எழுபோது
Tamil
Etymology
Compound of எழு (eḻu, “to rise, wake”) + போது (pōtu, compare பொழுது (poḻutu, “period, time”)).
Pronunciation
- IPA(key): /eɻupoːd̪u/, /ɛɻupoːd̪ɯ/
Noun
எழுபோது • (eḻupōtu)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | eḻupōtu |
எழுபோதுகள் eḻupōtukaḷ |
| vocative | எழுபோதே eḻupōtē |
எழுபோதுகளே eḻupōtukaḷē |
| accusative | எழுபோதை eḻupōtai |
எழுபோதுகளை eḻupōtukaḷai |
| dative | எழுபோதுக்கு eḻupōtukku |
எழுபோதுகளுக்கு eḻupōtukaḷukku |
| benefactive | எழுபோதுக்காக eḻupōtukkāka |
எழுபோதுகளுக்காக eḻupōtukaḷukkāka |
| genitive 1 | எழுபோதுடைய eḻupōtuṭaiya |
எழுபோதுகளுடைய eḻupōtukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | எழுபோதின் eḻupōtiṉ |
எழுபோதுகளின் eḻupōtukaḷiṉ |
| locative 1 | எழுபோதில் eḻupōtil |
எழுபோதுகளில் eḻupōtukaḷil |
| locative 2 | எழுபோதிடம் eḻupōtiṭam |
எழுபோதுகளிடம் eḻupōtukaḷiṭam |
| sociative 1 | எழுபோதோடு eḻupōtōṭu |
எழுபோதுகளோடு eḻupōtukaḷōṭu |
| sociative 2 | எழுபோதுடன் eḻupōtuṭaṉ |
எழுபோதுகளுடன் eḻupōtukaḷuṭaṉ |
| instrumental | எழுபோதால் eḻupōtāl |
எழுபோதுகளால் eḻupōtukaḷāl |
| ablative | எழுபோதிலிருந்து eḻupōtiliruntu |
எழுபோதுகளிலிருந்து eḻupōtukaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “எழுபோது”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press