Düziçi
Turkish
Etymology
From düz (“flat”) + iç (“inner, inside”) + -i (possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdy.zi.t͡ʃi/
Proper noun
Düziçi
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Düziçi | Düziçiler / Düziçi'ler |
| accusative | Düziçi'yi | Düziçileri / Düziçi'leri |
| dative | Düziçi'ye | Düziçilere / Düziçi'lere |
| locative | Düziçi'de | Düziçilerde / Düziçi'lerde |
| ablative | Düziçi'den | Düziçilerden / Düziçi'lerden |
| genitive | Düziçi'nin | Düziçilerin / Düziçi'lerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Düziçi'm | Düziçilerim Düziçi'lerim |
| senin (your) | Düziçi'n | Düziçilerin Düziçi'lerin |
| onun (his/her/its) | Düziçi'si | Düziçileri Düziçi'leri |
| bizim (our) | Düziçi'miz | Düziçilerimiz Düziçi'lerimiz |
| sizin (your) | Düziçi'niz | Düziçileriniz Düziçi'leriniz |
| onların (their) | Düziçi'si Düziçileri Düziçi'leri |
Düziçileri Düziçi'leri |
Derived terms
- Düziçili