Barış

See also: baris, bāris, and barış

Turkish

Etymology

From barış (peace).

Pronunciation

  • IPA(key): /baˈɾɯʃ/
  • Hyphenation: Ba‧rış

Proper noun

Barış

  1. a male given name

Declension

Declension of Barış
singular plural
nominative Barış Barışlar / Barış'lar
accusative Barış'ı Barışları / Barış'ları
dative Barış'a Barışlara / Barış'lara
locative Barış'ta Barışlarda / Barış'larda
ablative Barış'tan Barışlardan / Barış'lardan
genitive Barış'ın Barışların / Barış'ların
Possessive forms of Barış
singular plural
benim (my) Barış'ım Barışlarım
Barış'larım
senin (your) Barış'ın Barışların
Barış'ların
onun (his/her/its) Barış'ı Barışları
Barış'ları
bizim (our) Barış'ımız Barışlarımız
Barış'larımız
sizin (your) Barış'ınız Barışlarınız
Barış'larınız
onların (their) Barış'ı
Barışları
Barış'ları
Barışları
Barış'ları