ἀποικίζω

See also: αποικίζω

Ancient Greek

Etymology

ἀπο- (apo-) +‎ οἰκίζω (oikízō)

Pronunciation

 

Verb

ἀποικίζω • (apoikízō)

  1. to send away from home
  2. to colonize (begin a new colony)
  3. (in passive) to be settled in a far land, to emigrate

Declension

   Present: ἀποικῐ́ζω, ἀποικῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποικῐ́ζω ἀποικῐ́ζεις ἀποικῐ́ζει ἀποικῐ́ζετον ἀποικῐ́ζετον ἀποικῐ́ζομεν ἀποικῐ́ζετε ἀποικῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἀποικῐ́ζω ἀποικῐ́ζῃς ἀποικῐ́ζῃ ἀποικῐ́ζητον ἀποικῐ́ζητον ἀποικῐ́ζωμεν ἀποικῐ́ζητε ἀποικῐ́ζωσῐ(ν)
optative ἀποικῐ́ζοιμῐ ἀποικῐ́ζοις ἀποικῐ́ζοι ἀποικῐ́ζοιτον ἀποικῐζοίτην ἀποικῐ́ζοιμεν ἀποικῐ́ζοιτε ἀποικῐ́ζοιεν
imperative   ἀποίκῐζε ἀποικῐζέτω ἀποικῐ́ζετον ἀποικῐζέτων   ἀποικῐ́ζετε ἀποικῐζόντων
middle/
passive 		indicative ἀποικῐ́ζομαι ἀποικῐ́ζῃ / ἀποικῐ́ζει ἀποικῐ́ζεται ἀποικῐ́ζεσθον ἀποικῐ́ζεσθον ἀποικῐζόμεθᾰ ἀποικῐ́ζεσθε ἀποικῐ́ζονται
subjunctive ἀποικῐ́ζωμαι ἀποικῐ́ζῃ ἀποικῐ́ζηται ἀποικῐ́ζησθον ἀποικῐ́ζησθον ἀποικῐζώμεθᾰ ἀποικῐ́ζησθε ἀποικῐ́ζωνται
optative ἀποικῐζοίμην ἀποικῐ́ζοιο ἀποικῐ́ζοιτο ἀποικῐ́ζοισθον ἀποικῐζοίσθην ἀποικῐζοίμεθᾰ ἀποικῐ́ζοισθε ἀποικῐ́ζοιντο
imperative   ἀποικῐ́ζου ἀποικῐζέσθω ἀποικῐ́ζεσθον ἀποικῐζέσθων   ἀποικῐ́ζεσθε ἀποικῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ἀποικῐ́ζειν ἀποικῐ́ζεσθαι
participle m ἀποικῐ́ζων ἀποικῐζόμενος
f ἀποικῐ́ζουσᾰ ἀποικῐζομένη
n ἀποικῐ́ζον ἀποικῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπῴκῐζον, ἀπῳκῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπῴκῐζον ἀπῴκῐζες ἀπῴκῐζε(ν) ἀπῳκῐ́ζετον ἀπῳκῐζέτην ἀπῳκῐ́ζομεν ἀπῳκῐ́ζετε ἀπῴκῐζον
middle/
passive 		indicative ἀπῳκῐζόμην ἀπῳκῐ́ζου ἀπῳκῐ́ζετο ἀπῳκῐ́ζεσθον ἀπῳκῐζέσθην ἀπῳκῐζόμεθᾰ ἀπῳκῐ́ζεσθε ἀπῳκῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποικῐέω, ἀποικῐέομαι, ἀποικῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποικῐέω ἀποικῐέεις ἀποικῐέει ἀποικῐέετον ἀποικῐέετον ἀποικῐέομεν ἀποικῐέετε ἀποικῐέουσῐ(ν)
