ရှူ
Burmese
Etymology
From Proto-Tibeto-Burman *h(r)u (“to blow, breathe; life”). Cognate with Tibetan ཧུ (hu, “breath”), as well as perhaps Old Chinese 秀 (OC *slus, “to flower; flourishing”) (STEDT).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃù/
- Romanization: MLCTS: hru • ALA-LC: rhū • BGN/PCGN: shu • Okell: hyu
Verb
ရှူ • (hru)
Derived terms
- နှာရှူ (hnahru)
- ပင့်သက်ရှူ (pang.sakhru)
- ဘိန်းရှူ (bhin:hru)
- မရှူနိုင်မကယ်နိုင် (ma.hrunuingma.kainuing)
- ရှူဆေး (hruhce:)
- ရှူနာရှိုက်ကုန်း (hrunahruikkun:)
- ရှူနာသည် (hrunasany)
- ရှူရှိုက် (hruhruik)
- ရှူသာရှိုက်သာဖြစ် (hrusahruiksahprac)
- ရှေးရှူ (hre:hru)
- လေရှူငါး (lehru-nga:)
- လေရှူမြစ် (lehru-mrac)
- အသက်ရှူ (a.sakhru)
- အသက်ရှူကျပ် (a.sakhru-kyap)
- အသက်ရှူချောင် (a.sakhruhkyaung)
- အသက်ရှူပေါက် (a.sakhrupauk)
- အသက်ရှူဖြောင့် (a.sakhruhpraung.)
- အသက်ရှူမှား (a.sakhruhma:)
Further reading
- “ရှူ” in Myanmar–English Dictionary (Myanmar Language Commission 1993). Searchable online at SEAlang.net.