ἀκρωμία
Ancient Greek
Alternative forms
- ἀκρώμιον (akrṓmion)
Etymology
From ἄκρος (ákros, “outermost”) + ὦμος (ômos, “shoulder”) + -ία (-ía).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.krɔː.mí.aː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.kroˈmi.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.kroˈmi.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.kroˈmi.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.kroˈmi.a/
Noun
ἀκρωμίᾱ • (akrōmíā) f (genitive ἀκρωμίᾱς); first declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἀκρωμίᾱ hē akrōmíā |
τὼ ἀκρωμίᾱ tṑ akrōmíā |
αἱ ἀκρωμίαι hai akrōmíai | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἀκρωμίᾱς tês akrōmíās |
τοῖν ἀκρωμίαιν toîn akrōmíain |
τῶν ἀκρωμιῶν tôn akrōmiôn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἀκρωμίᾳ tēî akrōmíāi |
τοῖν ἀκρωμίαιν toîn akrōmíain |
ταῖς ἀκρωμίαις taîs akrōmíais | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἀκρωμίᾱν tḕn akrōmíān |
τὼ ἀκρωμίᾱ tṑ akrōmíā |
τᾱ̀ς ἀκρωμίᾱς tā̀s akrōmíās | ||||||||||
| Vocative | ἀκρωμίᾱ akrōmíā |
ἀκρωμίᾱ akrōmíā |
ἀκρωμίαι akrōmíai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- → English: acromion
References
- “ἀκρωμία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀκρωμία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἀκρωμία in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)