optative ἀποικῐέοιμῐ ἀποικῐέοις ἀποικῐέοι ἀποικῐέοιτον ἀποικῐεοίτην ἀποικῐέοιμεν ἀποικῐέοιτε ἀποικῐέοιεν
middle indicative ἀποικῐέομαι ἀποικῐέῃ / ἀποικῐέει ἀποικῐέεται ἀποικῐέεσθον ἀποικῐέεσθον ἀποικῐεόμεθᾰ ἀποικῐέεσθε ἀποικῐέονται
optative ἀποικῐεοίμην ἀποικῐέοιο ἀποικῐέοιτο ἀποικῐέοισθον ἀποικῐεοίσθην ἀποικῐεοίμεθᾰ ἀποικῐέοισθε ἀποικῐέοιντο
passive indicative ἀποικῐσθήσομαι ἀποικῐσθήσῃ ἀποικῐσθήσεται ἀποικῐσθήσεσθον ἀποικῐσθήσεσθον ἀποικῐσθησόμεθᾰ ἀποικῐσθήσεσθε ἀποικῐσθήσονται
optative ἀποικῐσθησοίμην ἀποικῐσθήσοιο ἀποικῐσθήσοιτο ἀποικῐσθήσοισθον ἀποικῐσθησοίσθην ἀποικῐσθησοίμεθᾰ ἀποικῐσθήσοισθε ἀποικῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποικῐέειν ἀποικῐέεσθαι ἀποικῐσθήσεσθαι
participle m ἀποικῐέων ἀποικῐεόμενος ἀποικῐσθησόμενος
f ἀποικῐέουσᾰ ἀποικῐεομένη ἀποικῐσθησομένη
n ἀποικῐέον ἀποικῐεόμενον ἀποικῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποικῐῶ, ἀποικῐοῦμαι, ἀποικῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποικῐῶ ἀποικῐεῖς ἀποικῐεῖ ἀποικῐεῖτον ἀποικῐεῖτον ἀποικῐοῦμεν ἀποικῐεῖτε ἀποικῐοῦσῐ(ν)
optative ἀποικῐοίην / ἀποικῐοῖμῐ ἀποικῐοίης / ἀποικῐοῖς ἀποικῐοίη / ἀποικῐοῖ ἀποικῐοῖτον / ἀποικῐοίητον ἀποικῐοίτην / ἀποικῐοιήτην ἀποικῐοῖμεν / ἀποικῐοίημεν ἀποικῐοῖτε / ἀποικῐοίητε ἀποικῐοῖεν / ἀποικῐοίησᾰν
middle indicative ἀποικῐοῦμαι ἀποικῐῇ ἀποικῐεῖται ἀποικῐεῖσθον ἀποικῐεῖσθον ἀποικῐούμεθᾰ ἀποικῐεῖσθε ἀποικῐοῦνται
optative ἀποικῐοίμην ἀποικῐοῖο ἀποικῐοῖτο ἀποικῐοῖσθον ἀποικῐοίσθην ἀποικῐοίμεθᾰ ἀποικῐοῖσθε ἀποικῐοῖντο
passive indicative ἀποικῐσθήσομαι ἀποικῐσθήσῃ ἀποικῐσθήσεται ἀποικῐσθήσεσθον ἀποικῐσθήσεσθον ἀποικῐσθησόμεθᾰ ἀποικῐσθήσεσθε ἀποικῐσθήσονται
optative ἀποικῐσθησοίμην ἀποικῐσθήσοιο ἀποικῐσθήσοιτο ἀποικῐσθήσοισθον ἀποικῐσθησοίσθην ἀποικῐσθησοίμεθᾰ ἀποικῐσθήσοισθε ἀποικῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποικῐεῖν ἀποικῐεῖσθαι ἀποικῐσθήσεσθαι
