ἀλθέω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *h₂el-dʰ-, from Proto-Indo-European *h₂el- (“to grow, nourish”).

Pronunciation

 

Verb

ἀλθέω • (althéō)

  1. (medicine) to heal
    • 200 BCE – 100 BCE, Nicander, Theriaca 496:
      πάντα διαμπερέως καὶ ἀπηλεγές, οἷσιν ἀρήγων ἀλθήσῃ νούσοιο κατασπέρχουσαν ἀνίην
      pánta diamperéōs kaì apēlegés, hoîsin arḗgōn althḗsēi noúsoio kataspérkhousan aníēn
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: ᾰ̓λθέω, ᾰ̓λθέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓λθέω ᾰ̓λθέεις ᾰ̓λθέει ᾰ̓λθέετον ᾰ̓λθέετον ᾰ̓λθέομεν ᾰ̓λθέετε ᾰ̓λθέουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓λθέω ᾰ̓λθέῃς ᾰ̓λθέῃ ᾰ̓λθέητον ᾰ̓λθέητον ᾰ̓λθέωμεν ᾰ̓λθέητε ᾰ̓λθέωσῐ(ν)
optative ᾰ̓λθέοιμῐ ᾰ̓λθέοις ᾰ̓λθέοι ᾰ̓λθέοιτον ᾰ̓λθεοίτην ᾰ̓λθέοιμεν ᾰ̓λθέοιτε ᾰ̓λθέοιεν
imperative   ᾰ̓́λθεε ᾰ̓λθεέτω ᾰ̓λθέετον ᾰ̓λθεέτων   ᾰ̓λθέετε ᾰ̓λθεόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓λθέομαι ᾰ̓λθέῃ / ᾰ̓λθέει ᾰ̓λθέεται ᾰ̓λθέεσθον ᾰ̓λθέεσθον ᾰ̓λθεόμεθᾰ ᾰ̓λθέεσθε ᾰ̓λθέονται
subjunctive ᾰ̓λθέωμαι ᾰ̓λθέῃ ᾰ̓λθέηται ᾰ̓λθέησθον ᾰ̓λθέησθον ᾰ̓λθεώμεθᾰ ᾰ̓λθέησθε ᾰ̓λθέωνται
optative ᾰ̓λθεοίμην ᾰ̓λθέοιο ᾰ̓λθέοιτο ᾰ̓λθέοισθον ᾰ̓λθεοίσθην ᾰ̓λθεοίμεθᾰ ᾰ̓λθέοισθε ᾰ̓λθέοιντο
imperative   ᾰ̓λθέου ᾰ̓λθεέσθω ᾰ̓λθέεσθον ᾰ̓λθεέσθων   ᾰ̓λθέεσθε ᾰ̓λθεέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓λθέειν ᾰ̓λθέεσθαι
participle m ᾰ̓λθέων ᾰ̓λθεόμενος
f ᾰ̓λθέουσᾰ ᾰ̓λθεομένη
n ᾰ̓λθέον ᾰ̓λθεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ᾰ̓λθῶ, ᾰ̓λθοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓λθῶ ᾰ̓λθεῖς ᾰ̓λθεῖ ᾰ̓λθεῖτον ᾰ̓λθεῖτον ᾰ̓λθοῦμεν ᾰ̓λθεῖτε ᾰ̓λθοῦσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓λθῶ ᾰ̓λθῇς ᾰ̓λθῇ ᾰ̓λθῆτον ᾰ̓λθῆτον ᾰ̓λθῶμεν ᾰ̓λθῆτε ᾰ̓λθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓λθοίην / ᾰ̓λθοῖμῐ ᾰ̓λθοίης / ᾰ̓λθοῖς ᾰ̓λθοίη / ᾰ̓λθοῖ ᾰ̓λθοῖτον / ᾰ̓λθοίητον ᾰ̓λθοίτην / ᾰ̓λθοιήτην ᾰ̓λθοῖμεν / ᾰ̓λθοίημεν ᾰ̓λθοῖτε / ᾰ̓λθοίητε ᾰ̓λθοῖεν / ᾰ̓λθοίησᾰν
