ἐπισκοπέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ σκοπέω (skopéō).

Pronunciation

 

Verb

ἐπισκοπέω • (episkopéō)

  1. to inspect, observe, examine, regard
  2. to watch over
  3. to visit
  4. to inspect, review (of an army general)
  5. to consider, reflect
  6. (middle voice) to meditate

Inflection

   Present: ἐπισκοπέω, ἐπισκοπέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπισκοπέω ἐπισκοπέεις ἐπισκοπέει ἐπισκοπέετον ἐπισκοπέετον ἐπισκοπέομεν ἐπισκοπέετε ἐπισκοπέουσῐ(ν)
subjunctive ἐπισκοπέω ἐπισκοπέῃς ἐπισκοπέῃ ἐπισκοπέητον ἐπισκοπέητον ἐπισκοπέωμεν ἐπισκοπέητε ἐπισκοπέωσῐ(ν)
optative ἐπισκοπέοιμῐ ἐπισκοπέοις ἐπισκοπέοι ἐπισκοπέοιτον ἐπισκοπεοίτην ἐπισκοπέοιμεν ἐπισκοπέοιτε ἐπισκοπέοιεν
imperative   ἐπισκόπεε ἐπισκοπεέτω ἐπισκοπέετον ἐπισκοπεέτων   ἐπισκοπέετε ἐπισκοπεόντων
middle/
passive 		indicative ἐπισκοπέομαι ἐπισκοπέῃ / ἐπισκοπέει ἐπισκοπέεται ἐπισκοπέεσθον ἐπισκοπέεσθον ἐπισκοπεόμεθᾰ ἐπισκοπέεσθε ἐπισκοπέονται
subjunctive ἐπισκοπέωμαι ἐπισκοπέῃ ἐπισκοπέηται ἐπισκοπέησθον ἐπισκοπέησθον ἐπισκοπεώμεθᾰ ἐπισκοπέησθε ἐπισκοπέωνται
optative ἐπισκοπεοίμην ἐπισκοπέοιο ἐπισκοπέοιτο ἐπισκοπέοισθον ἐπισκοπεοίσθην ἐπισκοπεοίμεθᾰ ἐπισκοπέοισθε ἐπισκοπέοιντο
imperative   ἐπισκοπέου ἐπισκοπεέσθω ἐπισκοπέεσθον ἐπισκοπεέσθων   ἐπισκοπέεσθε ἐπισκοπεέσθων
active middle/passive
infinitive ἐπισκοπέειν ἐπισκοπέεσθαι
participle m ἐπισκοπέων ἐπισκοπεόμενος
f ἐπισκοπέουσᾰ ἐπισκοπεομένη
n ἐπισκοπέον ἐπισκοπεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐπισκοπῶ, ἐπισκοποῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπισκοπῶ ἐπισκοπεῖς ἐπισκοπεῖ ἐπισκοπεῖτον ἐπισκοπεῖτον ἐπισκοποῦμεν ἐπισκοπεῖτε ἐπισκοποῦσῐ(ν)
subjunctive ἐπισκοπῶ ἐπισκοπῇς ἐπισκοπῇ ἐπισκοπῆτον ἐπισκοπῆτον ἐπισκοπῶμεν ἐπισκοπῆτε ἐπισκοπῶσῐ(ν)
optative ἐπισκοποίην / ἐπισκοποῖμῐ ἐπισκοποίης / ἐπισκοποῖς ἐπισκοποίη / ἐπισκοποῖ ἐπισκοποῖτον / ἐπισκοποίητον ἐπισκοποίτην / ἐπισκοποιήτην ἐπισκοποῖμεν / ἐπισκοποίημεν ἐπισκοποῖτε / ἐπισκοποίητε ἐπισκοποῖεν / ἐπισκοποίησᾰν
