胡荽
Chinese
| phonetic | |||
|---|---|---|---|
| trad. (胡荽) | 胡 | 荽 | |
| simp. #(胡荽) | 胡 | 荽 | |
| alternative forms | 胡荾 葫荽 | ||
Etymology
Mentioned by Zhang Hua 張華 (232–300), Shi Chong 石崇 (249–300), and Lu Ji 陸機 (261–303).
Phono-semantic matching of an Iranian word (Laufer, 1967). Compare Old Chinese /*gˤa s.nuj/ with gšnyc (gišnīz, “coriander”), kšnyc (kišnīz), whence Modern Persian گشنیز (gešniz, “coriander”).
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: húsuī
- Zhuyin: ㄏㄨˊ ㄙㄨㄟ
- Tongyong Pinyin: húsuei
- Wade–Giles: hu2-sui1
- Yale: hú-swēi
- Gwoyeu Romatzyh: hwusuei
- Palladius: хусуй (xusuj)
- Sinological IPA (key): /xu³⁵ su̯eɪ̯⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: wu4 seoi1
- Yale: wùh sēui
- Cantonese Pinyin: wu4 soey1
- Guangdong Romanization: wu4 sêu1
- Sinological IPA (key): /wuː²¹ sɵy̯⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Middle Chinese: hu swij
- Old Chinese
- (Zhengzhang): /*ɡaː snul/
Noun
胡荽
Synonyms
Dialectal synonyms of 芫荽 (“coriander”) [map]