जलइ
Apabhramsa
Etymology
| Apabhramsa verb set |
|---|
| जलइ (jalaï) |
| जालइ (jālaï) |
Etymology tree
Inherited from Prakrit 𑀚𑀮𑀇 (jalaï), from Sanskrit ज्वलति (jvalati), from ज्वल् (jval), from Proto-Indo-European *ǵwelH-.
Verb
जलइ (jalaï) (intransitive)
- to burn
- to shine
- c. 1020, Vir, Jambu-Sami-Chariu 4.6.2:
- धगधगंत-जोइयव्वासं निद्धमं जलंत-सव्वासं ।
- dhagadhagaṃta-joiyavvāsaṃ niddhamaṃ jalaṃta-savvāsaṃ.
- I saw a smokeless fire burning blazingly illuminating all directions.
- धगधगंत-जोइयव्वासं निद्धमं जलंत-सव्वासं ।
Derived terms
- जलजलइ (jalajalaï)
Terms inherited from जलजलइ (jalajalaï)
- Southern Indo-Aryan:
- Konkani: जळजळ्चे (j̈aḷj̈aḷce)
- Marathi: j̈aḷj̈aḷṇe
- Devanagari script: जळजळणे
- Modi script: 𑘕𑘯𑘕𑘯𑘜𑘹
- Western Indo-Aryan:
- Gujarati: જળજળવું (jaḷjaḷvũ)
Descendants
- Central Indo-Aryan:
- Eastern Indo-Aryan:
- Insular Indo-Aryan:
- Dhivehi: ދިއްލެނީ (dillenī)
- Northern Indo-Aryan:
- Garhwali: जळनु (jaḷnu), जळ्नु (jaḷnu)
- Nepali: जल्नु (jalnu)
- Northwestern Indo-Aryan:
- Southern Indo-Aryan:
- Western Indo-Aryan:
Further reading
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “jválati”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 292
Prakrit
Verb
जलइ (jalaï) (Kannada ಜಲಇ) (attested in Māhārāṣṭrī)