imperative   ᾰ̓́λθει ᾰ̓λθείτω ᾰ̓λθεῖτον ᾰ̓λθείτων   ᾰ̓λθεῖτε ᾰ̓λθούντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓λθοῦμαι ᾰ̓λθεῖ,
ᾰ̓λθῇ 		ᾰ̓λθεῖται ᾰ̓λθεῖσθον ᾰ̓λθεῖσθον ᾰ̓λθούμεθᾰ ᾰ̓λθεῖσθε ᾰ̓λθοῦνται
subjunctive ᾰ̓λθῶμαι ᾰ̓λθῇ ᾰ̓λθῆται ᾰ̓λθῆσθον ᾰ̓λθῆσθον ᾰ̓λθώμεθᾰ ᾰ̓λθῆσθε ᾰ̓λθῶνται
optative ᾰ̓λθοίμην ᾰ̓λθοῖο ᾰ̓λθοῖτο ᾰ̓λθοῖσθον ᾰ̓λθοίσθην ᾰ̓λθοίμεθᾰ ᾰ̓λθοῖσθε ᾰ̓λθοῖντο
imperative   ᾰ̓λθοῦ ᾰ̓λθείσθω ᾰ̓λθεῖσθον ᾰ̓λθείσθων   ᾰ̓λθεῖσθε ᾰ̓λθείσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓λθεῖν ᾰ̓λθεῖσθαι
participle m ᾰ̓λθῶν ᾰ̓λθούμενος
f ᾰ̓λθοῦσᾰ ᾰ̓λθουμένη
n ᾰ̓λθοῦν ᾰ̓λθούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤλθεον, ἠλθεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλθεον ἤλθεες ἤλθεε(ν) ἠλθέετον ἠλθεέτην ἠλθέομεν ἠλθέετε ἤλθεον
middle/
passive 		indicative ἠλθεόμην ἠλθέου ἠλθέετο ἠλθέεσθον ἠλθεέσθην ἠλθεόμεθᾰ ἠλθέεσθε ἠλθέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤλθουν, ἠλθούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλθουν ἤλθεις ἤλθει ἠλθεῖτον ἠλθείτην ἠλθοῦμεν ἠλθεῖτε ἤλθουν
middle/
passive 		indicative ἠλθούμην ἠλθοῦ ἠλθεῖτο ἠλθεῖσθον ἠλθείσθην ἠλθούμεθᾰ ἠλθεῖσθε ἠλθοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓λθήσω, ᾰ̓λθήσομαι, ᾰ̓λθηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓λθήσω ᾰ̓λθήσεις ᾰ̓λθήσει ᾰ̓λθήσετον ᾰ̓λθήσετον ᾰ̓λθήσομεν ᾰ̓λθήσετε ᾰ̓λθήσουσῐ(ν)
optative ᾰ̓λθήσοιμῐ ᾰ̓λθήσοις ᾰ̓λθήσοι ᾰ̓λθήσοιτον ᾰ̓λθησοίτην ᾰ̓λθήσοιμεν ᾰ̓λθήσοιτε ᾰ̓λθήσοιεν
middle indicative ᾰ̓λθήσομαι ᾰ̓λθήσῃ / ᾰ̓λθήσει ᾰ̓λθήσεται ᾰ̓λθήσεσθον ᾰ̓λθήσεσθον ᾰ̓λθησόμεθᾰ ᾰ̓λθήσεσθε ᾰ̓λθήσονται
optative ᾰ̓λθησοίμην ᾰ̓λθήσοιο ᾰ̓λθήσοιτο ᾰ̓λθήσοισθον ᾰ̓λθησοίσθην ᾰ̓λθησοίμεθᾰ ᾰ̓λθήσοισθε ᾰ̓λθήσοιντο