imperative   ἐπισκόπει ἐπισκοπείτω ἐπισκοπεῖτον ἐπισκοπείτων   ἐπισκοπεῖτε ἐπισκοπούντων
middle/
passive 		indicative ἐπισκοποῦμαι ἐπισκοπεῖ,
ἐπισκοπῇ 		ἐπισκοπεῖται ἐπισκοπεῖσθον ἐπισκοπεῖσθον ἐπισκοπούμεθᾰ ἐπισκοπεῖσθε ἐπισκοποῦνται
subjunctive ἐπισκοπῶμαι ἐπισκοπῇ ἐπισκοπῆται ἐπισκοπῆσθον ἐπισκοπῆσθον ἐπισκοπώμεθᾰ ἐπισκοπῆσθε ἐπισκοπῶνται
optative ἐπισκοποίμην ἐπισκοποῖο ἐπισκοποῖτο ἐπισκοποῖσθον ἐπισκοποίσθην ἐπισκοποίμεθᾰ ἐπισκοποῖσθε ἐπισκοποῖντο
imperative   ἐπισκοποῦ ἐπισκοπείσθω ἐπισκοπεῖσθον ἐπισκοπείσθων   ἐπισκοπεῖσθε ἐπισκοπείσθων
active middle/passive
infinitive ἐπισκοπεῖν ἐπισκοπεῖσθαι
participle m ἐπισκοπῶν ἐπισκοπούμενος
f ἐπισκοποῦσᾰ ἐπισκοπουμένη
n ἐπισκοποῦν ἐπισκοπούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπεσκόπεον, ἐπεσκοπεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεσκόπεον ἐπεσκόπεες ἐπεσκόπεε(ν) ἐπεσκοπέετον ἐπεσκοπεέτην ἐπεσκοπέομεν ἐπεσκοπέετε ἐπεσκόπεον
middle/
passive 		indicative ἐπεσκοπεόμην ἐπεσκοπέου ἐπεσκοπέετο ἐπεσκοπέεσθον ἐπεσκοπεέσθην ἐπεσκοπεόμεθᾰ ἐπεσκοπέεσθε ἐπεσκοπέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπεσκόπουν, ἐπεσκοπούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεσκόπουν ἐπεσκόπεις ἐπεσκόπει ἐπεσκοπεῖτον ἐπεσκοπείτην ἐπεσκοποῦμεν ἐπεσκοπεῖτε ἐπεσκόπουν
middle/
passive 		indicative ἐπεσκοπούμην ἐπεσκοποῦ ἐπεσκοπεῖτο ἐπεσκοπεῖσθον ἐπεσκοπείσθην ἐπεσκοπούμεθᾰ ἐπεσκοπεῖσθε ἐπεσκοποῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπισκέψομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπισκέψομαι ἐπισκέψῃ / ἐπισκέψει ἐπισκέψεται ἐπισκέψεσθον ἐπισκέψεσθον ἐπισκεψόμεθᾰ ἐπισκέψεσθε ἐπισκέψονται
optative ἐπισκεψοίμην ἐπισκέψοιο ἐπισκέψοιτο ἐπισκέψοισθον ἐπισκεψοίσθην ἐπισκεψοίμεθᾰ ἐπισκέψοισθε ἐπισκέψοιντο
middle
infinitive ἐπισκέψεσθαι
participle m ἐπισκεψόμενος
f ἐπισκεψομένη
n ἐπισκεψόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπισκοπήσω, ἐπισκοπήσομαι, ἐπισκοπηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπισκοπήσω ἐπισκοπήσεις ἐπισκοπήσει ἐπισκοπήσετον ἐπισκοπήσετον ἐπισκοπήσομεν ἐπισκοπήσετε ἐπισκοπήσουσῐ(ν)
