ἀποκαθίστημι

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-, back again) +‎ καθίστημι (kathístēmi, to set, place, constitute, appoint).

Pronunciation

 

Verb

ἀποκᾰθίστημῐ • (apokăthístēmĭ)

  1. to restore, reestablish, reinstate, return to a prior condition
    • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Constitution of the Lacedaimonians 6.3:
      ὁ γὰρ ἀσθενήσας ἢ δεηθεὶς ὀχήματος ἢ ταχύ ποι βουληθεὶς ἀφικέσθαι, ἤν που ἴδῃ ἵππον ὄντα, λαβὼν καὶ χρησάμενος καλῶς ἀποκαθίστησιν.
      ho gàr asthenḗsas ḕ deētheìs okhḗmatos ḕ takhú poi boulētheìs aphikésthai, ḗn pou ídēi híppon ónta, labṑn kaì khrēsámenos kalôs apokathístēsin.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, Histories 3.98.7:
      νῦν οὖν ἠγγικότων Ῥωμαίων καὶ προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ, καὶ κινδυνευούσης τῆς πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι καὶ ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν: τοῦτο γὰρ αὐτὸ καὶ μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας τῶν ὁμήρων
      nûn oûn ēngikótōn Rhōmaíōn kaì proskathezoménōn tēî Zakánthēi, kaì kinduneuoúsēs tês póleōs, eàn exagagṑn toùs homḗrous apokatastḗsēi toîs goneûsi kaì taîs pólesin, eklúsein mèn autòn tôn Rhōmaíōn tḕn philotimían: toûto gàr autò kaì málista spoudázein ekeínous prâxai, kurieúontas tôn homḗrōn
      (please add an English translation of this quotation)
    1. (medicine) to restore to health, cure
    2. (military, of troop units) to restore formation
  2. to hand over, deliver, pay dues
  3. (astrology, of planets) to complete a revolution
  4. (of islands) to be disconnected from the mainland

Conjugation

   Present: ἀποκᾰθῐ́στημῐ, ἀποκᾰθῐ́στᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποκᾰθῐ́στημῐ ἀποκᾰθῐ́στης ἀποκᾰθῐ́στησῐ(ν) ἀποκᾰθῐ́στᾰτον ἀποκᾰθῐ́στᾰτον ἀποκᾰθῐ́στᾰμεν ἀποκᾰθῐ́στᾰτε ἀποκᾰθῐστᾶσῐ(ν)
subjunctive ἀποκᾰθῐστῶ ἀποκᾰθῐστῇς ἀποκᾰθῐστῇ ἀποκᾰθῐστῆτον ἀποκᾰθῐστῆτον ἀποκᾰθῐστῶμεν ἀποκᾰθῐστῆτε ἀποκᾰθῐστῶσῐ(ν)
