வஞ்சம்

Tamil

Derived from Sanskrit वञ्चन (vañcana), doublet of வஞ்சனை (vañcaṉai).

வஞ்சம் • (vañcam)

m-stem declension of வஞ்சம் (vañcam) (singular only)
	singular	plural
nominative	vañcam	-
vocative	வஞ்சமே vañcamē	-
accusative	வஞ்சத்தை vañcattai	-
dative	வஞ்சத்துக்கு vañcattukku	-
benefactive	வஞ்சத்துக்காக vañcattukkāka	-
genitive 1	வஞ்சத்துடைய vañcattuṭaiya	-
genitive 2	வஞ்சத்தின் vañcattiṉ	-
locative 1	வஞ்சத்தில் vañcattil	-
locative 2	வஞ்சத்திடம் vañcattiṭam	-
sociative 1	வஞ்சத்தோடு vañcattōṭu	-
sociative 2	வஞ்சத்துடன் vañcattuṭaṉ	-
instrumental	வஞ்சத்தால் vañcattāl	-
ablative	வஞ்சத்திலிருந்து vañcattiliruntu	-

University of Madras (1924–1936) “வஞ்சம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press