-ijari

Sicilian

Etymology

Inherited from Late Latin -idiō, from Late Latin -izāre. Doublet of -izzari, which was borrowed.

Pronunciation

  • IPA(key): /-iˈja.ɾi/, [-ɪˈja.ɾɪ], [-ɪˈa.ɾɪ], -ˈja.ɾɪ
  • Hyphenation: pi‧-i‧jà‧ri

Suffix

-ijari

  1. used to form verbs from adjectives or nouns
    cacareḍḍu (diarrhea) + ‎-ijari → ‎cacariḍḍijari (to have the runs)
    ciàguru (noise) + ‎-ijari → ‎ciagurijari (to sniff, smell)
    festa (celebration) + ‎-ijari → ‎fistijiari (to celebrate)
    manu (hand) + ‎-ijari → ‎manijiari (to handle)

Conjugation

Derived terms

  • -ijata
  • -ijatu
  • -izzari
  • -izzatu
  • -izzazziuni