Bahaitum
German
Etymology
Bahai
+
-tum
Pronunciation
IPA
(key)
:
/baˈhaɪ̯tuːm/
Hyphenation:
Ba‧hai‧tum
Noun
Bahaitum
n
(
strong
,
genitive
Bahaitums
,
no plural
)
Baháʼí Faith
Declension
Declension of
Bahaitum
[
sg-only, neuter, strong
]
singular
indef.
def.
noun
nominative
ein
das
Bahaitum
genitive
eines
des
Bahaitums
dative
einem
dem
Bahaitum
accusative
ein
das
Bahaitum