passive indicative ᾰ̓λθηθήσομαι ᾰ̓λθηθήσῃ ᾰ̓λθηθήσεται ᾰ̓λθηθήσεσθον ᾰ̓λθηθήσεσθον ᾰ̓λθηθησόμεθᾰ ᾰ̓λθηθήσεσθε ᾰ̓λθηθήσονται
optative ᾰ̓λθηθησοίμην ᾰ̓λθηθήσοιο ᾰ̓λθηθήσοιτο ᾰ̓λθηθήσοισθον ᾰ̓λθηθησοίσθην ᾰ̓λθηθησοίμεθᾰ ᾰ̓λθηθήσοισθε ᾰ̓λθηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓λθήσειν ᾰ̓λθήσεσθαι ᾰ̓λθηθήσεσθαι
participle m ᾰ̓λθήσων ᾰ̓λθησόμενος ᾰ̓λθηθησόμενος
f ᾰ̓λθήσουσᾰ ᾰ̓λθησομένη ᾰ̓λθηθησομένη
n ᾰ̓λθῆσον ᾰ̓λθησόμενον ᾰ̓λθηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤλθησᾰ, ἠλθησᾰ́μην, ἠλθήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλθησᾰ ἤλθησᾰς ἤλθησε(ν) ἠλθήσᾰτον ἠλθησᾰ́την ἠλθήσᾰμεν ἠλθήσᾰτε ἤλθησᾰν
subjunctive ᾰ̓λθήσω ᾰ̓λθήσῃς ᾰ̓λθήσῃ ᾰ̓λθήσητον ᾰ̓λθήσητον ᾰ̓λθήσωμεν ᾰ̓λθήσητε ᾰ̓λθήσωσῐ(ν)
optative ᾰ̓λθήσαιμῐ ᾰ̓λθήσειᾰς / ᾰ̓λθήσαις ᾰ̓λθήσειε(ν) / ᾰ̓λθήσαι ᾰ̓λθήσαιτον ᾰ̓λθησαίτην ᾰ̓λθήσαιμεν ᾰ̓λθήσαιτε ᾰ̓λθήσειᾰν / ᾰ̓λθήσαιεν
imperative   ᾰ̓́λθησον ᾰ̓λθησᾰ́τω ᾰ̓λθήσᾰτον ᾰ̓λθησᾰ́των   ᾰ̓λθήσᾰτε ᾰ̓λθησᾰ́ντων
middle indicative ἠλθησᾰ́μην ἠλθήσω ἠλθήσᾰτο ἠλθήσᾰσθον ἠλθησᾰ́σθην ἠλθησᾰ́μεθᾰ ἠλθήσᾰσθε ἠλθήσᾰντο
subjunctive ᾰ̓λθήσωμαι ᾰ̓λθήσῃ ᾰ̓λθήσηται ᾰ̓λθήσησθον ᾰ̓λθήσησθον ᾰ̓λθησώμεθᾰ ᾰ̓λθήσησθε ᾰ̓λθήσωνται
optative ᾰ̓λθησαίμην ᾰ̓λθήσαιο ᾰ̓λθήσαιτο ᾰ̓λθήσαισθον ᾰ̓λθησαίσθην ᾰ̓λθησαίμεθᾰ ᾰ̓λθήσαισθε ᾰ̓λθήσαιντο
imperative   ᾰ̓́λθησαι ᾰ̓λθησᾰ́σθω ᾰ̓λθήσᾰσθον ᾰ̓λθησᾰ́σθων   ᾰ̓λθήσᾰσθε ᾰ̓λθησᾰ́σθων
passive indicative ἠλθήθην ἠλθήθης ἠλθήθη ἠλθήθητον ἠλθηθήτην ἠλθήθημεν ἠλθήθητε ἠλθήθησᾰν
subjunctive ᾰ̓λθηθῶ ᾰ̓λθηθῇς ᾰ̓λθηθῇ ᾰ̓λθηθῆτον ᾰ̓λθηθῆτον ᾰ̓λθηθῶμεν ᾰ̓λθηθῆτε ᾰ̓λθηθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓λθηθείην ᾰ̓λθηθείης ᾰ̓λθηθείη ᾰ̓λθηθεῖτον / ᾰ̓λθηθείητον ᾰ̓λθηθείτην / ᾰ̓λθηθειήτην ᾰ̓λθηθεῖμεν / ᾰ̓λθηθείημεν ᾰ̓λθηθεῖτε / ᾰ̓λθηθείητε ᾰ̓λθηθεῖεν / ᾰ̓λθηθείησᾰν