optative ἐπισκοπήσοιμῐ ἐπισκοπήσοις ἐπισκοπήσοι ἐπισκοπήσοιτον ἐπισκοπησοίτην ἐπισκοπήσοιμεν ἐπισκοπήσοιτε ἐπισκοπήσοιεν
middle indicative ἐπισκοπήσομαι ἐπισκοπήσῃ / ἐπισκοπήσει ἐπισκοπήσεται ἐπισκοπήσεσθον ἐπισκοπήσεσθον ἐπισκοπησόμεθᾰ ἐπισκοπήσεσθε ἐπισκοπήσονται
optative ἐπισκοπησοίμην ἐπισκοπήσοιο ἐπισκοπήσοιτο ἐπισκοπήσοισθον ἐπισκοπησοίσθην ἐπισκοπησοίμεθᾰ ἐπισκοπήσοισθε ἐπισκοπήσοιντο
passive indicative ἐπισκοπηθήσομαι ἐπισκοπηθήσῃ ἐπισκοπηθήσεται ἐπισκοπηθήσεσθον ἐπισκοπηθήσεσθον ἐπισκοπηθησόμεθᾰ ἐπισκοπηθήσεσθε ἐπισκοπηθήσονται
optative ἐπισκοπηθησοίμην ἐπισκοπηθήσοιο ἐπισκοπηθήσοιτο ἐπισκοπηθήσοισθον ἐπισκοπηθησοίσθην ἐπισκοπηθησοίμεθᾰ ἐπισκοπηθήσοισθε ἐπισκοπηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπισκοπήσειν ἐπισκοπήσεσθαι ἐπισκοπηθήσεσθαι
participle m ἐπισκοπήσων ἐπισκοπησόμενος ἐπισκοπηθησόμενος
f ἐπισκοπήσουσᾰ ἐπισκοπησομένη ἐπισκοπηθησομένη
n ἐπισκοπῆσον ἐπισκοπησόμενον ἐπισκοπηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπεσκεψᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπεσκεψᾰ́μην ἐπεσκέψω ἐπεσκέψᾰτο ἐπεσκέψᾰσθον ἐπεσκεψᾰ́σθην ἐπεσκεψᾰ́μεθᾰ ἐπεσκέψᾰσθε ἐπεσκέψᾰντο
subjunctive ἐπισκέψωμαι ἐπισκέψῃ ἐπισκέψηται ἐπισκέψησθον ἐπισκέψησθον ἐπισκεψώμεθᾰ ἐπισκέψησθε ἐπισκέψωνται
optative ἐπισκεψαίμην ἐπισκέψαιο ἐπισκέψαιτο ἐπισκέψαισθον ἐπισκεψαίσθην ἐπισκεψαίμεθᾰ ἐπισκέψαισθε ἐπισκέψαιντο
imperative   ἐπίσκεψαι ἐπισκεψᾰ́σθω ἐπισκέψᾰσθον ἐπισκεψᾰ́σθων   ἐπισκέψᾰσθε ἐπισκεψᾰ́σθων
middle
infinitive ἐπισκέψᾰσθαι
participle m ἐπισκεψᾰ́μενος
f ἐπισκεψᾰμένη
n ἐπισκεψᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπεσκόπησᾰ, ἐπεσκοπησᾰ́μην, ἐπεσκοπήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεσκόπησᾰ ἐπεσκόπησᾰς ἐπεσκόπησε(ν) ἐπεσκοπήσᾰτον ἐπεσκοπησᾰ́την ἐπεσκοπήσᾰμεν ἐπεσκοπήσᾰτε ἐπεσκόπησᾰν
subjunctive ἐπισκοπήσω ἐπισκοπήσῃς ἐπισκοπήσῃ ἐπισκοπήσητον ἐπισκοπήσητον ἐπισκοπήσωμεν ἐπισκοπήσητε ἐπισκοπήσωσῐ(ν)
optative ἐπισκοπήσαιμῐ ἐπισκοπήσειᾰς / ἐπισκοπήσαις ἐπισκοπήσειε(ν) / ἐπισκοπήσαι ἐπισκοπήσαιτον ἐπισκοπησαίτην ἐπισκοπήσαιμεν ἐπισκοπήσαιτε ἐπισκοπήσειᾰν / ἐπισκοπήσαιεν
