வளி
Tamil
Etymology
Inherited from Proto-Dravidian *waḷi. Cognate with Telugu వలి (vali), Kodava ಬಳಿ (baḷi), Gondi 𑵭𑶂𑶌 (waṛī), Kuvi ବିଡ଼ୀ (viṛi) and Malayalam വളി (vaḷi).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋaɭi/
Noun
வளி • (vaḷi)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vaḷi |
வளிகள் vaḷikaḷ |
| vocative | வளியே vaḷiyē |
வளிகளே vaḷikaḷē |
| accusative | வளியை vaḷiyai |
வளிகளை vaḷikaḷai |
| dative | வளிக்கு vaḷikku |
வளிகளுக்கு vaḷikaḷukku |
| benefactive | வளிக்காக vaḷikkāka |
வளிகளுக்காக vaḷikaḷukkāka |
| genitive 1 | வளியுடைய vaḷiyuṭaiya |
வளிகளுடைய vaḷikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வளியின் vaḷiyiṉ |
வளிகளின் vaḷikaḷiṉ |
| locative 1 | வளியில் vaḷiyil |
வளிகளில் vaḷikaḷil |
| locative 2 | வளியிடம் vaḷiyiṭam |
வளிகளிடம் vaḷikaḷiṭam |
| sociative 1 | வளியோடு vaḷiyōṭu |
வளிகளோடு vaḷikaḷōṭu |
| sociative 2 | வளியுடன் vaḷiyuṭaṉ |
வளிகளுடன் vaḷikaḷuṭaṉ |
| instrumental | வளியால் vaḷiyāl |
வளிகளால் vaḷikaḷāl |
| ablative | வளியிலிருந்து vaḷiyiliruntu |
வளிகளிலிருந்து vaḷikaḷiliruntu |
References
- Burrow, T., Emeneau, M. B. (1984) “vaḷi”, in A Dravidian etymological dictionary, 2nd edition, Oxford University Press, →ISBN.
- Miron Winslow (1862) “வளி”, in A comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil, Madras: P. R. Hunt
- S. Ramakrishnan (1992) “வளி”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]