participle m ἀποικῐῶν ἀποικῐούμενος ἀποικῐσθησόμενος
f ἀποικῐοῦσᾰ ἀποικῐουμένη ἀποικῐσθησομένη
n ἀποικῐοῦν ἀποικῐούμενον ἀποικῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπῴκῐσᾰ, ἀπῳκῐσᾰ́μην, ἀπῳκῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπῴκῐσᾰ ἀπῴκῐσᾰς ἀπῴκῐσε(ν) ἀπῳκῐ́σᾰτον ἀπῳκῐσᾰ́την ἀπῳκῐ́σᾰμεν ἀπῳκῐ́σᾰτε ἀπῴκῐσᾰν
subjunctive ἀποικῐ́σω ἀποικῐ́σῃς ἀποικῐ́σῃ ἀποικῐ́σητον ἀποικῐ́σητον ἀποικῐ́σωμεν ἀποικῐ́σητε ἀποικῐ́σωσῐ(ν)
optative ἀποικῐ́σαιμῐ ἀποικῐ́σειᾰς / ἀποικῐ́σαις ἀποικῐ́σειε(ν) / ἀποικῐ́σαι ἀποικῐ́σαιτον ἀποικῐσαίτην ἀποικῐ́σαιμεν ἀποικῐ́σαιτε ἀποικῐ́σειᾰν / ἀποικῐ́σαιεν
imperative   ἀποίκῐσον ἀποικῐσᾰ́τω ἀποικῐ́σᾰτον ἀποικῐσᾰ́των   ἀποικῐ́σᾰτε ἀποικῐσᾰ́ντων
middle indicative ἀπῳκῐσᾰ́μην ἀπῳκῐ́σω ἀπῳκῐ́σᾰτο ἀπῳκῐ́σᾰσθον ἀπῳκῐσᾰ́σθην ἀπῳκῐσᾰ́μεθᾰ ἀπῳκῐ́σᾰσθε ἀπῳκῐ́σᾰντο
subjunctive ἀποικῐ́σωμαι ἀποικῐ́σῃ ἀποικῐ́σηται ἀποικῐ́σησθον ἀποικῐ́σησθον ἀποικῐσώμεθᾰ ἀποικῐ́σησθε ἀποικῐ́σωνται
optative ἀποικῐσαίμην ἀποικῐ́σαιο ἀποικῐ́σαιτο ἀποικῐ́σαισθον ἀποικῐσαίσθην ἀποικῐσαίμεθᾰ ἀποικῐ́σαισθε ἀποικῐ́σαιντο
imperative   ἀποίκῐσαι ἀποικῐσᾰ́σθω ἀποικῐ́σᾰσθον ἀποικῐσᾰ́σθων   ἀποικῐ́σᾰσθε ἀποικῐσᾰ́σθων
passive indicative ἀπῳκῐ́σθην ἀπῳκῐ́σθης ἀπῳκῐ́σθη ἀπῳκῐ́σθητον ἀπῳκῐσθήτην ἀπῳκῐ́σθημεν ἀπῳκῐ́σθητε ἀπῳκῐ́σθησᾰν
subjunctive ἀποικῐσθῶ ἀποικῐσθῇς ἀποικῐσθῇ ἀποικῐσθῆτον ἀποικῐσθῆτον ἀποικῐσθῶμεν ἀποικῐσθῆτε ἀποικῐσθῶσῐ(ν)
optative ἀποικῐσθείην ἀποικῐσθείης ἀποικῐσθείη ἀποικῐσθεῖτον / ἀποικῐσθείητον ἀποικῐσθείτην / ἀποικῐσθειήτην ἀποικῐσθεῖμεν / ἀποικῐσθείημεν ἀποικῐσθεῖτε / ἀποικῐσθείητε ἀποικῐσθεῖεν / ἀποικῐσθείησᾰν
imperative   ἀποικῐ́σθητῐ ἀποικῐσθήτω ἀποικῐ́σθητον ἀποικῐσθήτων   ἀποικῐ́σθητε ἀποικῐσθέντων
active middle passive
infinitive ἀποικῐ́σαι ἀποικῐ́σᾰσθαι ἀποικῐσθῆναι
participle m ἀποικῐ́σᾱς ἀποικῐσᾰ́μενος ἀποικῐσθείς