imperative   ἐπισκόπησον ἐπισκοπησᾰ́τω ἐπισκοπήσᾰτον ἐπισκοπησᾰ́των   ἐπισκοπήσᾰτε ἐπισκοπησᾰ́ντων
middle indicative ἐπεσκοπησᾰ́μην ἐπεσκοπήσω ἐπεσκοπήσᾰτο ἐπεσκοπήσᾰσθον ἐπεσκοπησᾰ́σθην ἐπεσκοπησᾰ́μεθᾰ ἐπεσκοπήσᾰσθε ἐπεσκοπήσᾰντο
subjunctive ἐπισκοπήσωμαι ἐπισκοπήσῃ ἐπισκοπήσηται ἐπισκοπήσησθον ἐπισκοπήσησθον ἐπισκοπησώμεθᾰ ἐπισκοπήσησθε ἐπισκοπήσωνται
optative ἐπισκοπησαίμην ἐπισκοπήσαιο ἐπισκοπήσαιτο ἐπισκοπήσαισθον ἐπισκοπησαίσθην ἐπισκοπησαίμεθᾰ ἐπισκοπήσαισθε ἐπισκοπήσαιντο
imperative   ἐπισκόπησαι ἐπισκοπησᾰ́σθω ἐπισκοπήσᾰσθον ἐπισκοπησᾰ́σθων   ἐπισκοπήσᾰσθε ἐπισκοπησᾰ́σθων
passive indicative ἐπεσκοπήθην ἐπεσκοπήθης ἐπεσκοπήθη ἐπεσκοπήθητον ἐπεσκοπηθήτην ἐπεσκοπήθημεν ἐπεσκοπήθητε ἐπεσκοπήθησᾰν
subjunctive ἐπισκοπηθῶ ἐπισκοπηθῇς ἐπισκοπηθῇ ἐπισκοπηθῆτον ἐπισκοπηθῆτον ἐπισκοπηθῶμεν ἐπισκοπηθῆτε ἐπισκοπηθῶσῐ(ν)
optative ἐπισκοπηθείην ἐπισκοπηθείης ἐπισκοπηθείη ἐπισκοπηθεῖτον / ἐπισκοπηθείητον ἐπισκοπηθείτην / ἐπισκοπηθειήτην ἐπισκοπηθεῖμεν / ἐπισκοπηθείημεν ἐπισκοπηθεῖτε / ἐπισκοπηθείητε ἐπισκοπηθεῖεν / ἐπισκοπηθείησᾰν
imperative   ἐπισκοπήθητῐ ἐπισκοπηθήτω ἐπισκοπήθητον ἐπισκοπηθήτων   ἐπισκοπήθητε ἐπισκοπηθέντων
active middle passive
infinitive ἐπισκοπῆσαι ἐπισκοπήσᾰσθαι ἐπισκοπηθῆναι
participle m ἐπισκοπήσᾱς ἐπισκοπησᾰ́μενος ἐπισκοπηθείς
f ἐπισκοπήσᾱσᾰ ἐπισκοπησᾰμένη ἐπισκοπηθεῖσᾰ
n ἐπισκοπῆσᾰν ἐπισκοπησᾰ́μενον ἐπισκοπηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπέσκεμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπέσκεμμαι ἐπέσκεψαι ἐπέσκεπται ἐπέσκεφθον ἐπέσκεφθον ἐπεσκέμμεθᾰ ἐπέσκεφθε ἐπεσκέπᾰται
subjunctive ἐπεσκεμμένος ὦ ἐπεσκεμμένος ᾖς ἐπεσκεμμένος ᾖ ἐπεσκεμμένω ἦτον ἐπεσκεμμένω ἦτον ἐπεσκεμμένοι ὦμεν ἐπεσκεμμένοι ἦτε ἐπεσκεμμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπεσκεμμένος εἴην ἐπεσκεμμένος εἴης ἐπεσκεμμένος εἴη ἐπεσκεμμένω εἴητον / εἶτον ἐπεσκεμμένω εἰήτην / εἴτην ἐπεσκεμμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐπεσκεμμένοι εἴητε / εἶτε ἐπεσκεμμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐπέσκεψο ἐπεσκέφθω ἐπέσκεφθον ἐπεσκέφθων   ἐπέσκεφθε ἐπεσκέφθων
