ἀγαθοποιησόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛː.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.e̝ˈso.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.iˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.iˈso.me.nos/

Participle

ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος • (ăgăthopoiēsómenos) m (feminine ᾰ̓γᾰθοποιησομένη, neuter ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον); first/second declension

future mediopassive participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and second declension of ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος; ᾰ̓γᾰθοποιησομένη; ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενος ăgăthopoiēsómenos	ᾰ̓γᾰθοποιησομένη ăgăthopoiēsoménē	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ ăgăthopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενοι ăgăthopoiēsómenoi	ᾰ̓γᾰθοποιησόμεναι ăgăthopoiēsómenai	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ ăgăthopoiēsómenă
Genitive	ᾰ̓γᾰθοποιησομένου ăgăthopoiēsoménou	ᾰ̓γᾰθοποιησομένης ăgăthopoiēsoménēs	ᾰ̓γᾰθοποιησομένου ăgăthopoiēsoménou	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναιν ăgăthopoiēsoménain	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομένων ăgăthopoiēsoménōn	ᾰ̓γᾰθοποιησομένων ăgăthopoiēsoménōn	ᾰ̓γᾰθοποιησομένων ăgăthopoiēsoménōn
Dative	ᾰ̓γᾰθοποιησομένῳ ăgăthopoiēsoménōi	ᾰ̓γᾰθοποιησομένῃ ăgăthopoiēsoménēi	ᾰ̓γᾰθοποιησομένῳ ăgăthopoiēsoménōi	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναιν ăgăthopoiēsoménain	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοιν ăgăthopoiēsoménoin	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοις ăgăthopoiēsoménois	ᾰ̓γᾰθοποιησομέναις ăgăthopoiēsoménais	ᾰ̓γᾰθοποιησομένοις ăgăthopoiēsoménois
Accusative	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon	ᾰ̓γᾰθοποιησομένην ăgăthopoiēsoménēn	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ ăgăthopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένους ăgăthopoiēsoménous	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱς ăgăthopoiēsoménās	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ ăgăthopoiēsómenă
Vocative	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενε ăgăthopoiēsómene	ᾰ̓γᾰθοποιησομένη ăgăthopoiēsoménē	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενον ăgăthopoiēsómenon	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησομένᾱ ăgăthopoiēsoménā	ᾰ̓γᾰθοποιησομένω ăgăthopoiēsoménō	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενοι ăgăthopoiēsómenoi	ᾰ̓γᾰθοποιησόμεναι ăgăthopoiēsómenai	ᾰ̓γᾰθοποιησόμενᾰ ăgăthopoiēsómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓γᾰθοποιησομένως ăgăthopoiēsoménōs			ᾰ̓γᾰθοποιησομενώτερος ăgăthopoiēsomenṓteros			ᾰ̓γᾰθοποιησομενώτᾰτος ăgăthopoiēsomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.