ἴρινος

Ancient Greek

Etymology

From ἶρις (îris, iris) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

Adjective

ῑ̓́ρῐνος • (ī́rĭnosm (feminine ῑ̓ρίνη, neuter ῑ̓́ρῐνον); first/second declension

  1. made from iris

Inflection

Descendants

  • Latin: īrinus

Further reading