infinitive ἐπεσκέφθαι
participle m ἐπεσκεμμένος
f ἐπεσκεμμένη
n ἐπεσκεμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπεσκόπηκᾰ, ἐπεσκόπημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεσκόπηκᾰ ἐπεσκόπηκᾰς ἐπεσκόπηκε(ν) ἐπεσκοπήκᾰτον ἐπεσκοπήκᾰτον ἐπεσκοπήκᾰμεν ἐπεσκοπήκᾰτε ἐπεσκοπήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπεσκοπήκω ἐπεσκοπήκῃς ἐπεσκοπήκῃ ἐπεσκοπήκητον ἐπεσκοπήκητον ἐπεσκοπήκωμεν ἐπεσκοπήκητε ἐπεσκοπήκωσῐ(ν)
optative ἐπεσκοπήκοιμῐ / ἐπεσκοπηκοίην ἐπεσκοπήκοις / ἐπεσκοπηκοίης ἐπεσκοπήκοι / ἐπεσκοπηκοίη ἐπεσκοπήκοιτον ἐπεσκοπηκοίτην ἐπεσκοπήκοιμεν ἐπεσκοπήκοιτε ἐπεσκοπήκοιεν
imperative   ἐπεσκόπηκε ἐπεσκοπηκέτω ἐπεσκοπήκετον ἐπεσκοπηκέτων   ἐπεσκοπήκετε ἐπεσκοπηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐπεσκόπημαι ἐπεσκόπησαι ἐπεσκόπηται ἐπεσκόπησθον ἐπεσκόπησθον ἐπεσκοπήμεθᾰ ἐπεσκόπησθε ἐπεσκόπηνται
subjunctive ἐπεσκοπημένος ὦ ἐπεσκοπημένος ᾖς ἐπεσκοπημένος ᾖ ἐπεσκοπημένω ἦτον ἐπεσκοπημένω ἦτον ἐπεσκοπημένοι ὦμεν ἐπεσκοπημένοι ἦτε ἐπεσκοπημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπεσκοπημένος εἴην ἐπεσκοπημένος εἴης ἐπεσκοπημένος εἴη ἐπεσκοπημένω εἴητον / εἶτον ἐπεσκοπημένω εἰήτην / εἴτην ἐπεσκοπημένοι εἴημεν / εἶμεν ἐπεσκοπημένοι εἴητε / εἶτε ἐπεσκοπημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐπεσκόπησο ἐπεσκοπήσθω ἐπεσκόπησθον ἐπεσκοπήσθων   ἐπεσκόπησθε ἐπεσκοπήσθων
active middle/passive
infinitive ἐπεσκοπηκέναι ἐπεσκοπῆσθαι
participle m ἐπεσκοπηκώς ἐπεσκοπημένος
f ἐπεσκοπηκυῖᾰ ἐπεσκοπημένη
n ἐπεσκοπηκός ἐπεσκοπημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεσκοπήκειν / ἐπεσκοπήκη, ἐπεσκοπήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεσκοπήκειν / ἐπεσκοπήκη ἐπεσκοπήκεις / ἐπεσκοπήκης ἐπεσκοπήκει(ν) ἐπεσκοπήκετον ἐπεσκοπηκέτην ἐπεσκοπήκεμεν ἐπεσκοπήκετε ἐπεσκοπήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεσκοπήμην ἐπεσκόπησο ἐπεσκόπητο ἐπεσκόπησθον ἐπεσκοπήσθην ἐπεσκοπήμεθᾰ ἐπεσκόπησθε ἐπεσκόπηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.