ἀγαθοποιεόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.e.ó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.eˈo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.eˈo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.eˈo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.eˈo.me.nos/

Participle

ἀγᾰθοποιεόμενος • (agăthopoieómenos) m (feminine ἀγᾰθοποιεομένη, neuter ἀγᾰθοποιεόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and second declension of ἀγᾰθοποιεόμενος; ἀγᾰθοποιεομένη; ἀγᾰθοποιεόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγᾰθοποιεόμενος agăthopoieómenos	ἀγᾰθοποιεομένη agăthopoieoménē	ἀγᾰθοποιεόμενον agăthopoieómenon	ἀγᾰθοποιεομένω agăthopoieoménō	ἀγᾰθοποιεομένᾱ agăthopoieoménā	ἀγᾰθοποιεομένω agăthopoieoménō	ἀγᾰθοποιεόμενοι agăthopoieómenoi	ἀγᾰθοποιεόμεναι agăthopoieómenai	ἀγᾰθοποιεόμενᾰ agăthopoieómenă
Genitive	ἀγᾰθοποιεομένου agăthopoieoménou	ἀγᾰθοποιεομένης agăthopoieoménēs	ἀγᾰθοποιεομένου agăthopoieoménou	ἀγᾰθοποιεομένοιν agăthopoieoménoin	ἀγᾰθοποιεομέναιν agăthopoieoménain	ἀγᾰθοποιεομένοιν agăthopoieoménoin	ἀγᾰθοποιεομένων agăthopoieoménōn	ἀγᾰθοποιεομένων agăthopoieoménōn	ἀγᾰθοποιεομένων agăthopoieoménōn
Dative	ἀγᾰθοποιεομένῳ agăthopoieoménōi	ἀγᾰθοποιεομένῃ agăthopoieoménēi	ἀγᾰθοποιεομένῳ agăthopoieoménōi	ἀγᾰθοποιεομένοιν agăthopoieoménoin	ἀγᾰθοποιεομέναιν agăthopoieoménain	ἀγᾰθοποιεομένοιν agăthopoieoménoin	ἀγᾰθοποιεομένοις agăthopoieoménois	ἀγᾰθοποιεομέναις agăthopoieoménais	ἀγᾰθοποιεομένοις agăthopoieoménois
Accusative	ἀγᾰθοποιεόμενον agăthopoieómenon	ἀγᾰθοποιεομένην agăthopoieoménēn	ἀγᾰθοποιεόμενον agăthopoieómenon	ἀγᾰθοποιεομένω agăthopoieoménō	ἀγᾰθοποιεομένᾱ agăthopoieoménā	ἀγᾰθοποιεομένω agăthopoieoménō	ἀγᾰθοποιεομένους agăthopoieoménous	ἀγᾰθοποιεομένᾱς agăthopoieoménās	ἀγᾰθοποιεόμενᾰ agăthopoieómenă
Vocative	ἀγᾰθοποιεόμενε agăthopoieómene	ἀγᾰθοποιεομένη agăthopoieoménē	ἀγᾰθοποιεόμενον agăthopoieómenon	ἀγᾰθοποιεομένω agăthopoieoménō	ἀγᾰθοποιεομένᾱ agăthopoieoménā	ἀγᾰθοποιεομένω agăthopoieoménō	ἀγᾰθοποιεόμενοι agăthopoieómenoi	ἀγᾰθοποιεόμεναι agăthopoieómenai	ἀγᾰθοποιεόμενᾰ agăthopoieómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγᾰθοποιεομένως agăthopoieoménōs			ἀγᾰθοποιεομενώτερος agăthopoieomenṓteros			ἀγᾰθοποιεομενώτᾰτος agăthopoieomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.