ἀπολέγω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπό- (apó-, “from”) +‎ λέγω (légō, “to choose, to say”) (λέγω, sense: 'choose')..

Pronunciation

 

Verb

ἀπολέγω • (apolégō)

  1. to pick out from, to choose
  2. (later sense) decline, refuse

Inflection

   Present: ἀπολέγω, ἀπολέγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπολέγω ἀπολέγεις ἀπολέγει ἀπολέγετον ἀπολέγετον ἀπολέγομεν ἀπολέγετε ἀπολέγουσῐ(ν)
subjunctive ἀπολέγω ἀπολέγῃς ἀπολέγῃ ἀπολέγητον ἀπολέγητον ἀπολέγωμεν ἀπολέγητε ἀπολέγωσῐ(ν)
optative ἀπολέγοιμῐ ἀπολέγοις ἀπολέγοι ἀπολέγοιτον ἀπολεγοίτην ἀπολέγοιμεν ἀπολέγοιτε ἀπολέγοιεν
imperative   ἀπόλεγε ἀπολεγέτω ἀπολέγετον ἀπολεγέτων   ἀπολέγετε ἀπολεγόντων
middle/
passive 		indicative ἀπολέγομαι ἀπολέγῃ / ἀπολέγει ἀπολέγεται ἀπολέγεσθον ἀπολέγεσθον ἀπολεγόμεθᾰ ἀπολέγεσθε ἀπολέγονται
subjunctive ἀπολέγωμαι ἀπολέγῃ ἀπολέγηται ἀπολέγησθον ἀπολέγησθον ἀπολεγώμεθᾰ ἀπολέγησθε ἀπολέγωνται
optative ἀπολεγοίμην ἀπολέγοιο ἀπολέγοιτο ἀπολέγοισθον ἀπολεγοίσθην ἀπολεγοίμεθᾰ ἀπολέγοισθε ἀπολέγοιντο
imperative   ἀπολέγου ἀπολεγέσθω ἀπολέγεσθον ἀπολεγέσθων   ἀπολέγεσθε ἀπολεγέσθων
active middle/passive
infinitive ἀπολέγειν ἀπολέγεσθαι
participle m ἀπολέγων ἀπολεγόμενος
f ἀπολέγουσᾰ ἀπολεγομένη
n ἀπολέγον ἀπολεγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπέλεγον, ἀπελεγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπέλεγον ἀπέλεγες ἀπέλεγε(ν) ἀπελέγετον ἀπελεγέτην ἀπελέγομεν ἀπελέγετε ἀπέλεγον
middle/
passive 		indicative ἀπελεγόμην ἀπελέγου ἀπελέγετο ἀπελέγεσθον ἀπελεγέσθην ἀπελεγόμεθᾰ ἀπελέγεσθε ἀπελέγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀπολέξω, ἀπολέξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπολέξω ἀπολέξεις ἀπολέξει ἀπολέξετον ἀπολέξετον ἀπολέξομεν ἀπολέξετε ἀπολέξουσῐ(ν)
optative ἀπολέξοιμῐ ἀπολέξοις ἀπολέξοι ἀπολέξοιτον ἀπολεξοίτην ἀπολέξοιμεν ἀπολέξοιτε ἀπολέξοιεν
middle indicative ἀπολέξομαι ἀπολέξῃ / ἀπολέξει ἀπολέξεται ἀπολέξεσθον ἀπολέξεσθον ἀπολεξόμεθᾰ ἀπολέξεσθε ἀπολέξονται
optative ἀπολεξοίμην ἀπολέξοιο ἀπολέξοιτο ἀπολέξοισθον ἀπολεξοίσθην ἀπολεξοίμεθᾰ ἀπολέξοισθε ἀπολέξοιντο
active middle
infinitive ἀπολέξειν ἀπολέξεσθαι
participle m ἀπολέξων ἀπολεξόμενος
f ἀπολέξουσᾰ ἀπολεξομένη
n ἀπολέξον ἀπολεξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπεῖπον, ἀπειπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπεῖπον ἀπεῖπες ἀπεῖπε(ν) ἀπείπετον ἀπειπέτην ἀπείπομεν ἀπείπετε ἀπεῖπον
subjunctive ἀπείπω ἀπείπῃς ἀπείπῃ ἀπείπητον ἀπείπητον ἀπείπωμεν ἀπείπητε ἀπείπωσῐ(ν)
