ἀλέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Etymology 1

From Proto-Indo-European *h₂elh₁- (“to grind”). Cognate with Old Armenian աղամ (ałam, “grind, pound”), Hindi आटा (āṭā, “flour”), Avestan 𐬀𐬴𐬀 (aṣ̌a, “ground”), Persian آرد (ârd, “flour”).[1]

Verb

ἀλέω • (aléō)

  1. (transitive) to grind, bruise, pound, mill
Inflection
   Present: ᾰ̓λέω, ᾰ̓λέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓λέω ᾰ̓λέεις ᾰ̓λέει ᾰ̓λέετον ᾰ̓λέετον ᾰ̓λέομεν ᾰ̓λέετε ᾰ̓λέουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓λέω ᾰ̓λέῃς ᾰ̓λέῃ ᾰ̓λέητον ᾰ̓λέητον ᾰ̓λέωμεν ᾰ̓λέητε ᾰ̓λέωσῐ(ν)
optative ᾰ̓λέοιμῐ ᾰ̓λέοις ᾰ̓λέοι ᾰ̓λέοιτον ᾰ̓λεοίτην ᾰ̓λέοιμεν ᾰ̓λέοιτε ᾰ̓λέοιεν
imperative   ᾰ̓́λεε ᾰ̓λεέτω ᾰ̓λέετον ᾰ̓λεέτων   ᾰ̓λέετε ᾰ̓λεόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓λέομαι ᾰ̓λέῃ / ᾰ̓λέει ᾰ̓λέεται ᾰ̓λέεσθον ᾰ̓λέεσθον ᾰ̓λεόμεθᾰ ᾰ̓λέεσθε ᾰ̓λέονται
subjunctive ᾰ̓λέωμαι ᾰ̓λέῃ ᾰ̓λέηται ᾰ̓λέησθον ᾰ̓λέησθον ᾰ̓λεώμεθᾰ ᾰ̓λέησθε ᾰ̓λέωνται
optative ᾰ̓λεοίμην ᾰ̓λέοιο ᾰ̓λέοιτο ᾰ̓λέοισθον ᾰ̓λεοίσθην ᾰ̓λεοίμεθᾰ ᾰ̓λέοισθε ᾰ̓λέοιντο
imperative   ᾰ̓λέου ᾰ̓λεέσθω ᾰ̓λέεσθον ᾰ̓λεέσθων   ᾰ̓λέεσθε ᾰ̓λεέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓λέειν ᾰ̓λέεσθαι
participle m ᾰ̓λέων ᾰ̓λεόμενος
f ᾰ̓λέουσᾰ ᾰ̓λεομένη
n ᾰ̓λέον ᾰ̓λεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ᾰ̓λῶ, ᾰ̓λοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓λῶ ᾰ̓λεῖς ᾰ̓λεῖ ᾰ̓λεῖτον ᾰ̓λεῖτον ᾰ̓λοῦμεν ᾰ̓λεῖτε ᾰ̓λοῦσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓λῶ ᾰ̓λῇς ᾰ̓λῇ ᾰ̓λῆτον ᾰ̓λῆτον ᾰ̓λῶμεν ᾰ̓λῆτε ᾰ̓λῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓λοίην / ᾰ̓λοῖμῐ ᾰ̓λοίης / ᾰ̓λοῖς ᾰ̓λοίη / ᾰ̓λοῖ ᾰ̓λοῖτον / ᾰ̓λοίητον ᾰ̓λοίτην / ᾰ̓λοιήτην ᾰ̓λοῖμεν / ᾰ̓λοίημεν ᾰ̓λοῖτε / ᾰ̓λοίητε ᾰ̓λοῖεν / ᾰ̓λοίησᾰν
imperative   ᾰ̓́λει ᾰ̓λείτω ᾰ̓λεῖτον ᾰ̓λείτων   ᾰ̓λεῖτε ᾰ̓λούντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓λοῦμαι ᾰ̓λεῖ,
ᾰ̓λῇ 		ᾰ̓λεῖται ᾰ̓λεῖσθον ᾰ̓λεῖσθον ᾰ̓λούμεθᾰ ᾰ̓λεῖσθε ᾰ̓λοῦνται
