திக்கு

Tamil

Pronunciation

IPA^(key): /t̪ɪkːʊ/, [t̪ɪkːɯ]
Audio: (file)

Etymology 1

Probably onomatopoeic. Cognate with Malayalam [Term?].

Verb

திக்கு • (tikku) (intransitive)

to stutter, stammer (habitually, or due to shock, fear etc)
to err or hesitate, as in recitation, reading, etc
Synonym: குழறு (kuḻaṟu)

Conjugation

Conjugation of திக்கு (tikku)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	திக்குகிறேன் tikkukiṟēṉ	திக்குகிறாய் tikkukiṟāy	திக்குகிறான் tikkukiṟāṉ	திக்குகிறாள் tikkukiṟāḷ	திக்குகிறார் tikkukiṟār	திக்குகிறது tikkukiṟatu
past	திக்கினேன் tikkiṉēṉ	திக்கினாய் tikkiṉāy	திக்கினான் tikkiṉāṉ	திக்கினாள் tikkiṉāḷ	திக்கினார் tikkiṉār	திக்கியது tikkiyatu
future	திக்குவேன் tikkuvēṉ	திக்குவாய் tikkuvāy	திக்குவான் tikkuvāṉ	திக்குவாள் tikkuvāḷ	திக்குவார் tikkuvār	திக்கும் tikkum
future negative	திக்கமாட்டேன் tikkamāṭṭēṉ	திக்கமாட்டாய் tikkamāṭṭāy	திக்கமாட்டான் tikkamāṭṭāṉ	திக்கமாட்டாள் tikkamāṭṭāḷ	திக்கமாட்டார் tikkamāṭṭār	திக்காது tikkātu
negative	திக்கவில்லை tikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	திக்குகிறோம் tikkukiṟōm	திக்குகிறீர்கள் tikkukiṟīrkaḷ	திக்குகிறார்கள் tikkukiṟārkaḷ		திக்குகின்றன tikkukiṉṟaṉa
past	திக்கினோம் tikkiṉōm	திக்கினீர்கள் tikkiṉīrkaḷ	திக்கினார்கள் tikkiṉārkaḷ		திக்கின tikkiṉa
future	திக்குவோம் tikkuvōm	திக்குவீர்கள் tikkuvīrkaḷ	திக்குவார்கள் tikkuvārkaḷ		திக்குவன tikkuvaṉa
future negative	திக்கமாட்டோம் tikkamāṭṭōm	திக்கமாட்டீர்கள் tikkamāṭṭīrkaḷ	திக்கமாட்டார்கள் tikkamāṭṭārkaḷ		திக்கா tikkā
negative	திக்கவில்லை tikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	tikku			திக்குங்கள் tikkuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	திக்காதே tikkātē			திக்காதீர்கள் tikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of திக்கிவிடு (tikkiviṭu)		past of திக்கிவிட்டிரு (tikkiviṭṭiru)		future of திக்கிவிடு (tikkiviṭu)
progressive	திக்கிக்கொண்டிரு tikkikkoṇṭiru
effective	திக்கப்படு tikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	திக்க tikka			திக்காமல் இருக்க tikkāmal irukka
potential	திக்கலாம் tikkalām			திக்காமல் இருக்கலாம் tikkāmal irukkalām
cohortative	திக்கட்டும் tikkaṭṭum			திக்காமல் இருக்கட்டும் tikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	திக்குவதால் tikkuvatāl			திக்காததால் tikkātatāl
conditional	திக்கினால் tikkiṉāl			திக்காவிட்டால் tikkāviṭṭāl
adverbial participle	திக்கி tikki			திக்காமல் tikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	திக்குகிற tikkukiṟa	திக்கிய tikkiya	திக்கும் tikkum	திக்காத tikkāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	திக்குகிறவன் tikkukiṟavaṉ	திக்குகிறவள் tikkukiṟavaḷ	திக்குகிறவர் tikkukiṟavar	திக்குகிறது tikkukiṟatu	திக்குகிறவர்கள் tikkukiṟavarkaḷ	திக்குகிறவை tikkukiṟavai
past	திக்கியவன் tikkiyavaṉ	திக்கியவள் tikkiyavaḷ	திக்கியவர் tikkiyavar	திக்கியது tikkiyatu	திக்கியவர்கள் tikkiyavarkaḷ	திக்கியவை tikkiyavai
future	திக்குபவன் tikkupavaṉ	திக்குபவள் tikkupavaḷ	திக்குபவர் tikkupavar	திக்குவது tikkuvatu	திக்குபவர்கள் tikkupavarkaḷ	திக்குபவை tikkupavai
negative	திக்காதவன் tikkātavaṉ	திக்காதவள் tikkātavaḷ	திக்காதவர் tikkātavar	திக்காதது tikkātatu	திக்காதவர்கள் tikkātavarkaḷ	திக்காதவை tikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	திக்குவது tikkuvatu		திக்குதல் tikkutal		திக்கல் tikkal