optative ἀποκᾰθῐσταίην ἀποκᾰθῐσταίης ἀποκᾰθῐσταίη ἀποκᾰθῐσταῖτον / ἀποκᾰθῐσταίητον ἀποκᾰθῐσταίτην / ἀποκᾰθῐσταιήτην ἀποκᾰθῐσταῖμεν / ἀποκᾰθῐσταίημεν ἀποκᾰθῐσταῖτε / ἀποκᾰθῐσταίητε ἀποκᾰθῐσταῖεν / ἀποκᾰθῐσταίησᾰν
imperative   ἀποκᾰθῐ́στη ἀποκᾰθῐστᾰ́τω ἀποκᾰθῐ́στᾰτον ἀποκᾰθῐστᾰ́των   ἀποκᾰθῐ́στᾰτε ἀποκᾰθῐστᾰ́ντων
middle/
passive 		indicative ἀποκᾰθῐ́στᾰμαι ἀποκᾰθῐ́στᾰσαι ἀποκᾰθῐ́στᾰται ἀποκᾰθῐ́στᾰσθον ἀποκᾰθῐ́στᾰσθον ἀποκᾰθῐστᾰ́μεθᾰ ἀποκᾰθῐ́στᾰσθε ἀποκᾰθῐ́στᾰνται
subjunctive ἀποκᾰθῐστῶμαι ἀποκᾰθῐστῇ ἀποκᾰθῐστῆται ἀποκᾰθῐστῆσθον ἀποκᾰθῐστῆσθον ἀποκᾰθῐστώμεθᾰ ἀποκᾰθῐστῆσθε ἀποκᾰθῐστῶνται
optative ἀποκᾰθῐσταίμην ἀποκᾰθῐ́σταιο ἀποκᾰθῐ́σταιτο ἀποκᾰθῐ́σταισθον ἀποκᾰθῐσταίσθην ἀποκᾰθῐσταίμεθᾰ ἀποκᾰθῐ́σταισθε ἀποκᾰθῐ́σταιντο
imperative   ἀποκᾰθῐ́στᾰσο ἀποκᾰθῐστᾰ́σθω ἀποκᾰθῐ́στᾰσθον ἀποκᾰθῐστᾰ́σθων   ἀποκᾰθῐ́στᾰσθε ἀποκᾰθῐστᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀποκᾰθῐστᾰ́ναι ἀποκᾰθῐ́στᾰσθαι
participle m ἀποκᾰθῐστᾱ́ς ἀποκᾰθῐστᾰ́μενος
f ἀποκᾰθῐστᾶσᾰ ἀποκᾰθῐστᾰμένη
n ἀποκᾰθῐστᾰ́ν ἀποκᾰθῐστᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀποκᾰθῑ́στην, ἀποκᾰθῑστᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποκᾰθῑ́στην ἀποκᾰθῑ́στης ἀποκᾰθῑ́στη ἀποκᾰθῑ́στᾰτον ἀποκᾰθῑστᾰ́την ἀποκᾰθῑ́στᾰμεν ἀποκᾰθῑ́στᾰτε ἀποκᾰθῑ́στᾰσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀποκᾰθῑστᾰ́μην ἀποκᾰθῑ́στᾰσο ἀποκᾰθῑ́στᾰτο ἀποκᾰθῑ́στᾰσθον ἀποκᾰθῑστᾰ́σθην ἀποκᾰθῑστᾰ́μεθᾰ ἀποκᾰθῑ́στᾰσθε ἀποκᾰθῑ́στᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποκᾰτᾰστήσω, ἀποκᾰτᾰστήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποκᾰτᾰστήσω ἀποκᾰτᾰστήσεις ἀποκᾰτᾰστήσει ἀποκᾰτᾰστήσετον ἀποκᾰτᾰστήσετον ἀποκᾰτᾰστήσομεν ἀποκᾰτᾰστήσετε ἀποκᾰτᾰστήσουσῐ(ν)
optative ἀποκᾰτᾰστήσοιμῐ ἀποκᾰτᾰστήσοις ἀποκᾰτᾰστήσοι ἀποκᾰτᾰστήσοιτον ἀποκᾰτᾰστησοίτην ἀποκᾰτᾰστήσοιμεν ἀποκᾰτᾰστήσοιτε ἀποκᾰτᾰστήσοιεν
middle indicative ἀποκᾰτᾰστήσομαι ἀποκᾰτᾰστήσῃ / ἀποκᾰτᾰστήσει ἀποκᾰτᾰστήσεται ἀποκᾰτᾰστήσεσθον ἀποκᾰτᾰστήσεσθον ἀποκᾰτᾰστησόμεθᾰ ἀποκᾰτᾰστήσεσθε ἀποκᾰτᾰστήσονται
