உரிச்சொல்
Tamil
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /uɾit͡ɕːol/
Noun
உரிச்சொல் • (uriccol) (grammar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | uriccol |
உரிச்சொற்கள் uriccoṟkaḷ |
| vocative | உரிச்சொல்லே uriccollē |
உரிச்சொற்களே uriccoṟkaḷē |
| accusative | உரிச்சொல்லை uriccollai |
உரிச்சொற்களை uriccoṟkaḷai |
| dative | உரிச்சொல்லுக்கு uriccollukku |
உரிச்சொற்களுக்கு uriccoṟkaḷukku |
| benefactive | உரிச்சொல்லுக்காக uriccollukkāka |
உரிச்சொற்களுக்காக uriccoṟkaḷukkāka |
| genitive 1 | உரிச்சொல்லுடைய uriccolluṭaiya |
உரிச்சொற்களுடைய uriccoṟkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | உரிச்சொல்லின் uriccolliṉ |
உரிச்சொற்களின் uriccoṟkaḷiṉ |
| locative 1 | உரிச்சொல்லில் uriccollil |
உரிச்சொற்களில் uriccoṟkaḷil |
| locative 2 | உரிச்சொல்லிடம் uriccolliṭam |
உரிச்சொற்களிடம் uriccoṟkaḷiṭam |
| sociative 1 | உரிச்சொல்லோடு uriccollōṭu |
உரிச்சொற்களோடு uriccoṟkaḷōṭu |
| sociative 2 | உரிச்சொல்லுடன் uriccolluṭaṉ |
உரிச்சொற்களுடன் uriccoṟkaḷuṭaṉ |
| instrumental | உரிச்சொல்லால் uriccollāl |
உரிச்சொற்களால் uriccoṟkaḷāl |
| ablative | உரிச்சொல்லிலிருந்து uriccolliliruntu |
உரிச்சொற்களிலிருந்து uriccoṟkaḷiliruntu |