கோ

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /koː/
  • Audio:(file)

Etymology 1

From Proto-Dravidian *kō. Cognates include Malayalam കോ (kō).

Noun

கோ • (kō)

  1. king
    Synonyms: ராஜா (rājā), அரசன் (aracaṉ), மன்னன் (maṉṉaṉ)
  2. emperor
Declension
Declension of கோ (kō)
singular plural
nominative
kō 		கோக்கள்
kōkkaḷ
vocative கோவே
kōvē 		கோக்களே
kōkkaḷē
accusative கோவை
kōvai 		கோக்களை
kōkkaḷai
dative கோவுக்கு
kōvukku 		கோக்களுக்கு
kōkkaḷukku
benefactive கோவுக்காக
kōvukkāka 		கோக்களுக்காக
kōkkaḷukkāka
genitive 1 கோவுடைய
kōvuṭaiya 		கோக்களுடைய
kōkkaḷuṭaiya
genitive 2 கோவின்
kōviṉ 		கோக்களின்
kōkkaḷiṉ
locative 1 கோவில்
kōvil 		கோக்களில்
kōkkaḷil
locative 2 கோவிடம்
kōviṭam 		கோக்களிடம்
kōkkaḷiṭam
sociative 1 கோவோடு
kōvōṭu 		கோக்களோடு
kōkkaḷōṭu
sociative 2 கோவுடன்
kōvuṭaṉ 		கோக்களுடன்
kōkkaḷuṭaṉ
instrumental கோவால்
kōvāl 		கோக்களால்
kōkkaḷāl
ablative கோவிலிருந்து
kōviliruntu 		கோக்களிலிருந்து
kōkkaḷiliruntu

Etymology 2

Cognate with Malayalam കോയുക (kōyuka) and Kannada ಕೋ (kō). (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Alternative forms

  • கோர் (kōr)

Verb

கோ • (kō) (transitive)

  1. to string, insert, thread (flowers, beads, files)
  2. to join, clasp (as hands)
Conjugation
Conjugation of கோ (kō)

References

  • University of Madras (1924–1936) “கோ-த்தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.