subjunctive ᾰ̓λῶμαι ᾰ̓λῇ ᾰ̓λῆται ᾰ̓λῆσθον ᾰ̓λῆσθον ᾰ̓λώμεθᾰ ᾰ̓λῆσθε ᾰ̓λῶνται
optative ᾰ̓λοίμην ᾰ̓λοῖο ᾰ̓λοῖτο ᾰ̓λοῖσθον ᾰ̓λοίσθην ᾰ̓λοίμεθᾰ ᾰ̓λοῖσθε ᾰ̓λοῖντο
imperative   ᾰ̓λοῦ ᾰ̓λείσθω ᾰ̓λεῖσθον ᾰ̓λείσθων   ᾰ̓λεῖσθε ᾰ̓λείσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓λεῖν ᾰ̓λεῖσθαι
participle m ᾰ̓λῶν ᾰ̓λούμενος
f ᾰ̓λοῦσᾰ ᾰ̓λουμένη
n ᾰ̓λοῦν ᾰ̓λούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤλεον, ἠλεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλεον ἤλεες ἤλεε(ν) ἠλέετον ἠλεέτην ἠλέομεν ἠλέετε ἤλεον
middle/
passive 		indicative ἠλεόμην ἠλέου ἠλέετο ἠλέεσθον ἠλεέσθην ἠλεόμεθᾰ ἠλέεσθε ἠλέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤλουν, ἠλούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλουν ἤλεις ἤλει ἠλεῖτον ἠλείτην ἠλοῦμεν ἠλεῖτε ἤλουν
middle/
passive 		indicative ἠλούμην ἠλοῦ ἠλεῖτο ἠλεῖσθον ἠλείσθην ἠλούμεθᾰ ἠλεῖσθε ἠλοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤλεσᾰ, ἠλεσᾰ́μην, ἠλέσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλεσᾰ ἤλεσᾰς ἤλεσε(ν) ἠλέσᾰτον ἠλεσᾰ́την ἠλέσᾰμεν ἠλέσᾰτε ἤλεσᾰν
subjunctive ᾰ̓λέσω ᾰ̓λέσῃς ᾰ̓λέσῃ ᾰ̓λέσητον ᾰ̓λέσητον ᾰ̓λέσωμεν ᾰ̓λέσητε ᾰ̓λέσωσῐ(ν)
optative ᾰ̓λέσαιμῐ ᾰ̓λέσειᾰς / ᾰ̓λέσαις ᾰ̓λέσειε(ν) / ᾰ̓λέσαι ᾰ̓λέσαιτον ᾰ̓λεσαίτην ᾰ̓λέσαιμεν ᾰ̓λέσαιτε ᾰ̓λέσειᾰν / ᾰ̓λέσαιεν
imperative   ᾰ̓́λεσον ᾰ̓λεσᾰ́τω ᾰ̓λέσᾰτον ᾰ̓λεσᾰ́των   ᾰ̓λέσᾰτε ᾰ̓λεσᾰ́ντων
middle indicative ἠλεσᾰ́μην ἠλέσω ἠλέσᾰτο ἠλέσᾰσθον ἠλεσᾰ́σθην ἠλεσᾰ́μεθᾰ ἠλέσᾰσθε ἠλέσᾰντο
subjunctive ᾰ̓λέσωμαι ᾰ̓λέσῃ ᾰ̓λέσηται ᾰ̓λέσησθον ᾰ̓λέσησθον ᾰ̓λεσώμεθᾰ ᾰ̓λέσησθε ᾰ̓λέσωνται
optative ᾰ̓λεσαίμην ᾰ̓λέσαιο ᾰ̓λέσαιτο ᾰ̓λέσαισθον ᾰ̓λεσαίσθην ᾰ̓λεσαίμεθᾰ ᾰ̓λέσαισθε ᾰ̓λέσαιντο
imperative   ᾰ̓́λεσαι ᾰ̓λεσᾰ́σθω ᾰ̓λέσᾰσθον ᾰ̓λεσᾰ́σθων   ᾰ̓λέσᾰσθε ᾰ̓λεσᾰ́σθων
passive indicative ἠλέσθην ἠλέσθης ἠλέσθη ἠλέσθητον ἠλεσθήτην ἠλέσθημεν ἠλέσθητε ἠλέσθησᾰν