optative ἀποκᾰτᾰστησοίμην ἀποκᾰτᾰστήσοιο ἀποκᾰτᾰστήσοιτο ἀποκᾰτᾰστήσοισθον ἀποκᾰτᾰστησοίσθην ἀποκᾰτᾰστησοίμεθᾰ ἀποκᾰτᾰστήσοισθε ἀποκᾰτᾰστήσοιντο
active middle
infinitive ἀποκᾰτᾰστήσειν ἀποκᾰτᾰστήσεσθαι
participle m ἀποκᾰτᾰστήσων ἀποκᾰτᾰστησόμενος
f ἀποκᾰτᾰστήσουσᾰ ἀποκᾰτᾰστησομένη
n ἀποκᾰτᾰστῆσον ἀποκᾰτᾰστησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀποκᾰτέστησᾰ, ἀποκᾰτεστησᾰ́μην, ἀποκᾰτεστᾰ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποκᾰτέστησᾰ ἀποκᾰτέστησᾰς ἀποκᾰτέστησε(ν) ἀποκᾰτεστήσᾰτον ἀποκᾰτεστησᾰ́την ἀποκᾰτεστήσᾰμεν ἀποκᾰτεστήσᾰτε ἀποκᾰτέστησᾰν
subjunctive ἀποκᾰτᾰστήσω ἀποκᾰτᾰστήσῃς ἀποκᾰτᾰστήσῃ ἀποκᾰτᾰστήσητον ἀποκᾰτᾰστήσητον ἀποκᾰτᾰστήσωμεν ἀποκᾰτᾰστήσητε ἀποκᾰτᾰστήσωσῐ(ν)
optative ἀποκᾰτᾰστήσαιμῐ ἀποκᾰτᾰστήσειᾰς / ἀποκᾰτᾰστήσαις ἀποκᾰτᾰστήσειε(ν) / ἀποκᾰτᾰστήσαι ἀποκᾰτᾰστήσαιτον ἀποκᾰτᾰστησαίτην ἀποκᾰτᾰστήσαιμεν ἀποκᾰτᾰστήσαιτε ἀποκᾰτᾰστήσειᾰν / ἀποκᾰτᾰστήσαιεν
imperative   ἀποκᾰτᾰ́στησον ἀποκᾰτᾰστησᾰ́τω ἀποκᾰτᾰστήσᾰτον ἀποκᾰτᾰστησᾰ́των   ἀποκᾰτᾰστήσᾰτε ἀποκᾰτᾰστησᾰ́ντων
middle indicative ἀποκᾰτεστησᾰ́μην ἀποκᾰτεστήσω ἀποκᾰτεστήσᾰτο ἀποκᾰτεστήσᾰσθον ἀποκᾰτεστησᾰ́σθην ἀποκᾰτεστησᾰ́μεθᾰ ἀποκᾰτεστήσᾰσθε ἀποκᾰτεστήσᾰντο
subjunctive ἀποκᾰτᾰστήσωμαι ἀποκᾰτᾰστήσῃ ἀποκᾰτᾰστήσηται ἀποκᾰτᾰστήσησθον ἀποκᾰτᾰστήσησθον ἀποκᾰτᾰστησώμεθᾰ ἀποκᾰτᾰστήσησθε ἀποκᾰτᾰστήσωνται
optative ἀποκᾰτᾰστησαίμην ἀποκᾰτᾰστήσαιο ἀποκᾰτᾰστήσαιτο ἀποκᾰτᾰστήσαισθον ἀποκᾰτᾰστησαίσθην ἀποκᾰτᾰστησαίμεθᾰ ἀποκᾰτᾰστήσαισθε ἀποκᾰτᾰστήσαιντο
imperative   ἀποκᾰτᾰ́στησαι ἀποκᾰτᾰστησᾰ́σθω ἀποκᾰτᾰστήσᾰσθον ἀποκᾰτᾰστησᾰ́σθων   ἀποκᾰτᾰστήσᾰσθε ἀποκᾰτᾰστησᾰ́σθων
passive indicative ἀποκᾰτεστᾰ́θην ἀποκᾰτεστᾰ́θης ἀποκᾰτεστᾰ́θη ἀποκᾰτεστᾰ́θητον ἀποκᾰτεστᾰθήτην ἀποκᾰτεστᾰ́θημεν ἀποκᾰτεστᾰ́θητε ἀποκᾰτεστᾰ́θησᾰν
subjunctive ἀποκᾰτᾰστᾰθῶ ἀποκᾰτᾰστᾰθῇς ἀποκᾰτᾰστᾰθῇ ἀποκᾰτᾰστᾰθῆτον ἀποκᾰτᾰστᾰθῆτον ἀποκᾰτᾰστᾰθῶμεν ἀποκᾰτᾰστᾰθῆτε ἀποκᾰτᾰστᾰθῶσῐ(ν)
