किंनर

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

Compound of किम् (kim) +‎ नर (nara).

Pronunciation

Noun

किंनर • (kiṃnara) stemm

  1. a mythical being with a human figure and the head of a horse (or with a horse's body and the head of a man, originally perhaps a kind of monkey)
  2. (Late Sanskrit) a gandharva or a celestial chorister, celebrated as a musician (also attached to the service of kubera and (Jainism) one of the eight orders of the vyantaras)

Declension

Masculine a-stem declension of किंनर
singular dual plural
nominative किंनरः (kiṃnaraḥ) किंनरौ (kiṃnarau)
किंनरा¹ (kiṃnarā¹)
किंनराः (kiṃnarāḥ)
किंनरासः¹ (kiṃnarāsaḥ¹)
accusative किंनरम् (kiṃnaram) किंनरौ (kiṃnarau)
किंनरा¹ (kiṃnarā¹)
किंनरान् (kiṃnarān)
instrumental किंनरेण (kiṃnareṇa) किंनराभ्याम् (kiṃnarābhyām) किंनरैः (kiṃnaraiḥ)
किंनरेभिः¹ (kiṃnarebhiḥ¹)
dative किंनराय (kiṃnarāya) किंनराभ्याम् (kiṃnarābhyām) किंनरेभ्यः (kiṃnarebhyaḥ)
ablative किंनरात् (kiṃnarāt) किंनराभ्याम् (kiṃnarābhyām) किंनरेभ्यः (kiṃnarebhyaḥ)
genitive किंनरस्य (kiṃnarasya) किंनरयोः (kiṃnarayoḥ) किंनराणाम् (kiṃnarāṇām)
locative किंनरे (kiṃnare) किंनरयोः (kiṃnarayoḥ) किंनरेषु (kiṃnareṣu)
vocative किंनर (kiṃnara) किंनरौ (kiṃnarau)
किंनरा¹ (kiṃnarā¹)
किंनराः (kiṃnarāḥ)
किंनरासः¹ (kiṃnarāsaḥ¹)
  • ¹Vedic

Descendants

  • Hindi: किन्नर (kinnar)
  • Tocharian A: kinnare
  • Tocharian B: kinnare

References