subjunctive ᾰ̓λεσθῶ ᾰ̓λεσθῇς ᾰ̓λεσθῇ ᾰ̓λεσθῆτον ᾰ̓λεσθῆτον ᾰ̓λεσθῶμεν ᾰ̓λεσθῆτε ᾰ̓λεσθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓λεσθείην ᾰ̓λεσθείης ᾰ̓λεσθείη ᾰ̓λεσθεῖτον / ᾰ̓λεσθείητον ᾰ̓λεσθείτην / ᾰ̓λεσθειήτην ᾰ̓λεσθεῖμεν / ᾰ̓λεσθείημεν ᾰ̓λεσθεῖτε / ᾰ̓λεσθείητε ᾰ̓λεσθεῖεν / ᾰ̓λεσθείησᾰν
imperative   ᾰ̓λέσθητῐ ᾰ̓λεσθήτω ᾰ̓λέσθητον ᾰ̓λεσθήτων   ᾰ̓λέσθητε ᾰ̓λεσθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓λέσαι ᾰ̓λέσᾰσθαι ᾰ̓λεσθῆναι
participle m ᾰ̓λέσᾱς ᾰ̓λεσᾰ́μενος ᾰ̓λεσθείς
f ᾰ̓λέσᾱσᾰ ᾰ̓λεσᾰμένη ᾰ̓λεσθεῖσᾰ
n ᾰ̓λέσᾰν ᾰ̓λεσᾰ́μενον ᾰ̓λεσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓́λεσσᾰ, ᾰ̓λεσσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓́λεσσᾰ ᾰ̓́λεσσᾰς ᾰ̓́λεσσε(ν) ᾰ̓λέσσᾰτον ᾰ̓λεσσᾰ́την ᾰ̓λέσσᾰμεν ᾰ̓λέσσᾰτε ᾰ̓́λεσσᾰν
subjunctive ᾰ̓λέσω ᾰ̓λέσῃς ᾰ̓λέσῃ ᾰ̓λέσητον ᾰ̓λέσητον ᾰ̓λέσωμεν ᾰ̓λέσητε ᾰ̓λέσωσῐ(ν)
optative ᾰ̓λέσαιμῐ ᾰ̓λέσειᾰς / ᾰ̓λέσαις ᾰ̓λέσειε(ν) / ᾰ̓λέσαι ᾰ̓λέσαιτον ᾰ̓λεσαίτην ᾰ̓λέσαιμεν ᾰ̓λέσαιτε ᾰ̓λέσειᾰν / ᾰ̓λέσαιεν
imperative   ᾰ̓́λεσον ᾰ̓λεσᾰ́τω ᾰ̓λέσᾰτον ᾰ̓λεσᾰ́των   ᾰ̓λέσᾰτε ᾰ̓λεσᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓λεσσᾰ́μην ᾰ̓λέσσω ᾰ̓λέσσᾰτο ᾰ̓λέσσᾰσθον ᾰ̓λεσσᾰ́σθην ᾰ̓λεσσᾰ́μεθᾰ ᾰ̓λέσσᾰσθε ᾰ̓λέσσᾰντο
subjunctive ᾰ̓λέσωμαι ᾰ̓λέσῃ ᾰ̓λέσηται ᾰ̓λέσησθον ᾰ̓λέσησθον ᾰ̓λεσώμεθᾰ ᾰ̓λέσησθε ᾰ̓λέσωνται
optative ᾰ̓λεσαίμην ᾰ̓λέσαιο ᾰ̓λέσαιτο ᾰ̓λέσαισθον ᾰ̓λεσαίσθην ᾰ̓λεσαίμεθᾰ ᾰ̓λέσαισθε ᾰ̓λέσαιντο
imperative   ᾰ̓́λεσαι ᾰ̓λεσᾰ́σθω ᾰ̓λέσᾰσθον ᾰ̓λεσᾰ́σθων   ᾰ̓λέσᾰσθε ᾰ̓λεσᾰ́σθων
active middle
infinitive ᾰ̓λέσαι ᾰ̓λέσᾰσθαι
participle m ᾰ̓λέσᾱς ᾰ̓λεσᾰ́μενος
f ᾰ̓λέσᾱσᾰ ᾰ̓λεσᾰμένη
n ᾰ̓λέσᾰν ᾰ̓λεσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓λήλεκᾰ, ᾰ̓λήλεσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓λήλεκᾰ ᾰ̓λήλεκᾰς ᾰ̓λήλεκε(ν) ᾰ̓ληλέκᾰτον ᾰ̓ληλέκᾰτον ᾰ̓ληλέκᾰμεν ᾰ̓ληλέκᾰτε ᾰ̓ληλέκᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓ληλέκω ᾰ̓ληλέκῃς ᾰ̓ληλέκῃ ᾰ̓ληλέκητον ᾰ̓ληλέκητον ᾰ̓ληλέκωμεν ᾰ̓ληλέκητε ᾰ̓ληλέκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓ληλέκοιμῐ / ᾰ̓ληλεκοίην ᾰ̓ληλέκοις / ᾰ̓ληλεκοίης ᾰ̓ληλέκοι / ᾰ̓ληλεκοίη ᾰ̓ληλέκοιτον ᾰ̓ληλεκοίτην ᾰ̓ληλέκοιμεν ᾰ̓ληλέκοιτε ᾰ̓ληλέκοιεν