optative ἀποκᾰτᾰστᾰθείην ἀποκᾰτᾰστᾰθείης ἀποκᾰτᾰστᾰθείη ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖτον / ἀποκᾰτᾰστᾰθείητον ἀποκᾰτᾰστᾰθείτην / ἀποκᾰτᾰστᾰθειήτην ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖμεν / ἀποκᾰτᾰστᾰθείημεν ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖτε / ἀποκᾰτᾰστᾰθείητε ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖεν / ἀποκᾰτᾰστᾰθείησᾰν
imperative   ἀποκᾰτᾰστᾰ́θητῐ ἀποκᾰτᾰστᾰθήτω ἀποκᾰτᾰστᾰ́θητον ἀποκᾰτᾰστᾰθήτων   ἀποκᾰτᾰστᾰ́θητε ἀποκᾰτᾰστᾰθέντων
active middle passive
infinitive ἀποκᾰτᾰστῆσαι ἀποκᾰτᾰστήσᾰσθαι ἀποκᾰτᾰστᾰθῆναι
participle m ἀποκᾰτᾰστήσᾱς ἀποκᾰτᾰστησᾰ́μενος ἀποκᾰτᾰστᾰθείς
f ἀποκᾰτᾰστήσᾱσᾰ ἀποκᾰτᾰστησᾰμένη ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖσᾰ
n ἀποκᾰτᾰστῆσᾰν ἀποκᾰτᾰστησᾰ́μενον ἀποκᾰτᾰστᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπεκᾰτέστησᾰ, ἀπεκᾰτεστησᾰ́μην, ἀπεκᾰτεστᾰ́θην (Late)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεκᾰτέστησᾰ ἀπεκᾰτέστησᾰς ἀπεκᾰτέστησε(ν) ἀπεκᾰτεστήσᾰτον ἀπεκᾰτεστησᾰ́την ἀπεκᾰτεστήσᾰμεν ἀπεκᾰτεστήσᾰτε ἀπεκᾰτέστησᾰν
subjunctive ἀποκᾰτᾰστήσω ἀποκᾰτᾰστήσῃς ἀποκᾰτᾰστήσῃ ἀποκᾰτᾰστήσητον ἀποκᾰτᾰστήσητον ἀποκᾰτᾰστήσωμεν ἀποκᾰτᾰστήσητε ἀποκᾰτᾰστήσωσῐ(ν)
optative ἀποκᾰτᾰστήσαιμῐ ἀποκᾰτᾰστήσειᾰς / ἀποκᾰτᾰστήσαις ἀποκᾰτᾰστήσειε(ν) / ἀποκᾰτᾰστήσαι ἀποκᾰτᾰστήσαιτον ἀποκᾰτᾰστησαίτην ἀποκᾰτᾰστήσαιμεν ἀποκᾰτᾰστήσαιτε ἀποκᾰτᾰστήσειᾰν / ἀποκᾰτᾰστήσαιεν
imperative   ἀποκᾰτᾰ́στησον ἀποκᾰτᾰστησᾰ́τω ἀποκᾰτᾰστήσᾰτον ἀποκᾰτᾰστησᾰ́των   ἀποκᾰτᾰστήσᾰτε ἀποκᾰτᾰστησᾰ́ντων
middle indicative ἀπεκᾰτεστησᾰ́μην ἀπεκᾰτεστήσω ἀπεκᾰτεστήσᾰτο ἀπεκᾰτεστήσᾰσθον ἀπεκᾰτεστησᾰ́σθην ἀπεκᾰτεστησᾰ́μεθᾰ ἀπεκᾰτεστήσᾰσθε ἀπεκᾰτεστήσᾰντο
subjunctive ἀποκᾰτᾰστήσωμαι ἀποκᾰτᾰστήσῃ ἀποκᾰτᾰστήσηται ἀποκᾰτᾰστήσησθον ἀποκᾰτᾰστήσησθον ἀποκᾰτᾰστησώμεθᾰ ἀποκᾰτᾰστήσησθε ἀποκᾰτᾰστήσωνται
optative ἀποκᾰτᾰστησαίμην ἀποκᾰτᾰστήσαιο ἀποκᾰτᾰστήσαιτο ἀποκᾰτᾰστήσαισθον ἀποκᾰτᾰστησαίσθην ἀποκᾰτᾰστησαίμεθᾰ ἀποκᾰτᾰστήσαισθε ἀποκᾰτᾰστήσαιντο
imperative   ἀποκᾰτᾰ́στησαι ἀποκᾰτᾰστησᾰ́σθω ἀποκᾰτᾰστήσᾰσθον ἀποκᾰτᾰστησᾰ́σθων   ἀποκᾰτᾰστήσᾰσθε ἀποκᾰτᾰστησᾰ́σθων
