อุน

• อูน (uun)

Borrowed from Pali ūna (“minus; less; fewer; inferior; defective; etc”), ultimately from Sanskrit ऊन (ūna, “idem”).^[1]

อุน • (un)

1. (astrology, lunar calendar) the fourteenth day of the waning moon of an odd month, being the last day of that month^[1]
   • 1681, พระราชพงษาวดารกรุงเก่า ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทย, published 1907, page 21:

     วันนั้นเปนวันแลเปนสงกรานต์พระเสาร์ไปราศีธนูเปนองค์ษาหนึ่ง

     wan nán bpen wan un lɛɛ bpen sǒng-graan prá sǎo bpai raa-sǐi tá-nuu bpen ong-sǎa nʉ̀ng

     That day was an un day and [there] was a stellar passage: the holy Saturn moved to the constellation Sagittarius by one degree.

• Under the Thai lunar calendar, an even month has thirty days, the last of which is the fifteenth day of the waning moon, and an odd month has twenty-nine days, the last of which is the fourteenth day of the waning moon.