f ἀποικῐ́σᾱσᾰ ἀποικῐσᾰμένη ἀποικῐσθεῖσᾰ
n ἀποικῐ́σᾰν ἀποικῐσᾰ́μενον ἀποικῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀπῴκῐκᾰ, ἀπῴκῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπῴκῐκᾰ ἀπῴκῐκᾰς ἀπῴκῐκε(ν) ἀπῳκῐ́κᾰτον ἀπῳκῐ́κᾰτον ἀπῳκῐ́κᾰμεν ἀπῳκῐ́κᾰτε ἀπῳκῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀπῳκῐ́κω ἀπῳκῐ́κῃς ἀπῳκῐ́κῃ ἀπῳκῐ́κητον ἀπῳκῐ́κητον ἀπῳκῐ́κωμεν ἀπῳκῐ́κητε ἀπῳκῐ́κωσῐ(ν)
optative ἀπῳκῐ́κοιμῐ / ἀπῳκῐκοίην ἀπῳκῐ́κοις / ἀπῳκῐκοίης ἀπῳκῐ́κοι / ἀπῳκῐκοίη ἀπῳκῐ́κοιτον ἀπῳκῐκοίτην ἀπῳκῐ́κοιμεν ἀπῳκῐ́κοιτε ἀπῳκῐ́κοιεν
imperative   ἀπῴκῐκε ἀπῳκῐκέτω ἀπῳκῐ́κετον ἀπῳκῐκέτων   ἀπῳκῐ́κετε ἀπῳκῐκόντων
middle/
passive 		indicative ἀπῴκῐσμαι ἀπῴκῐσαι ἀπῴκῐσται ἀπῴκῐσθον ἀπῴκῐσθον ἀπῳκῐ́σμεθᾰ ἀπῴκῐσθε ἀπῳκῐ́δᾰται
subjunctive ἀπῳκῐσμένος ὦ ἀπῳκῐσμένος ᾖς ἀπῳκῐσμένος ᾖ ἀπῳκῐσμένω ἦτον ἀπῳκῐσμένω ἦτον ἀπῳκῐσμένοι ὦμεν ἀπῳκῐσμένοι ἦτε ἀπῳκῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀπῳκῐσμένος εἴην ἀπῳκῐσμένος εἴης ἀπῳκῐσμένος εἴη ἀπῳκῐσμένω εἴητον / εἶτον ἀπῳκῐσμένω εἰήτην / εἴτην ἀπῳκῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἀπῳκῐσμένοι εἴητε / εἶτε ἀπῳκῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἀπῴκῐσο ἀπῳκῐ́σθω ἀπῴκῐσθον ἀπῳκῐ́σθων   ἀπῴκῐσθε ἀπῳκῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀπῳκῐκέναι ἀπῳκῐ́σθαι
participle m ἀπῳκῐκώς ἀπῳκῐσμένος
f ἀπῳκῐκυῖᾰ ἀπῳκῐσμένη
n ἀπῳκῐκός ἀπῳκῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀπῳκῐ́κειν / ἀπῳκῐ́κη, ἀπῳκῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπῳκῐ́κειν / ἀπῳκῐ́κη ἀπῳκῐ́κεις / ἀπῳκῐ́κης ἀπῳκῐ́κει(ν) ἀπῳκῐ́κετον ἀπῳκῐκέτην ἀπῳκῐ́κεμεν ἀπῳκῐ́κετε ἀπῳκῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀπῳκῐ́σμην ἀπῴκῐσο ἀπῴκῐστο ἀπῴκῐσθον ἀπῳκῐ́σθην ἀπῳκῐ́σμεθᾰ ἀπῴκῐσθε ἀπῳκῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • → Greek: αποικίζω (apoikízo)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.