passive indicative ἀπεκᾰτεστᾰ́θην ἀπεκᾰτεστᾰ́θης ἀπεκᾰτεστᾰ́θη ἀπεκᾰτεστᾰ́θητον ἀπεκᾰτεστᾰθήτην ἀπεκᾰτεστᾰ́θημεν ἀπεκᾰτεστᾰ́θητε ἀπεκᾰτεστᾰ́θησᾰν
subjunctive ἀποκᾰτᾰστᾰθῶ ἀποκᾰτᾰστᾰθῇς ἀποκᾰτᾰστᾰθῇ ἀποκᾰτᾰστᾰθῆτον ἀποκᾰτᾰστᾰθῆτον ἀποκᾰτᾰστᾰθῶμεν ἀποκᾰτᾰστᾰθῆτε ἀποκᾰτᾰστᾰθῶσῐ(ν)
optative ἀποκᾰτᾰστᾰθείην ἀποκᾰτᾰστᾰθείης ἀποκᾰτᾰστᾰθείη ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖτον / ἀποκᾰτᾰστᾰθείητον ἀποκᾰτᾰστᾰθείτην / ἀποκᾰτᾰστᾰθειήτην ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖμεν / ἀποκᾰτᾰστᾰθείημεν ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖτε / ἀποκᾰτᾰστᾰθείητε ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖεν / ἀποκᾰτᾰστᾰθείησᾰν
imperative   ἀποκᾰτᾰστᾰ́θητῐ ἀποκᾰτᾰστᾰθήτω ἀποκᾰτᾰστᾰ́θητον ἀποκᾰτᾰστᾰθήτων   ἀποκᾰτᾰστᾰ́θητε ἀποκᾰτᾰστᾰθέντων
active middle passive
infinitive ἀποκᾰτᾰστῆσαι ἀποκᾰτᾰστήσᾰσθαι ἀποκᾰτᾰστᾰθῆναι
participle m ἀποκᾰτᾰστήσᾱς ἀποκᾰτᾰστησᾰ́μενος ἀποκᾰτᾰστᾰθείς
f ἀποκᾰτᾰστήσᾱσᾰ ἀποκᾰτᾰστησᾰμένη ἀποκᾰτᾰστᾰθεῖσᾰ
n ἀποκᾰτᾰστῆσᾰν ἀποκᾰτᾰστησᾰ́μενον ἀποκᾰτᾰστᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀποκᾰτέστην, ἀποκᾰτεστᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποκᾰτέστην ἀποκᾰτέστης ἀποκᾰτέστη ἀποκᾰτέστητον ἀποκᾰτεστήτην ἀποκᾰτέστημεν ἀποκᾰτέστητε ἀποκᾰτέστησᾰν
subjunctive ἀποκᾰτᾰστῶ ἀποκᾰτᾰστῇς ἀποκᾰτᾰστῇ ἀποκᾰτᾰστῆτον ἀποκᾰτᾰστῆτον ἀποκᾰτᾰστῶμεν ἀποκᾰτᾰστῆτε ἀποκᾰτᾰστῶσῐ(ν)
optative ἀποκᾰτᾰσταίην ἀποκᾰτᾰσταίης ἀποκᾰτᾰσταίη ἀποκᾰτᾰσταῖτον / ἀποκᾰτᾰσταίητον ἀποκᾰτᾰσταίτην / ἀποκᾰτᾰσταιήτην ἀποκᾰτᾰσταῖμεν / ἀποκᾰτᾰσταίημεν ἀποκᾰτᾰσταῖτε / ἀποκᾰτᾰσταίητε ἀποκᾰτᾰσταῖεν / ἀποκᾰτᾰσταίησᾰν
imperative   ἀποκᾰτᾰ́στηθῐ ἀποκᾰτᾰστήτω ἀποκᾰτᾰ́στητον ἀποκᾰτᾰστήτων   ἀποκᾰτᾰ́στητε ἀποκᾰτᾰστᾰ́ντων
middle indicative ἀποκᾰτεστᾰ́μην ἀποκᾰτέστω ἀποκᾰτέστᾰτο ἀποκᾰτέστᾰσθον ἀποκᾰτεστᾰ́σθην ἀποκᾰτεστᾰ́μεθᾰ ἀποκᾰτέστᾰσθε ἀποκᾰτέστᾰντο
subjunctive ἀποκᾰτᾰστῶμαι ἀποκᾰτᾰστῇ ἀποκᾰτᾰστῆται ἀποκᾰτᾰστῆσθον ἀποκᾰτᾰστῆσθον ἀποκᾰτᾰστώμεθᾰ ἀποκᾰτᾰστῆσθε ἀποκᾰτᾰστῶνται
optative ἀποκᾰτᾰσταίμην ἀποκᾰτᾰσταῖο ἀποκᾰτᾰσταῖτο ἀποκᾰτᾰσταῖσθον ἀποκᾰτᾰσταίσθην ἀποκᾰτᾰσταίμεθᾰ ἀποκᾰτᾰσταῖσθε ἀποκᾰτᾰσταῖντο