Etymology 2

From the above. Cognate with Kannada ತಿಕ್ಕಲು (tikkalu).

Noun

திக்கு • (tikku)

stuttering, halting in speech

Declension

u-stem declension of திக்கு (tikku) (singular only)
	singular	plural
nominative	tikku	-
vocative	திக்கே tikkē	-
accusative	திக்கை tikkai	-
dative	திக்குக்கு tikkukku	-
benefactive	திக்குக்காக tikkukkāka	-
genitive 1	திக்குடைய tikkuṭaiya	-
genitive 2	திக்கின் tikkiṉ	-
locative 1	திக்கில் tikkil	-
locative 2	திக்கிடம் tikkiṭam	-
sociative 1	திக்கோடு tikkōṭu	-
sociative 2	திக்குடன் tikkuṭaṉ	-
instrumental	திக்கால் tikkāl	-
ablative	திக்கிலிருந்து tikkiliruntu	-

Etymology 3

From Sanskrit दिक् (dik, nominative singular of दिश् (diś)). Cognate with Kannada ದಿಕ್ಕು (dikku), Malayalam ദിക്ക് (dikkŭ) and Telugu దిక్కు (dikku).

Noun

திக்கு • (tikku)

cardinal directions, points, eight quarters
protection, shelter, asylum, refuge
season, opportunity

Declension

u-stem declension of திக்கு (tikku)
	singular	plural
nominative	tikku	திக்குகள் tikkukaḷ
vocative	திக்கே tikkē	திக்குகளே tikkukaḷē
accusative	திக்கை tikkai	திக்குகளை tikkukaḷai
dative	திக்குக்கு tikkukku	திக்குகளுக்கு tikkukaḷukku
benefactive	திக்குக்காக tikkukkāka	திக்குகளுக்காக tikkukaḷukkāka
genitive 1	திக்குடைய tikkuṭaiya	திக்குகளுடைய tikkukaḷuṭaiya
genitive 2	திக்கின் tikkiṉ	திக்குகளின் tikkukaḷiṉ
locative 1	திக்கில் tikkil	திக்குகளில் tikkukaḷil
locative 2	திக்கிடம் tikkiṭam	திக்குகளிடம் tikkukaḷiṭam
sociative 1	திக்கோடு tikkōṭu	திக்குகளோடு tikkukaḷōṭu
sociative 2	திக்குடன் tikkuṭaṉ	திக்குகளுடன் tikkukaḷuṭaṉ
instrumental	திக்கால் tikkāl	திக்குகளால் tikkukaḷāl
ablative	திக்கிலிருந்து tikkiliruntu	திக்குகளிலிருந்து tikkukaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936) “திக்கு-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
S. Ramakrishnan (1992) “திக்கு”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]
University of Madras (1924–1936) “திக்கு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press