گون
Azerbaijani
Noun
گون (gün) (definite accusative گونو (günü), plural گونلر (günlər))
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | گون | گونلر |
definite accusative | گونۆ | گونلری |
dative | گونه | گونلره |
locative | گونده | گونلرده |
ablative | گوندن | گونلردن |
definite genitive | گونۆن | گونلرین |
Central Kurdish
Etymology
Compare Persian گند (gond, “testicle”) and Middle Persian [script needed] (gwnd /gund/).
Pronunciation
- IPA(key): /ɡʊn/
Noun
Northern Kurdish | gun |
---|
گون (gun)
Derived terms
References
- Hejar (1990) “گون”, in Henbane borîne[2], Tehran: Soroush, page 718
- Wahby, T., Edmonds, C. J. (1966) “gun”, in A Kurdish-English Dictionary, page 57
Persian
Etymology 1
From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (gwn' /gōn/, “colour, complexion”), from Proto-Iranian *gauna (“hair; color”), perhaps related to Sanskrit गुण (guṇa, “thread, cord”), with further origin beyond Indo-Iranian uncertain.
Possibly from the BMAC substrate.[1] Alternatively, from Proto-Indo-European *gow-no-m (“something curved or vaulted”), from *gew- (“to curve”).[2]
Akin to Avestan 𐬔𐬀𐬊𐬥𐬀 (gaona, “colour”), Pashto غونه (γūna, “colour”), Ossetian хъуын (qwyn, “hair”). Old Armenian գոյն (goyn) is an Iranian borrowing.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ˈɡuːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [ɡuːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [ɡ̥uːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ɡun]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | gūn |
Dari reading? | gūn |
Iranian reading? | gun |
Tajik reading? | gun |
Noun
Dari | گون |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | гун |
گون • (gun)
- (usually in compounds) colour
- Synonym: رنگ (rang)
- kind, type, species
- Synonym: نوع (now')
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 269:
- هر دو گون آهو گیا خوردند و آب
زین یکی سرگین شد و ز ان مشک ناب- har du gōn āhū giyā xwardand u āb
z-īn yakē sargēn šud u z-ān mušk-i nāb - Both species of deer ate grass and drank water: from this one came dung, and from that one pure musk.
- har du gōn āhū giyā xwardand u āb
- manner, fashion, mode
Derived terms
Descendants
- → Ottoman Turkish: گون (gûn)
Etymology 2
Apparently گو (gaw, “cow”) with suffix as hinted at گرزن (garzan, “crown”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ɡa.ˈwan/
- (Dari, formal) IPA(key): [ɡä.wän]
- (Iran, formal) IPA(key): [ɡʲæ.væn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ɡä.vän]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | gawan |
Dari reading? | gawan |
Iranian reading? | gavan |
Tajik reading? | gavan |
Noun
گون • (gavan)
Descendants
References
- ^ Michael Witzel (2015) “The Central Asian substrate in Old Iranian”, in Journal of the Association for the Study of Language in Prehistory[1], number 20
- ^ Rastorgujeva, V. S., Edelʹman, D. I. (2007) Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), volume 3, Moscow: Vostochnaya Literatura, pages 240-1
Further reading
- MacKenzie, D. N. (1971) “gōn”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press
- Steingass, Francis Joseph (1892) “گون”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
- Vullers, Johann August (1856–1864) “گون”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[3] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 1056
Ushojo
Noun
گون (gon)