imperative   ᾰ̓λθήθητῐ ᾰ̓λθηθήτω ᾰ̓λθήθητον ᾰ̓λθηθήτων   ᾰ̓λθήθητε ᾰ̓λθηθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓λθῆσαι ᾰ̓λθήσᾰσθαι ᾰ̓λθηθῆναι
participle m ᾰ̓λθήσᾱς ᾰ̓λθησᾰ́μενος ᾰ̓λθηθείς
f ᾰ̓λθήσᾱσᾰ ᾰ̓λθησᾰμένη ᾰ̓λθηθεῖσᾰ
n ᾰ̓λθῆσᾰν ᾰ̓λθησᾰ́μενον ᾰ̓λθηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἤλθηκᾰ, ἤλθημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤλθηκᾰ ἤλθηκᾰς ἤλθηκε(ν) ἠλθήκᾰτον ἠλθήκᾰτον ἠλθήκᾰμεν ἠλθήκᾰτε ἠλθήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἠλθήκω ἠλθήκῃς ἠλθήκῃ ἠλθήκητον ἠλθήκητον ἠλθήκωμεν ἠλθήκητε ἠλθήκωσῐ(ν)
optative ἠλθήκοιμῐ / ἠλθηκοίην ἠλθήκοις / ἠλθηκοίης ἠλθήκοι / ἠλθηκοίη ἠλθήκοιτον ἠλθηκοίτην ἠλθήκοιμεν ἠλθήκοιτε ἠλθήκοιεν
imperative   ἤλθηκε ἠλθηκέτω ἠλθήκετον ἠλθηκέτων   ἠλθήκετε ἠλθηκόντων
middle/
passive 		indicative ἤλθημαι ἤλθησαι ἤλθηται ἤλθησθον ἤλθησθον ἠλθήμεθᾰ ἤλθησθε ἤλθηνται
subjunctive ἠλθημένος ὦ ἠλθημένος ᾖς ἠλθημένος ᾖ ἠλθημένω ἦτον ἠλθημένω ἦτον ἠλθημένοι ὦμεν ἠλθημένοι ἦτε ἠλθημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠλθημένος εἴην ἠλθημένος εἴης ἠλθημένος εἴη ἠλθημένω εἴητον / εἶτον ἠλθημένω εἰήτην / εἴτην ἠλθημένοι εἴημεν / εἶμεν ἠλθημένοι εἴητε / εἶτε ἠλθημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἤλθησο ἠλθήσθω ἤλθησθον ἠλθήσθων   ἤλθησθε ἠλθήσθων
active middle/passive
infinitive ἠλθηκέναι ἠλθῆσθαι
participle m ἠλθηκώς ἠλθημένος
f ἠλθηκυῖᾰ ἠλθημένη
n ἠλθηκός ἠλθημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἠλθήκειν / ἠλθήκη, ἠλθήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠλθήκειν / ἠλθήκη ἠλθήκεις / ἠλθήκης ἠλθήκει(ν) ἠλθήκετον ἠλθηκέτην ἠλθήκεμεν ἠλθήκετε ἠλθήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἠλθήμην ἤλθησο ἤλθητο ἤλθησθον ἠλθήσθην ἠλθήμεθᾰ ἤλθησθε ἤλθηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.