ
yūʕad
تُوعَدَا
tūʕadā
يُوعَدَا
yūʕadā
نُوعَدْ
nūʕad
تُوعَدُوا
tūʕadū
يُوعَدُوا
yūʕadū
f تُوعَدِي
tūʕadī
تُوعَدْ
tūʕad
تُوعَدَا
tūʕadā
تُوعَدْنَ
tūʕadna
يُوعَدْنَ
yūʕadna

Etymology 1.2

Pronunciation

  • IPA(key): /waʕd/

Noun

وَعْد • (waʕdm (plural وُعُود (wuʕūd))

  1. verbal noun of وَعَدَ (waʕada) (form I)
  2. promise
  3. threat, menace
  4. anything promised or threatened
Declension
Declension of noun وَعْد (waʕd)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal وَعْد
waʕd
الْوَعْد
al-waʕd
وَعْد
waʕd
nominative وَعْدٌ
waʕdun
الْوَعْدُ
al-waʕdu
وَعْدُ
waʕdu
accusative وَعْدًا
waʕdan
الْوَعْدَ
al-waʕda
وَعْدَ
waʕda
genitive وَعْدٍ
waʕdin
الْوَعْدِ
al-waʕdi
وَعْدِ
waʕdi
dual indefinite definite construct
informal وَعْدَيْن
waʕdayn
الْوَعْدَيْن
al-waʕdayn
وَعْدَيْ
waʕday
nominative وَعْدَانِ
waʕdāni
الْوَعْدَانِ
al-waʕdāni
وَعْدَا
waʕdā
accusative وَعْدَيْنِ
waʕdayni
الْوَعْدَيْنِ
al-waʕdayni
وَعْدَيْ
waʕday
genitive وَعْدَيْنِ
waʕdayni
الْوَعْدَيْنِ
al-waʕdayni
وَعْدَيْ
waʕday
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal وُعُود
wuʕūd
الْوُعُود
al-wuʕūd
وُعُود
wuʕūd
nominative وُعُودٌ
wuʕūdun
الْوُعُودُ
al-wuʕūdu
وُعُودُ
wuʕūdu
accusative وُعُودًا
wuʕūdan
الْوُعُودَ
al-wuʕūda
وُعُودَ
wuʕūda
genitive وُعُودٍ
wuʕūdin
الْوُعُودِ
al-wuʕūdi
وُعُودِ
wuʕūdi
Descendants
  • Azerbaijani: vəd
  • Ottoman Turkish: وعد (vaad)

References

Egyptian Arabic

Root
و ع د
1 term

Etymology

From Arabic وَعَدَ (waʕada).

Pronunciation

Verb

وعد • (waʕad) I (non-past يوعد (yiwʕid))

  1. to promise

Conjugation

Conjugation of وعد
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وعدت (waʕadt) وعدت (waʕadt) وعد (waʕad) وعدنا (waʕadna) وعدتوا (waʕadtu) وعدوا (waʕadu)
f وعدتي (waʕadti) وعدت (waʕadit)
present subjunctive m اوعد (awʕid) توعد (tiwʕid) يوعد (yiwʕid) نوعد (niwʕid) توعدوا (tiwʕidu) يوعدوا (yiwʕidu)
f توعدي (tiwʕidi) توعد (tiwʕid)
present indicative m بوعد (bawʕid) بتوعد (bitiwʕid) بيوعد (biyiwʕid) بنوعد (biniwʕid) بتوعدوا (bitiwʕidu) بيوعدوا (biyiwʕidu)
f بتوعدي (bitiwʕidi) بتوعد (bitiwʕid)
future1 m هوعد (hawʕid) هتوعد (hatiwʕid) هيوعد (hayiwʕid) هنوعد (haniwʕid) هتوعدوا (hatiwʕidu) هيوعدوا (hayiwʕidu)
f هتوعدي (hatiwʕidi) هتوعد (hatiwʕid)
imperative m اوعد (iwʕid) اوعدوا (iwʕidu)
f اوعدي (iwʕidi)

1 The future tense can be prefixed with either هـ (ha-) or حـ (ḥa-) depending on the speaker.

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic وَعْد (waʕd, promise).

Noun

وعد • (vaʾad)

  1. promise, a commitment to do or not to do something
    Synonym: سوز (söz)

Derived terms

  • وعد اتمك (vaʾad etmek, to promise)
  • وعدلاشمق (vaʾadlaşmak, to make mutual promises)

Descendants

Further reading

South Levantine Arabic

Root
و ع د
1 term

Etymology

From Arabic وَعَدَ (waʕada).

Pronunciation

  • IPA(key): /wa.ʕad/, [ˈwa.ʕad]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

وعد • (waʕad) I (present بوعد (būʕed))

  1. to promise

Conjugation

Conjugation of وعد
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وعدت (waʕadt) وعدت (waʕadt) وعد (waʕad) وعدنا (waʕadna) وعدتو (waʕadtu) وعدو (waʕadu)
f وعدتي (waʕadti) وعدت (waʕdat)
present m بوعد (bawʕid) بتوعد (btūʕid) بوعد (būʕid) منوعد (mnūʕid) بتوعدو (btūʕidu) بيوعدو (būʕidu)
f بتوعدي (btūʕidi) بتوعد (btūʕid)
subjunctive m اوعد (awʕid) توعد (tūʕid) يوعد (yūʕid) نوعد (nūʕid) توعدو (tūʕidu) يوعدو (yūʕidu)
f توعدي (tūʕidi) توعد (tūʕid)
imperative m اوعد (iwʕid) اوعدو (iwʕidu)
f اوعدي (iwʕidi)