แว่น

แว่น • (wɛ̂n)

1. circular piece (of something sliced, of glass, etc).
2. (figurative) piece (of something flat), as tract or plot (of land).

แว่น • (wɛ̂n)

1. Classifier for circular pieces (of something sliced).

From clipping of แว่นส่อง, from แว่น (wɛ̂n, “circular piece (of glass)”) +‎ ส่อง (sɔ̀ng, “to look”).

แว่น • (wɛ̂n)

1. (archaic) mirror.
2. (archaic, figurative) guide; guidance; manual.

From clipping of แว่นตา (wɛ̂n-dtaa), from แว่น (wɛ̂n, “circular piece (of glass)”) +‎ ตา (dtaa, “to eye”).

แว่น • (wɛ̂n)

1. (colloquial) eyeglasses.
2. (colloquial) similar eyewear, as goggles, etc.

• ตาบอดได้แว่น

แว่น • (wɛ̂n)

1. (slang) to wear eyeglasses.

   สาว

   sǎao wɛ̂n

   glasses[-wearing] girl

   หนุ่ม

   nùm wɛ̂n

   glasses[-wearing] boy

แว่น • (wɛ̂n)

1. (ผัก~) the edible fern Marsilea crenata of the family Marsileaceae.

แว่น • (wɛ̂n) (classifier ตัว)

1. (นก~) any of the birds of the family Phasianidae.

แว่น • (wɛ̂n)

1. (archaic) to jump; to leap.
2. (archaic) to come; to arrive.

แว่น • (wɛ̂n)

1. (archaic) swiftly; rapidly; fleetly; nimbly.

• แว่นไว