یشل

• یاشِلْ (yāšïl)

Inherited from Proto-Turkic *yāĺïl. Cognate with Old Uyghur 𐽶𐽰𐽿𐽶𐾁 (yʾšyl), Azerbaijani yaşıl, Turkish yeşil

یَشِلْ (yašïl)

1. green

   یَرَتّٖی یشِلْ جَشْ
   سَڨُرْدٖی اُرُنْكْ قَشْ
   تِزِلْدٖی قَرا قُشْ
   تُنْ كُنْ اُزا یُرْكَنُورْ

   yarattï yašïl čaš
   savurdï ürüŋ qaš
   tizildi qara quš
   tün kün üze yürkenür

   He created the turqoise-like green sky
   He scattered white eyebrows over it
   the eagle (Aquila constellation) got lined up
   the night covers over the day

یَشِلْ (yašïl)

1. green

   قِلْنُو بِلسا قِزِلْ كَذارْ
   یَرَنُو بِلْسا یَشِلْ كَذارْ

   qïlnu bilse qïzïl keδer
   yaranu bilse yašïl keδer

   if she knows how to make herself beautiful, she wears red
   if she knows how to pander, she wears green

• Chagatai: یاشیل (yaşil)
  • Uyghur: يېشىل (yëshil)
  • Uzbek: yashil

• al-Kashgarî, Mahmud (1072–1074) Besim Atalay, transl., Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi [Translation of the “Compendium of the languages of the Turks”] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 521) (in Turkish), 1985 edition, volume III, Ankara: Türk Tarih Kurmu Basımevi, published 1939–1943, page 19

See the etymology of the corresponding lemma form.

یشل • (yaşıl)

1. alternative spelling of یاشل (yaşıl, “green”)

• “yaşıl”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977