optative ἀπείποιμῐ ἀπείποις ἀπείποι ἀπείποιτον ἀπειποίτην ἀπείποιμεν ἀπείποιτε ἀπείποιεν
imperative   ἄπειπε ἀπειπέτω ἀπείπετον ἀπειπέτων   ἀπείπετε ἀπειπόντων
middle indicative ἀπειπόμην ἀπείπου ἀπείπετο ἀπείπεσθον ἀπειπέσθην ἀπειπόμεθᾰ ἀπείπεσθε ἀπείποντο
subjunctive ἀπείπωμαι ἀπείπῃ ἀπείπηται ἀπείπησθον ἀπείπησθον ἀπειπώμεθᾰ ἀπείπησθε ἀπείπωνται
optative ἀπειποίμην ἀπείποιο ἀπείποιτο ἀπείποισθον ἀπειποίσθην ἀπειποίμεθᾰ ἀπείποισθε ἀπείποιντο
imperative   ἀπειποῦ ἀπειπέσθω ἀπείπεσθον ἀπειπέσθων   ἀπείπεσθε ἀπειπέσθων
active middle
infinitive ἀπειπεῖν ἀπειπέσθαι
participle m ἀπειπών ἀπειπόμενος
f ἀπειποῦσᾰ ἀπειπομένη
n ἀπειπόν ἀπειπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀπολέλεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἀπολέλεγμαι ἀπολέλεξαι ἀπολέλεκται ἀπολέλεχθον ἀπολέλεχθον ἀπολελέγμεθᾰ ἀπολέλεχθε ἀπολελέγᾰται
subjunctive ἀπολελεγμένος ὦ ἀπολελεγμένος ᾖς ἀπολελεγμένος ᾖ ἀπολελεγμένω ἦτον ἀπολελεγμένω ἦτον ἀπολελεγμένοι ὦμεν ἀπολελεγμένοι ἦτε ἀπολελεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀπολελεγμένος εἴην ἀπολελεγμένος εἴης ἀπολελεγμένος εἴη ἀπολελεγμένω εἴητον / εἶτον ἀπολελεγμένω εἰήτην / εἴτην ἀπολελεγμένοι εἴημεν / εἶμεν ἀπολελεγμένοι εἴητε / εἶτε ἀπολελεγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἀπολέλεξο ἀπολελέχθω ἀπολέλεχθον ἀπολελέχθων   ἀπολέλεχθε ἀπολελέχθων
middle/passive
infinitive ἀπολελέχθαι
participle m ἀπολελεγμένος
f ἀπολελεγμένη
n ἀπολελεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀπείλεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἀπείλεγμαι ἀπείλεξαι ἀπείλεκται ἀπείλεχθον ἀπείλεχθον ἀπειλέγμεθᾰ ἀπείλεχθε ἀπειλέγᾰται
subjunctive ἀπειλεγμένος ὦ ἀπειλεγμένος ᾖς ἀπειλεγμένος ᾖ ἀπειλεγμένω ἦτον ἀπειλεγμένω ἦτον ἀπειλεγμένοι ὦμεν ἀπειλεγμένοι ἦτε ἀπειλεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀπειλεγμένος εἴην ἀπειλεγμένος εἴης ἀπειλεγμένος εἴη ἀπειλεγμένω εἴητον / εἶτον ἀπειλεγμένω εἰήτην / εἴτην ἀπειλεγμένοι εἴημεν / εἶμεν ἀπειλεγμένοι εἴητε / εἶτε ἀπειλεγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἀπείλεξο ἀπειλέχθω ἀπείλεχθον ἀπειλέχθων   ἀπείλεχθε ἀπειλέχθων
middle/passive
infinitive ἀπειλέχθαι
participle m ἀπειλεγμένος
f ἀπειλεγμένη
n ἀπειλεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀπολογή f (apologḗ, “selection”)
  • ἀπολογέομαι (apologéomai, “speak in defence”)
  • ἀπολογητέος (apologētéos, “one must defend”)
  • ἀπολογία f (apología, “speech in defence”)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.