imperative   ἀποκᾰτᾰ́στω ἀποκᾰτᾰστᾰ́σθω ἀποκᾰτᾰ́στᾰσθον ἀποκᾰτᾰστᾰ́σθων   ἀποκᾰτᾰ́στᾰσθε ἀποκᾰτᾰστᾰ́σθων
active middle
infinitive ἀποκᾰτᾰστῆναι ἀποκᾰτᾰ́στᾰσθαι
participle m ἀποκᾰτᾰστᾱ́ς ἀποκᾰτᾰστᾰ́μενος
f ἀποκᾰτᾰστᾶσᾰ ἀποκᾰτᾰστᾰμένη
n ἀποκᾰτᾰστᾰ́ν ἀποκᾰτᾰστᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀποκᾰθέστᾰκᾰ, ἀποκᾰθέστᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποκᾰθέστᾰκᾰ ἀποκᾰθέστᾰκᾰς ἀποκᾰθέστᾰκε(ν) ἀποκᾰθεστᾰ́κᾰτον ἀποκᾰθεστᾰ́κᾰτον ἀποκᾰθεστᾰ́κᾰμεν ἀποκᾰθεστᾰ́κᾰτε ἀποκᾰθεστᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀποκᾰθεστᾰ́κω ἀποκᾰθεστᾰ́κῃς ἀποκᾰθεστᾰ́κῃ ἀποκᾰθεστᾰ́κητον ἀποκᾰθεστᾰ́κητον ἀποκᾰθεστᾰ́κωμεν ἀποκᾰθεστᾰ́κητε ἀποκᾰθεστᾰ́κωσῐ(ν)
optative ἀποκᾰθεστᾰ́κοιμῐ / ἀποκᾰθεστᾰκοίην ἀποκᾰθεστᾰ́κοις / ἀποκᾰθεστᾰκοίης ἀποκᾰθεστᾰ́κοι / ἀποκᾰθεστᾰκοίη ἀποκᾰθεστᾰ́κοιτον ἀποκᾰθεστᾰκοίτην ἀποκᾰθεστᾰ́κοιμεν ἀποκᾰθεστᾰ́κοιτε ἀποκᾰθεστᾰ́κοιεν
imperative   ἀποκᾰθέστᾰκε ἀποκᾰθεστᾰκέτω ἀποκᾰθεστᾰ́κετον ἀποκᾰθεστᾰκέτων   ἀποκᾰθεστᾰ́κετε ἀποκᾰθεστᾰκόντων
middle/
passive 		indicative ἀποκᾰθέστᾰμαι ἀποκᾰθέστᾰσαι ἀποκᾰθέστᾰται ἀποκᾰθέστᾰσθον ἀποκᾰθέστᾰσθον ἀποκᾰθεστᾰ́μεθᾰ ἀποκᾰθέστᾰσθε ἀποκᾰθέστᾰνται
subjunctive ἀποκᾰθεστᾰμένος ὦ ἀποκᾰθεστᾰμένος ᾖς ἀποκᾰθεστᾰμένος ᾖ ἀποκᾰθεστᾰμένω ἦτον ἀποκᾰθεστᾰμένω ἦτον ἀποκᾰθεστᾰμένοι ὦμεν ἀποκᾰθεστᾰμένοι ἦτε ἀποκᾰθεστᾰμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀποκᾰθεστᾰμένος εἴην ἀποκᾰθεστᾰμένος εἴης ἀποκᾰθεστᾰμένος εἴη ἀποκᾰθεστᾰμένω εἴητον / εἶτον ἀποκᾰθεστᾰμένω εἰήτην / εἴτην ἀποκᾰθεστᾰμένοι εἴημεν / εἶμεν ἀποκᾰθεστᾰμένοι εἴητε / εἶτε ἀποκᾰθεστᾰμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἀποκᾰθέστᾰσο ἀποκᾰθεστᾰ́σθω ἀποκᾰθέστᾰσθον ἀποκᾰθεστᾰ́σθων   ἀποκᾰθέστᾰσθε ἀποκᾰθεστᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀποκᾰθεστᾰκέναι ἀποκᾰθεστᾰ́σθαι
participle m ἀποκᾰθεστᾰκώς ἀποκᾰθεστᾰμένος
f ἀποκᾰθεστᾰκυῖᾰ ἀποκᾰθεστᾰμένη
n ἀποκᾰθεστᾰκός ἀποκᾰθεστᾰμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.