मर्द
Hindi
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /məɾd̪/, [mɐɾd̪]
Etymology 1
Borrowed from Sanskrit मर्द (marda).
Noun
मर्द • (mard) m (Urdu spelling مرد)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | मर्द mard |
मर्द mard |
| oblique | मर्द mard |
मर्दों mardõ |
| vocative | मर्द mard |
मर्दो mardo |
Etymology 2
Borrowed from Classical Persian مرد (mard), ultimately from Proto-Indo-Iranian *mŕ̥tas (“mortal, man”). Compare Sanskrit मर्त (marta), Bengali মরদ (morod), Punjabi ਮਰਦ (marad).
Noun
मर्द • (mard) m (Urdu spelling مرد)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | मर्द mard |
मर्द mard |
| oblique | मर्द mard |
मर्दों mardõ |
| vocative | मर्द mard |
मर्दो mardo |
Sanskrit
Etymology
From the root मृद् (mṛd).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /mɐɾ.dɐ/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /mɐɾ.d̪ɐ/
Adjective
मर्द • (marda) stem
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मर्दः (mardaḥ) | मर्दौ (mardau) मर्दा¹ (mardā¹) |
मर्दाः (mardāḥ) मर्दासः¹ (mardāsaḥ¹) |
| accusative | मर्दम् (mardam) | मर्दौ (mardau) मर्दा¹ (mardā¹) |
मर्दान् (mardān) |
| instrumental | मर्देन (mardena) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्दैः (mardaiḥ) मर्देभिः¹ (mardebhiḥ¹) |
| dative | मर्दाय (mardāya) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्देभ्यः (mardebhyaḥ) |
| ablative | मर्दात् (mardāt) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्देभ्यः (mardebhyaḥ) |
| genitive | मर्दस्य (mardasya) | मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्दानाम् (mardānām) |
| locative | मर्दे (marde) | मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्देषु (mardeṣu) |
| vocative | मर्द (marda) | मर्दौ (mardau) मर्दा¹ (mardā¹) |
मर्दाः (mardāḥ) मर्दासः¹ (mardāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मर्दा (mardā) | मर्दे (marde) | मर्दाः (mardāḥ) |
| accusative | मर्दाम् (mardām) | मर्दे (marde) | मर्दाः (mardāḥ) |
| instrumental | मर्दया (mardayā) मर्दा¹ (mardā¹) |
मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्दाभिः (mardābhiḥ) |
| dative | मर्दायै (mardāyai) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्दाभ्यः (mardābhyaḥ) |
| ablative | मर्दायाः (mardāyāḥ) मर्दायै² (mardāyai²) |
मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्दाभ्यः (mardābhyaḥ) |
| genitive | मर्दायाः (mardāyāḥ) मर्दायै² (mardāyai²) |
मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्दानाम् (mardānām) |
| locative | मर्दायाम् (mardāyām) | मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्दासु (mardāsu) |
| vocative | मर्दे (marde) | मर्दे (marde) | मर्दाः (mardāḥ) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मर्दम् (mardam) | मर्दे (marde) | मर्दानि (mardāni) मर्दा¹ (mardā¹) |
| accusative | मर्दम् (mardam) | मर्दे (marde) | मर्दानि (mardāni) मर्दा¹ (mardā¹) |
| instrumental | मर्देन (mardena) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्दैः (mardaiḥ) मर्देभिः¹ (mardebhiḥ¹) |
| dative | मर्दाय (mardāya) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्देभ्यः (mardebhyaḥ) |
| ablative | मर्दात् (mardāt) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्देभ्यः (mardebhyaḥ) |
| genitive | मर्दस्य (mardasya) | मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्दानाम् (mardānām) |
| locative | मर्दे (marde) | मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्देषु (mardeṣu) |
| vocative | मर्द (marda) | मर्दे (marde) | मर्दानि (mardāni) मर्दा¹ (mardā¹) |
- ¹Vedic
Noun
मर्द • (marda) stem, m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मर्दः (mardaḥ) | मर्दौ (mardau) मर्दा¹ (mardā¹) |
मर्दाः (mardāḥ) मर्दासः¹ (mardāsaḥ¹) |
| accusative | मर्दम् (mardam) | मर्दौ (mardau) मर्दा¹ (mardā¹) |
मर्दान् (mardān) |
| instrumental | मर्देन (mardena) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्दैः (mardaiḥ) मर्देभिः¹ (mardebhiḥ¹) |
| dative | मर्दाय (mardāya) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्देभ्यः (mardebhyaḥ) |
| ablative | मर्दात् (mardāt) | मर्दाभ्याम् (mardābhyām) | मर्देभ्यः (mardebhyaḥ) |
| genitive | मर्दस्य (mardasya) | मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्दानाम् (mardānām) |
| locative | मर्दे (marde) | मर्दयोः (mardayoḥ) | मर्देषु (mardeṣu) |
| vocative | मर्द (marda) | मर्दौ (mardau) मर्दा¹ (mardā¹) |
मर्दाः (mardāḥ) मर्दासः¹ (mardāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
References
- Monier Williams (1899) “मर्द”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 791.