imperative   ᾰ̓λήλεκε ᾰ̓ληλεκέτω ᾰ̓ληλέκετον ᾰ̓ληλεκέτων   ᾰ̓ληλέκετε ᾰ̓ληλεκόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓λήλεσμαι ᾰ̓λήλεσαι ᾰ̓λήλεσται ᾰ̓λήλεσθον ᾰ̓λήλεσθον ᾰ̓ληλέσμεθᾰ ᾰ̓λήλεσθε ᾰ̓ληλέσᾰται
subjunctive ᾰ̓ληλεσμένος ὦ ᾰ̓ληλεσμένος ᾖς ᾰ̓ληλεσμένος ᾖ ᾰ̓ληλεσμένω ἦτον ᾰ̓ληλεσμένω ἦτον ᾰ̓ληλεσμένοι ὦμεν ᾰ̓ληλεσμένοι ἦτε ᾰ̓ληλεσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓ληλεσμένος εἴην ᾰ̓ληλεσμένος εἴης ᾰ̓ληλεσμένος εἴη ᾰ̓ληλεσμένω εἴητον / εἶτον ᾰ̓ληλεσμένω εἰήτην / εἴτην ᾰ̓ληλεσμένοι εἴημεν / εἶμεν ᾰ̓ληλεσμένοι εἴητε / εἶτε ᾰ̓ληλεσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ᾰ̓λήλεσο ᾰ̓ληλέσθω ᾰ̓λήλεσθον ᾰ̓ληλέσθων   ᾰ̓λήλεσθε ᾰ̓ληλέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓ληλεκέναι ᾰ̓ληλέσθαι
participle m ᾰ̓ληλεκώς ᾰ̓ληλεσμένος
f ᾰ̓ληλεκυῖᾰ ᾰ̓ληλεσμένη
n ᾰ̓ληλεκός ᾰ̓ληλεσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓λήλεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ᾰ̓λήλεμαι ᾰ̓λήλεσαι ᾰ̓λήλεται ᾰ̓λήλεσθον ᾰ̓λήλεσθον ᾰ̓ληλέμεθᾰ ᾰ̓λήλεσθε ᾰ̓λήλενται
subjunctive ᾰ̓ληλεμένος ὦ ᾰ̓ληλεμένος ᾖς ᾰ̓ληλεμένος ᾖ ᾰ̓ληλεμένω ἦτον ᾰ̓ληλεμένω ἦτον ᾰ̓ληλεμένοι ὦμεν ᾰ̓ληλεμένοι ἦτε ᾰ̓ληλεμένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓ληλεμένος εἴην ᾰ̓ληλεμένος εἴης ᾰ̓ληλεμένος εἴη ᾰ̓ληλεμένω εἴητον / εἶτον ᾰ̓ληλεμένω εἰήτην / εἴτην ᾰ̓ληλεμένοι εἴημεν / εἶμεν ᾰ̓ληλεμένοι εἴητε / εἶτε ᾰ̓ληλεμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ᾰ̓λήλεσο ᾰ̓ληλέσθω ᾰ̓λήλεσθον ᾰ̓ληλέσθων   ᾰ̓λήλεσθε ᾰ̓ληλέσθων
middle/passive
infinitive ᾰ̓ληλέσθαι
participle m ᾰ̓ληλεμένος
f ᾰ̓ληλεμένη
n ᾰ̓ληλεμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

ἀλέω • (aléō)

  1. second-person singular aorist middle indicative of ἀλέομαι (aléomai)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἀλέω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 65

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.