अभूत्

Sanskrit

From Proto-Indo-Aryan *HábʰuHt, from Proto-Indo-Iranian *HábʰuHt, from an augmented form of Proto-Indo-European *bʰúHt.

अभूत् • (ábhūt) third-singular indicative (aorist, root भू)

Aorist: अभूत् (ábhūt), -
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	अभूत् ábhūt	अभूताम् ábhūtām	अभूवन् ábhūvan	-	-	-
Second	अभूः ábhūḥ	अभूतम् ábhūtam	अभूत ábhūta	-	-	-
First	अभूवम् / अभुवम्¹ ábhūvam / ábhuvam¹	अभूव ábhūva	अभूम ábhūma	-	-	-
Injunctive
Third	भूत् bhū́t	भूताम् bhū́tām	भुवन् bhuván	-	-	-
Second	भूः bhū́ḥ	भूतम् bhū́tam	भूत bhū́ta	-	-	-
First	भूवम् / भुवम्¹ bhū́vam / bhúvam¹	भूव bhū́va	भूम bhū́ma	-	-	-
Subjunctive
Third	भुवत् / भुवति bhúvat / bhúvati	भुवतः bhúvataḥ	भुवन् / भुवन्ति bhúvan / bhúvanti	-	-	-
Second	भुवः / भुवसि bhúvaḥ / bhúvasi	भुवथः bhúvathaḥ	भुवथ bhúvatha	-	-	-
First	भुवानि bhúvāni	भुवाव bhúvāva	भुवाम bhúvāma	-	-	-
Notes	The subjunctive is only used in Vedic Sanskrit. ¹Rigvedic