இளங்கோ

Tamil

Etymology

From இளம் (iḷam, “young, green”) +‎ கோ (kō, “king, emperor”).

Pronunciation

IPA^(key): /ɪɭɐŋɡoː/
Audio: (file)

Noun

இளங்கோ • (iḷaṅkō) m

the younger brother or son of a king
prince
Synonyms: இளவரசன் (iḷavaracaṉ), இளையோன் (iḷaiyōṉ), கோமகன் (kōmakaṉ)

Declension

Declension of இளங்கோ (iḷaṅkō)
	singular	plural
nominative	iḷaṅkō	இளங்கோக்கள் iḷaṅkōkkaḷ
vocative	இளங்கோவே iḷaṅkōvē	இளங்கோக்களே iḷaṅkōkkaḷē
accusative	இளங்கோவை iḷaṅkōvai	இளங்கோக்களை iḷaṅkōkkaḷai
dative	இளங்கோவுக்கு iḷaṅkōvukku	இளங்கோக்களுக்கு iḷaṅkōkkaḷukku
benefactive	இளங்கோவுக்காக iḷaṅkōvukkāka	இளங்கோக்களுக்காக iḷaṅkōkkaḷukkāka
genitive 1	இளங்கோவுடைய iḷaṅkōvuṭaiya	இளங்கோக்களுடைய iḷaṅkōkkaḷuṭaiya
genitive 2	இளங்கோவின் iḷaṅkōviṉ	இளங்கோக்களின் iḷaṅkōkkaḷiṉ
locative 1	இளங்கோவில் iḷaṅkōvil	இளங்கோக்களில் iḷaṅkōkkaḷil
locative 2	இளங்கோவிடம் iḷaṅkōviṭam	இளங்கோக்களிடம் iḷaṅkōkkaḷiṭam
sociative 1	இளங்கோவோடு iḷaṅkōvōṭu	இளங்கோக்களோடு iḷaṅkōkkaḷōṭu
sociative 2	இளங்கோவுடன் iḷaṅkōvuṭaṉ	இளங்கோக்களுடன் iḷaṅkōkkaḷuṭaṉ
instrumental	இளங்கோவால் iḷaṅkōvāl	இளங்கோக்களால் iḷaṅkōkkaḷāl
ablative	இளங்கோவிலிருந்து iḷaṅkōviliruntu	இளங்கோக்களிலிருந்து iḷaṅkōkkaḷiliruntu

Proper noun

இளங்கோ • (iḷaṅkō)

a male given name from Tamil.
Ilango Adigal, the traditionally attributed author of the ancient Tamil classic Silappathikaram.

Declension

Declension of இளங்கோ (iḷaṅkō) (singular only)
	singular	plural
nominative	iḷaṅkō	-
vocative	இளங்கோவே iḷaṅkōvē	-
accusative	இளங்கோவை iḷaṅkōvai	-
dative	இளங்கோவுக்கு iḷaṅkōvukku	-
benefactive	இளங்கோவுக்காக iḷaṅkōvukkāka	-
genitive 1	இளங்கோவுடைய iḷaṅkōvuṭaiya	-
genitive 2	இளங்கோவின் iḷaṅkōviṉ	-
locative 1	இளங்கோவில் iḷaṅkōvil	-
locative 2	இளங்கோவிடம் iḷaṅkōviṭam	-
sociative 1	இளங்கோவோடு iḷaṅkōvōṭu	-
sociative 2	இளங்கோவுடன் iḷaṅkōvuṭaṉ	-
instrumental	இளங்கோவால் iḷaṅkōvāl	-
ablative	இளங்கோவிலிருந்து iḷaṅkōviliruntu	-

References

University of Madras (1924–1936) “இளங்கோ”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press