แล่ง

Compare Shan လႅင်ႈ (lēng, “to cut or trim with a knife”); Lao ແລ່ງ (lǣng, “to cut in two lengthwise”).

แล่ง • (lɛ̂ng) (abstract noun การแล่ง)

1. (transitive, obsolete) to cleave (to split or divide by or as if by a cutting blow)
2. (transitive, law, obsolete) to decide; to rule; to adjudicate^[1]
   • 1292, “คำจารึกหลักที่ ๑”, in ประชุมจารึกสยาม, volume 1, พระนคร: แผนกตรวจรักษาของโบราณ, published 1934, page 9:

     จึงความแก่ข้าด้วยซื่อ บ่เข้าผู้ลักมักผู้ซ่อน​

     jʉng lɛ̂ng kwaam gɛ̀ɛ kâa dûai sʉ̂ʉ · bɔ̀ɔ kâo pûu lák mák pûu sɔ̂ɔn ​

     thus decided the case for me with honesty, without siding [with] the robbers [nor] favouring the hiders

แล่ง • (lɛ̂ng)

1. (weaponry) quiver^[1]

แล่ง • (lɛ̂ng)

1. (historical) a unit of volume, approximately equal to 0.5 litre

แล่ง • (lɛ̂ng) (abstract noun การแล่ง)

1. (transitive) to iron; to press