چنگال

See also: چنكال

Mazanderani

Etymology

Bailey derives from Proto-Iranian *čak- (“be pointed, horned”). Compare Persian چندر, Persian چغندر

Noun

چنگال (lave)

  1. beet

Persian

FWOTD – 13 October 2021
Regional synonyms of "fork"
Dari پنجه
Iranian Persian چنگال
Tajik панҷа

Etymology

By surface analysis, چنگ (čang, “claw”) +‎ ـال (âl, “-like”).

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [t͡ʃʰäŋ.ɡɑ́ːl]
    • (Kabuli) IPA(key): [t͡ʃʰäŋ.ɡɑ́ːl]
    • (Hazaragi) IPA(key): [t͡ʃʰäŋ.ɡɔ́ːl̥]

Readings
Classical reading? čangāl
Dari reading? čangāl
Iranian reading? čangâl
Tajik reading? čangol
  • Audio (Iran):(file)

Noun

چنگال • (čangāl / čangâl) (plural چنگال‌ها (čangāl-hā / čangâl-hâ), Tajik spelling чангол)

  1. fork
  2. hook
  3. claw, talon
    • c. 1260, Rumi, “3:3984”, in The Masnavi:
      گربه مرگست و مرض چنگال او، می‌زند بر مرغ و پر و بال او.
      gurba marg-ast u maraz čangāl-i ō, mē-zanad bar murġ u par u bāl-i ō.
      the cat is death and disease is its claws; it strikes the bird, and its feathers and wings.
      (Classical Transliteration)

Inflection

Basic forms of چنگال
singular plural
bare چنگال (čangâl) چنگال‌ها، چنگالا△ (čangâl-hấ, čangâlấ△)
definitive direct object چنگال را، چنگال رو△ (čangâl râ, čangâlo△) چنگال‌ها را، چنگالا رو△ (čangâl-hấ râ, čangâlấ ro△)
ezâfe چنگال (čangâl-e) چنگال‌های، چنگالای△ (čangâl-hấ-ye, čangâlấ-ye△)
marked indefinite
or relative definite 		چنگالی (čangâl-i) چنگال‌هایی، چنگالایی△ (čangâlấn-i, čangâl-hấ-i, čangâlấi△)

△ Colloquial.

Possessive forms of چنگال
singular plural
1st person singular
(“my”) 		چنگالم (čangâlam) چنگال‌هایم، چنگال‌هام، چنگالام△ (čangâl-hấyam, čangâlấm△)
2nd person singular
(“your”) 		چنگالت (čangâlat, čangâlet△) چنگال‌هایت، چنگال‌هات، چنگالات△ (čangâl-hấyat, čangâlất△)
3rd person singular
(“his, her, its”) 		چنگالش (čangâlaš, čangâleš△) چنگال‌هایش، چنگال‌هاش، چنگالاش△ (čangâl-hấyaš, čangâlấš△)
1st person plural
(“our”) 		چنگالمان، چنگالمون△ (čangâlemân, čangâlemun△) چنگال‌هایمان، چنگال‌هامون، چنگالامون△ (čangâl-hấyemân, čangâlấmun△)
2nd person plural
(“your”) 		چنگالتان، چنگالتون△ (čangâletân, čangâletun△) چنگال‌هایتان، چنگال‌هاتون، چنگالاتون△ (čangâl-hấyetân, čangâlấtun△)
3rd person plural
(“their”) 		چنگالشان، چنگالشون△ (čangâlešân, čangâlešun△) چنگال‌هایشان، چنگال‌هاشون، چنگالاشون△ (čangâl-hấyešân, čangâlấšun△)

△ Colloquial.

Descendants

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian چنگال (čangāl).

Pronunciation

Noun

چَن٘گال • (caṅgāl) m (Hindi spelling चंगाल)

  1. claw (of a hunting animal); talon (of a bird)
    Synonym: پَنجا (pañjā)

Declension

Declension of چنگال
singular plural
direct چَن٘گال (caṅgāl) چَن٘گال (caṅgāl)
oblique چَن٘گال (caṅgāl) چَن٘گالوں (caṅgālõ)
vocative چَن٘گال (caṅgāl) چَن٘گالو (caṅgālo)

Further reading

  • “چنگال”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
  • “چَن٘گال”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
  • Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “چنگل”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
  • Platts, John T. (1884) “چنگال”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.