आहरण

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit आहरण (āharaṇa)

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /ɑːɦ.ɾəɳ/, [äːʱ.ɾɐ̃ɳ]

Noun

आहरण • (āhraṇm

  1. (rare, formal) taking away, seizing

Declension

Declension of आहरण (masc cons-stem)
singular plural
direct आहरण
āhraṇ
आहरण
āhraṇ
oblique आहरण
āhraṇ
आहरणों
āhraṇõ
vocative आहरण
āhraṇ
आहरणो
āhraṇo

References

Pali

Alternative forms

Noun

आहरण n

  1. Devanagari script form of āharaṇa (bringing)
This entry needs quotations to illustrate usage. If you come across any interesting, durably archived quotes then please add them!

Declension

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

From आ- (ā-) +‎ हृ (hṛ) +‎ -अन (-ana).

Pronunciation

Adjective

आहरण • (āharaṇa) stem

  1. taking away, robbing

Declension

Masculine a-stem declension of आहरण
singular dual plural
nominative आहरणः (āharaṇaḥ) आहरणौ (āharaṇau)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
आहरणाः (āharaṇāḥ)
आहरणासः¹ (āharaṇāsaḥ¹)
accusative आहरणम् (āharaṇam) आहरणौ (āharaṇau)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
आहरणान् (āharaṇān)
instrumental आहरणेन (āharaṇena) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणैः (āharaṇaiḥ)
आहरणेभिः¹ (āharaṇebhiḥ¹)
dative आहरणाय (āharaṇāya) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणेभ्यः (āharaṇebhyaḥ)
ablative आहरणात् (āharaṇāt) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणेभ्यः (āharaṇebhyaḥ)
genitive आहरणस्य (āharaṇasya) आहरणयोः (āharaṇayoḥ) आहरणानाम् (āharaṇānām)
locative आहरणे (āharaṇe) आहरणयोः (āharaṇayoḥ) आहरणेषु (āharaṇeṣu)
vocative आहरण (āharaṇa) आहरणौ (āharaṇau)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
आहरणाः (āharaṇāḥ)
आहरणासः¹ (āharaṇāsaḥ¹)
  • ¹Vedic
Feminine ī-stem declension of आहरणी
singular dual plural
nominative आहरणी (āharaṇī) आहरण्यौ (āharaṇyau)
आहरणी¹ (āharaṇī¹)
आहरण्यः (āharaṇyaḥ)
आहरणीः¹ (āharaṇīḥ¹)
accusative आहरणीम् (āharaṇīm) आहरण्यौ (āharaṇyau)
आहरणी¹ (āharaṇī¹)
आहरणीः (āharaṇīḥ)
instrumental आहरण्या (āharaṇyā) आहरणीभ्याम् (āharaṇībhyām) आहरणीभिः (āharaṇībhiḥ)
dative आहरण्यै (āharaṇyai) आहरणीभ्याम् (āharaṇībhyām) आहरणीभ्यः (āharaṇībhyaḥ)
ablative आहरण्याः (āharaṇyāḥ)
आहरण्यै² (āharaṇyai²)
आहरणीभ्याम् (āharaṇībhyām) आहरणीभ्यः (āharaṇībhyaḥ)
genitive आहरण्याः (āharaṇyāḥ)
आहरण्यै² (āharaṇyai²)
आहरण्योः (āharaṇyoḥ) आहरणीनाम् (āharaṇīnām)
locative आहरण्याम् (āharaṇyām) आहरण्योः (āharaṇyoḥ) आहरणीषु (āharaṇīṣu)
vocative आहरणि (āharaṇi) आहरण्यौ (āharaṇyau)
आहरणी¹ (āharaṇī¹)
आहरण्यः (āharaṇyaḥ)
आहरणीः¹ (āharaṇīḥ¹)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of आहरण
singular dual plural
nominative आहरणम् (āharaṇam) आहरणे (āharaṇe) आहरणानि (āharaṇāni)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
accusative आहरणम् (āharaṇam) आहरणे (āharaṇe) आहरणानि (āharaṇāni)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
instrumental आहरणेन (āharaṇena) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणैः (āharaṇaiḥ)
आहरणेभिः¹ (āharaṇebhiḥ¹)
dative आहरणाय (āharaṇāya) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणेभ्यः (āharaṇebhyaḥ)
ablative आहरणात् (āharaṇāt) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणेभ्यः (āharaṇebhyaḥ)
genitive आहरणस्य (āharaṇasya) आहरणयोः (āharaṇayoḥ) आहरणानाम् (āharaṇānām)
locative आहरणे (āharaṇe) आहरणयोः (āharaṇayoḥ) आहरणेषु (āharaṇeṣu)
vocative आहरण (āharaṇa) आहरणे (āharaṇe) आहरणानि (āharaṇāni)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
  • ¹Vedic

Noun

आहरण • (āharaṇa) stemn

  1. taking, seizing
  2. bringing, fetching
  3. extracting, removing
  4. accomplishing, offering (a sacrifice)
  5. causing, inducing
  6. battle, combat
  7. a dowry or present given to a bride (at the time of her marriage)

Declension

Neuter a-stem declension of आहरण
singular dual plural
nominative आहरणम् (āharaṇam) आहरणे (āharaṇe) आहरणानि (āharaṇāni)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
accusative आहरणम् (āharaṇam) आहरणे (āharaṇe) आहरणानि (āharaṇāni)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
instrumental आहरणेन (āharaṇena) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणैः (āharaṇaiḥ)
आहरणेभिः¹ (āharaṇebhiḥ¹)
dative आहरणाय (āharaṇāya) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणेभ्यः (āharaṇebhyaḥ)
ablative आहरणात् (āharaṇāt) आहरणाभ्याम् (āharaṇābhyām) आहरणेभ्यः (āharaṇebhyaḥ)
genitive आहरणस्य (āharaṇasya) आहरणयोः (āharaṇayoḥ) आहरणानाम् (āharaṇānām)
locative आहरणे (āharaṇe) आहरणयोः (āharaṇayoḥ) आहरणेषु (āharaṇeṣu)
vocative आहरण (āharaṇa) आहरणे (āharaṇe) आहरणानि (āharaṇāni)
आहरणा¹ (āharaṇā¹)
  • ¹Vedic

Derived terms

Descendants

  • Hindi: आहरण (āhraṇ)

References