புலவன்
Tamil
Etymology
From the புல (pula, “to instruct; wisdom, skill, poetic talent”) + -வன் (-vaṉ),[1] compare புலமை (pulamai, “knowledge, talent”) and புலம்பல் (pulampal, “lamentation”).
Pronunciation
- IPA(key): /pulaʋan/
Audio: (file)
Noun
புலவன் • (pulavaṉ) (masculine)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pulavaṉ |
புலவர்கள் pulavarkaḷ |
| vocative | புலவனே pulavaṉē |
புலவர்களே pulavarkaḷē |
| accusative | புலவனை pulavaṉai |
புலவர்களை pulavarkaḷai |
| dative | புலவனுக்கு pulavaṉukku |
புலவர்களுக்கு pulavarkaḷukku |
| benefactive | புலவனுக்காக pulavaṉukkāka |
புலவர்களுக்காக pulavarkaḷukkāka |
| genitive 1 | புலவனுடைய pulavaṉuṭaiya |
புலவர்களுடைய pulavarkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | புலவனின் pulavaṉiṉ |
புலவர்களின் pulavarkaḷiṉ |
| locative 1 | புலவனில் pulavaṉil |
புலவர்களில் pulavarkaḷil |
| locative 2 | புலவனிடம் pulavaṉiṭam |
புலவர்களிடம் pulavarkaḷiṭam |
| sociative 1 | புலவனோடு pulavaṉōṭu |
புலவர்களோடு pulavarkaḷōṭu |
| sociative 2 | புலவனுடன் pulavaṉuṭaṉ |
புலவர்களுடன் pulavarkaḷuṭaṉ |
| instrumental | புலவனால் pulavaṉāl |
புலவர்களால் pulavarkaḷāl |
| ablative | புலவனிலிருந்து pulavaṉiliruntu |
புலவர்களிலிருந்து pulavarkaḷiliruntu |
Coordinate terms
References
- Miron Winslow (1862) “புலவன்”, in A comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil, Madras: P. R. Hunt