Befehden
German
Noun
Befehden
n
(
strong
,
genitive
Befehdens
,
no plural
)
gerund of
befehden
Declension
Declension of
Befehden
[
sg-only, neuter, strong
]
singular
indef.
def.
noun
nominative
ein
das
Befehden
genitive
eines
des
Befehdens
dative
einem
dem
Befehden
accusative
ein
das
Befehden