அவலம்

Tamil

Etymology

Probably from அ- (a-, un-) +‎ பலம் (palam, strength),[1] both from Sanskrit.

Pronunciation

  • IPA(key): /aʋalam/

Noun

அவலம் • (avalam)

  1. regrettable state; pathetic condition
  2. suffering, distress
    Synonym: துன்பம் (tuṉpam)

Declension

m-stem declension of அவலம் (avalam)
singular plural
nominative
avalam
அவலங்கள்
avalaṅkaḷ
vocative அவலமே
avalamē
அவலங்களே
avalaṅkaḷē
accusative அவலத்தை
avalattai
அவலங்களை
avalaṅkaḷai
dative அவலத்துக்கு
avalattukku
அவலங்களுக்கு
avalaṅkaḷukku
benefactive அவலத்துக்காக
avalattukkāka
அவலங்களுக்காக
avalaṅkaḷukkāka
genitive 1 அவலத்துடைய
avalattuṭaiya
அவலங்களுடைய
avalaṅkaḷuṭaiya
genitive 2 அவலத்தின்
avalattiṉ
அவலங்களின்
avalaṅkaḷiṉ
locative 1 அவலத்தில்
avalattil
அவலங்களில்
avalaṅkaḷil
locative 2 அவலத்திடம்
avalattiṭam
அவலங்களிடம்
avalaṅkaḷiṭam
sociative 1 அவலத்தோடு
avalattōṭu
அவலங்களோடு
avalaṅkaḷōṭu
sociative 2 அவலத்துடன்
avalattuṭaṉ
அவலங்களுடன்
avalaṅkaḷuṭaṉ
instrumental அவலத்தால்
avalattāl
அவலங்களால்
avalaṅkaḷāl
ablative அவலத்திலிருந்து
avalattiliruntu
அவலங்களிலிருந்து
avalaṅkaḷiliruntu
Adjective forms of அவலம்
அவலமான (avalamāṉa)
அவலமாக (avalamāka)*
* forms that may be used adverbially.

References

  1. ^ Johann Philipp Fabricius (1972) “அவலம்”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House

Further reading

  • University of Madras (1924–1936) “அவலம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press