മാലാഖ

Malayalam

Etymology

Borrowed from Classical Syriac ܡܠܐܟܐ (malʾaḵā, messenger). Cognate with Arabic مَلْأَك (malʔak) and Hebrew מַלְאָךְ (malʾā́ḵ).

Pronunciation

  • IPA(key): /maːlaːk(ʰ)ɐ/

Noun

മാലാഖ • (mālākha)

  1. angel, a messenger of God in Abrahamic religions.
    Synonym: ദൈവദൂതൻ (daivadūtaṉ)
  2. (figuratively) an extremely kind person.

Declension

Declension of മാലാഖ
singular plural
nominative മാലാഖ (mālākha) മാലാഖമാർ (mālākhamāṟ)
vocative മാലാഖേ (mālākhē) മാലാഖമാരേ (mālākhamārē)
accusative മാലാഖയെ (mālākhaye) മാലാഖമാരെ (mālākhamāre)
dative മാലാഖയ്ക്ക് (mālākhaykkŭ) മാലാഖമാർക്ക് (mālākhamāṟkkŭ)
genitive മാലാഖയുടെ (mālākhayuṭe) മാലാഖമാരുടെ (mālākhamāruṭe)
locative മാലാഖയിൽ (mālākhayil) മാലാഖമാരിൽ (mālākhamāril)
sociative മാലാഖയോട് (mālākhayōṭŭ) മാലാഖമാരോട് (mālākhamārōṭŭ)
instrumental മാലാഖയാൽ (mālākhayāl) മാലാഖമാരാൽ (mālākhamārāl)

Derived terms

  • കാവൽമാലാഖ (kāvalmālākha)
  • മാലാഖാവൃന്ദം (mālākhāvr̥ndaṁ)
  • റേശുമാലാഖ (ṟēśumālākha)

References

  • Warrier, M. I. (2008) “മാലാഖ”, in Malayalam-English Dictionary (in Malayalam), 22nd edition, Kottayam: DC Books
  • Kailash Nath (2019) “മാലാഖ”, in “Olam” Kailash Nath's Malayalam → English dictionary