ἡμένοις

See also: ἡμένοιν and ἥμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.noi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.nys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.nys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.nys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.nis/

Participle

ἡμένοις • (hēménois)

dative plural masculine/neuter of ἥμενος (hḗmenos)