亜鉛

Japanese

Chemical element
Zn
Previous: (どう) () (Cu)
Next: ガリウム (gariumu) (Ga)
Kanji in this term

Grade: S
えん
Grade: S
on'yomi
Alternative spelling
亞鉛 (kyūjitai)

Etymology

First appears in Japanese in the 1713 edition of the 和漢三才図会 (Wakan Sansai Zue, “Illustrated Sino-Japanese Encyclopedia”). Appears to be a Japanese coinage as (a, next, sub-) + (en, lead, the metal), probably from the way that zinc is often found together with lead in ores. Probably influenced by early Hokkien 倭鉛 / 倭铅 (e-iân), early Mandarin 倭鉛 / 倭铅 (wōqiān, literally Japanese lead).

Pronunciation

Noun

()(えん) • (aen

  1. zinc, Zn

Derived terms

  • ()(えん)() (aenka): zinc white, zinc oxide
  • ()(えん)(てつ) (aen tetsu): galvanized iron
  • ()(えん)(ばん) (aenban): zinc plate
  • ()(えん)(ばん) (aenban): zinc etching
  • ()(えん)(まつ) (aen matsu): zinc dust
  • ()(えん)() (aenbiki): zinc coated
  • ()(えん)(ごう)(きん) (aen gōkin): zinc alloy
  • ()(えん)(ちゅう)(どく) (aen chūdoku): zinc poisoning
  • ()(えん)(てっ)(ぱん) (aen teppan): galvanized sheet iron
  • ()(えん)(とっ)(ぱん) (aen toppan): photoengraving
  • ()(えん)()(なん)(こう) (aen kanankō): zinc oxide ointment
  • (えん)()()(えん) (enka aen): zinc chloride
  • (こう)()()(えん) (kōba aen): zinc yeast
  • (さん)()()(えん) (sanka aen): zinc oxide
  • (りゅう)()()(えん) (ryūka aen): zinc sulfide
  • (りゅう)(さん)()(えん) (ryūsan aen): zinc sulfate

References

  1. 1.0 1.1 Matsumura, Akira, editor (2006), 大辞林 [Daijirin] (in Japanese), Third edition, Tokyo: Sanseidō, →ISBN
  2. 2.0 2.1 NHK Broadcasting Culture Research Institute, editor (1998), NHK日本語発音アクセント辞典 [NHK Japanese Pronunciation Accent Dictionary] (in Japanese), Tokyo: NHK Publishing, Inc., →ISBN
  • 2002, Ineko Kondō; Fumi Takano; Mary E Althaus; et. al., Shogakukan Progressive Japanese-English Dictionary, Third Edition, Tokyo: Shōgakukan, →ISBN.