உரி

See also: உறி

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /uɾi/

Etymology 1

Cognate with Malayalam ഉരി (uri).

Noun

உரி • (uri)

peel, rind
skin
Synonym: தோல் (tōl)
(of trees) bark

Declension

i-stem declension of உரி (uri)
	singular	plural
nominative	uri	உரிகள் urikaḷ
vocative	உரியே uriyē	உரிகளே urikaḷē
accusative	உரியை uriyai	உரிகளை urikaḷai
dative	உரிக்கு urikku	உரிகளுக்கு urikaḷukku
benefactive	உரிக்காக urikkāka	உரிகளுக்காக urikaḷukkāka
genitive 1	உரியுடைய uriyuṭaiya	உரிகளுடைய urikaḷuṭaiya
genitive 2	உரியின் uriyiṉ	உரிகளின் urikaḷiṉ
locative 1	உரியில் uriyil	உரிகளில் urikaḷil
locative 2	உரியிடம் uriyiṭam	உரிகளிடம் urikaḷiṭam
sociative 1	உரியோடு uriyōṭu	உரிகளோடு urikaḷōṭu
sociative 2	உரியுடன் uriyuṭaṉ	உரிகளுடன் urikaḷuṭaṉ
instrumental	உரியால் uriyāl	உரிகளால் urikaḷāl
ablative	உரியிலிருந்து uriyiliruntu	உரிகளிலிருந்து urikaḷiliruntu

Verb

உரி • (uri) (intransitive)

to peel, peel off
to undress

Conjugation

Conjugation of உரி (uri)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உரிகிறேன் urikiṟēṉ	உரிகிறாய் urikiṟāy	உரிகிறான் urikiṟāṉ	உரிகிறாள் urikiṟāḷ	உரிகிறார் urikiṟār	உரிகிறது urikiṟatu
past	உரிந்தேன் urintēṉ	உரிந்தாய் urintāy	உரிந்தான் urintāṉ	உரிந்தாள் urintāḷ	உரிந்தார் urintār	உரிந்தது urintatu
future	உரிவேன் urivēṉ	உரிவாய் urivāy	உரிவான் urivāṉ	உரிவாள் urivāḷ	உரிவார் urivār	உரியும் uriyum
future negative	உரியமாட்டேன் uriyamāṭṭēṉ	உரியமாட்டாய் uriyamāṭṭāy	உரியமாட்டான் uriyamāṭṭāṉ	உரியமாட்டாள் uriyamāṭṭāḷ	உரியமாட்டார் uriyamāṭṭār	உரியாது uriyātu
negative	உரியவில்லை uriyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உரிகிறோம் urikiṟōm	உரிகிறீர்கள் urikiṟīrkaḷ	உரிகிறார்கள் urikiṟārkaḷ		உரிகின்றன urikiṉṟaṉa
past	உரிந்தோம் urintōm	உரிந்தீர்கள் urintīrkaḷ	உரிந்தார்கள் urintārkaḷ		உரிந்தன urintaṉa
future	உரிவோம் urivōm	உரிவீர்கள் urivīrkaḷ	உரிவார்கள் urivārkaḷ		உரிவன urivaṉa
future negative	உரியமாட்டோம் uriyamāṭṭōm	உரியமாட்டீர்கள் uriyamāṭṭīrkaḷ	உரியமாட்டார்கள் uriyamāṭṭārkaḷ		உரியா uriyā
negative	உரியவில்லை uriyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	uri			உரியுங்கள் uriyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	உரியாதே uriyātē			உரியாதீர்கள் uriyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of உரிந்துவிடு (urintuviṭu)		past of உரிந்துவிட்டிரு (urintuviṭṭiru)		future of உரிந்துவிடு (urintuviṭu)
progressive	உரிந்துக்கொண்டிரு urintukkoṇṭiru
effective	உரியப்படு uriyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உரிய uriya			உரியாமல் இருக்க uriyāmal irukka
potential	உரியலாம் uriyalām			உரியாமல் இருக்கலாம் uriyāmal irukkalām
cohortative	உரியட்டும் uriyaṭṭum			உரியாமல் இருக்கட்டும் uriyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உரிவதால் urivatāl			உரியாததால் uriyātatāl
conditional	உரிந்தால் urintāl			உரியாவிட்டால் uriyāviṭṭāl
adverbial participle	உரிந்து urintu			உரியாமல் uriyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	உரிகிற urikiṟa	உரிந்த urinta	உரியும் uriyum	உரியாத uriyāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உரிகிறவன் urikiṟavaṉ	உரிகிறவள் urikiṟavaḷ	உரிகிறவர் urikiṟavar	உரிகிறது urikiṟatu	உரிகிறவர்கள் urikiṟavarkaḷ	உரிகிறவை urikiṟavai
past	உரிந்தவன் urintavaṉ	உரிந்தவள் urintavaḷ	உரிந்தவர் urintavar	உரிந்தது urintatu	உரிந்தவர்கள் urintavarkaḷ	உரிந்தவை urintavai
future	உரிபவன் uripavaṉ	உரிபவள் uripavaḷ	உரிபவர் uripavar	உரிவது urivatu	உரிபவர்கள் uripavarkaḷ	உரிபவை uripavai
negative	உரியாதவன் uriyātavaṉ	உரியாதவள் uriyātavaḷ	உரியாதவர் uriyātavar	உரியாதது uriyātatu	உரியாதவர்கள் uriyātavarkaḷ	உரியாதவை uriyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	உரிவது urivatu		உரிதல் urital		உரியல் uriyal

Etymology 2

Causative of the verb above.

