उपालम्भ

Hindi

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /ʊ.pɑː.ləmbʱ/, [ʊ.päː.lɐ̃mbʱ]

Noun

उपालम्भ • (upālambhm

  1. alternative form of उपालंभ (upālambh)

Declension

Declension of उपालम्भ (masc cons-stem)
singular plural
direct उपालम्भ
upālambh
उपालम्भ
upālambh
oblique उपालम्भ
upālambh
उपालम्भों
upālambhõ
vocative उपालम्भ
upālambh
उपालम्भो
upālambho

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

From उप- (upa-) +‎ आलम्भ (ālambha).

Pronunciation

Noun

उपालम्भ • (upālambha) stemm

  1. reproach, censure, abuse, finding fault with
  2. prohibition, interdict

Declension

Masculine a-stem declension of उपालम्भ
singular dual plural
nominative उपालम्भः (upālambhaḥ) उपालम्भौ (upālambhau)
उपालम्भा¹ (upālambhā¹)
उपालम्भाः (upālambhāḥ)
उपालम्भासः¹ (upālambhāsaḥ¹)
accusative उपालम्भम् (upālambham) उपालम्भौ (upālambhau)
उपालम्भा¹ (upālambhā¹)
उपालम्भान् (upālambhān)
instrumental उपालम्भेन (upālambhena) उपालम्भाभ्याम् (upālambhābhyām) उपालम्भैः (upālambhaiḥ)
उपालम्भेभिः¹ (upālambhebhiḥ¹)
dative उपालम्भाय (upālambhāya) उपालम्भाभ्याम् (upālambhābhyām) उपालम्भेभ्यः (upālambhebhyaḥ)
ablative उपालम्भात् (upālambhāt) उपालम्भाभ्याम् (upālambhābhyām) उपालम्भेभ्यः (upālambhebhyaḥ)
genitive उपालम्भस्य (upālambhasya) उपालम्भयोः (upālambhayoḥ) उपालम्भानाम् (upālambhānām)
locative उपालम्भे (upālambhe) उपालम्भयोः (upālambhayoḥ) उपालम्भेषु (upālambheṣu)
vocative उपालम्भ (upālambha) उपालम्भौ (upālambhau)
उपालम्भा¹ (upālambhā¹)
उपालम्भाः (upālambhāḥ)
उपालम्भासः¹ (upālambhāsaḥ¹)
  • ¹Vedic

Descendants

  • Pali: upārambha
  • Ashokan Prakrit:
    • Maharastri Prakrit: 𑀉𑀯𑀸𑀮𑀁𑀪 (uvālaṃbha)[1]
    • Sauraseni Prakrit:
      • Gurjara Apabhramsa:
        • Old Gujarati: उलंभउ (ulaṃbhaü)
      • Sauraseni Apabhramsa:
    • Paisaci Prakrit:
      • Punjabi: ਉਲਾਂਭਾ (ulāmbhā) ਉਲਾਹਮਾ (ulāhmā)
  • Hindi: उपालंभ (upālambh) (learned)

References

  1. ^ Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “upālambha”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press

Further reading