-menni
Icelandic
Etymology
From maður.
Noun
-menni n (noun-forming suffix, genitive singular -mennis, nominative plural -menni)
- -man used in compounds to mean "man", "human"
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | -menni | -mennið | -menni | -mennin |
| accusative | -menni | -mennið | -menni | -mennin |
| dative | -menni | -menninu | -mennum | -mennunum |
| genitive | -mennis | -mennisins | -menna | -mennanna |
Derived terms
- afburðamenni
- apamenni
- aulamenni
- áhrifamenni
- boltamenni
- bóndamenni
- brekamenni
- búramenni
- drabbaramenni
- drekamenni
- fautamenni
- fjöldamenni
- fjölmenni
- glæframenni
- góðmenni
- hroðamenni
- hrottamenni
- höldamenni
- illmenni
- kjarnamenni
- kraftamenni
- loddamenni
- loddaramenni
- lubbamenni
- margmenni
- mikilmenni
- ofsamenni
- ofstopamenni
- óþokkamenni
- raumaramenni
- ribbaldamenni
- ríkmenni
- rostamenni
- ruddamenni
- slókaramenni
- sluddamenni
- vélmenni