Verb

உரி • (uri) (transitive)

to peel, peel off, rip off

Conjugation

Conjugation of உரி (uri)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உரிக்கிறேன் urikkiṟēṉ	உரிக்கிறாய் urikkiṟāy	உரிக்கிறான் urikkiṟāṉ	உரிக்கிறாள் urikkiṟāḷ	உரிக்கிறார் urikkiṟār	உரிக்கிறது urikkiṟatu
past	உரித்தேன் urittēṉ	உரித்தாய் urittāy	உரித்தான் urittāṉ	உரித்தாள் urittāḷ	உரித்தார் urittār	உரித்தது urittatu
future	உரிப்பேன் urippēṉ	உரிப்பாய் urippāy	உரிப்பான் urippāṉ	உரிப்பாள் urippāḷ	உரிப்பார் urippār	உரிக்கும் urikkum
future negative	உரிக்கமாட்டேன் urikkamāṭṭēṉ	உரிக்கமாட்டாய் urikkamāṭṭāy	உரிக்கமாட்டான் urikkamāṭṭāṉ	உரிக்கமாட்டாள் urikkamāṭṭāḷ	உரிக்கமாட்டார் urikkamāṭṭār	உரிக்காது urikkātu
negative	உரிக்கவில்லை urikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உரிக்கிறோம் urikkiṟōm	உரிக்கிறீர்கள் urikkiṟīrkaḷ	உரிக்கிறார்கள் urikkiṟārkaḷ		உரிக்கின்றன urikkiṉṟaṉa
past	உரித்தோம் urittōm	உரித்தீர்கள் urittīrkaḷ	உரித்தார்கள் urittārkaḷ		உரித்தன urittaṉa
future	உரிப்போம் urippōm	உரிப்பீர்கள் urippīrkaḷ	உரிப்பார்கள் urippārkaḷ		உரிப்பன urippaṉa
future negative	உரிக்கமாட்டோம் urikkamāṭṭōm	உரிக்கமாட்டீர்கள் urikkamāṭṭīrkaḷ	உரிக்கமாட்டார்கள் urikkamāṭṭārkaḷ		உரிக்கா urikkā
negative	உரிக்கவில்லை urikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	uri			உரியுங்கள் uriyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	உரிக்காதே urikkātē			உரிக்காதீர்கள் urikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of உரித்துவிடு (urittuviṭu)		past of உரித்துவிட்டிரு (urittuviṭṭiru)		future of உரித்துவிடு (urittuviṭu)
progressive	உரித்துக்கொண்டிரு urittukkoṇṭiru
effective	உரிக்கப்படு urikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உரிக்க urikka			உரிக்காமல் இருக்க urikkāmal irukka
potential	உரிக்கலாம் urikkalām			உரிக்காமல் இருக்கலாம் urikkāmal irukkalām
cohortative	உரிக்கட்டும் urikkaṭṭum			உரிக்காமல் இருக்கட்டும் urikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உரிப்பதால் urippatāl			உரிக்காததால் urikkātatāl
conditional	உரித்தால் urittāl			உரிக்காவிட்டால் urikkāviṭṭāl
adverbial participle	உரித்து urittu			உரிக்காமல் urikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	உரிக்கிற urikkiṟa	உரித்த uritta	உரிக்கும் urikkum	உரிக்காத urikkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உரிக்கிறவன் urikkiṟavaṉ	உரிக்கிறவள் urikkiṟavaḷ	உரிக்கிறவர் urikkiṟavar	உரிக்கிறது urikkiṟatu	உரிக்கிறவர்கள் urikkiṟavarkaḷ	உரிக்கிறவை urikkiṟavai
past	உரித்தவன் urittavaṉ	உரித்தவள் urittavaḷ	உரித்தவர் urittavar	உரித்தது urittatu	உரித்தவர்கள் urittavarkaḷ	உரித்தவை urittavai
future	உரிப்பவன் urippavaṉ	உரிப்பவள் urippavaḷ	உரிப்பவர் urippavar	உரிப்பது urippatu	உரிப்பவர்கள் urippavarkaḷ	உரிப்பவை urippavai
negative	உரிக்காதவன் urikkātavaṉ	உரிக்காதவள் urikkātavaḷ	உரிக்காதவர் urikkātavar	உரிக்காதது urikkātatu	உரிக்காதவர்கள் urikkātavarkaḷ	உரிக்காதவை urikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	உரிப்பது urippatu		உரித்தல் urittal		உரிக்கல் urikkal