iç

See also: Appendix:Variations of "ic"

Azerbaijani

Etymology 1

From Proto-Turkic *ič (“the interior of something”).

Noun

iç (definite accusative içi, plural içlər)

  1. inner part, interior
  2. the inside
    Synonyms: içəri, daxil
  3. entrails, guts, internal organs, entrails
    Synonym: içalat
  4. core
  5. filling
  6. the inward nature of a person
Declension
Declension of iç
singular plural
nominative içiçlər
definite accusative içiiçləri
dative içəiçlərə
locative içdəiçlərdə
ablative içdəniçlərdən
definite genitive içiniçlərin
Possessive forms of iç
nominative
singular plural
mənim (“my”) içim içlərim
sənin (“your”) için içlərin
onun (“his/her/its”) içi içləri
bizim (“our”) içimiz içlərimiz
sizin (“your”) içiniz içləriniz
onların (“their”) içi or içləri içləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) içimi içlərimi
sənin (“your”) içini içlərini
onun (“his/her/its”) içini içlərini
bizim (“our”) içimizi içlərimizi
sizin (“your”) içinizi içlərinizi
onların (“their”) içini or içlərini içlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) içimə içlərimə
sənin (“your”) içinə içlərinə
onun (“his/her/its”) içinə içlərinə
bizim (“our”) içimizə içlərimizə
sizin (“your”) içinizə içlərinizə
onların (“their”) içinə or içlərinə içlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) içimdə içlərimdə
sənin (“your”) içində içlərində
onun (“his/her/its”) içində içlərində
bizim (“our”) içimizdə içlərimizdə
sizin (“your”) içinizdə içlərinizdə
onların (“their”) içində or içlərində içlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) içimdən içlərimdən
sənin (“your”) içindən içlərindən
onun (“his/her/its”) içindən içlərindən
bizim (“our”) içimizdən içlərimizdən
sizin (“your”) içinizdən içlərinizdən
onların (“their”) içindən or içlərindən içlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) içimin içlərimin
sənin (“your”) içinin içlərinin
onun (“his/her/its”) içinin içlərinin
bizim (“our”) içimizin içlərimizin
sizin (“your”) içinizin içlərinizin
onların (“their”) içinin or içlərinin içlərinin

Adjective

iç (comparative daha iç, superlative ən iç)

  1. interior, inner
Derived terms

Etymology 2

Verb

iç

  1. second-person singular imperative of içmək

Further reading

  • “iç” in Obastan.com.

Crimean Tatar

Etymology 1

From Old Turkic iç, from Proto-Turkic.

Noun

iç

  1. inside, interior part of something

Etymology 2

Borrowed from Persian هیچ (hič).

Adverb

iç

  1. any, no, none, nothing
    İç kimse körmedim ― I haven't seen anybody; I've seen nobody
  2. at all
    Bunı iç de istemeyim ― I don't want this at all.
Usage notes
  • Colloquial form: eş

Khalaj

Perso-Arabic ایچ

Etymology

From Proto-Turkic *ič (“inside, the interior of something”).

Pronunciation

  • IPA(key): [ɪt͡ʃ]
  • (Xarrâbî) IPA(key): [ɪt͡ʃ]

Noun

iç (definite accusative içü, plural içlər)

  1. inside, interior

Declension

Declension of iç
singular plural
nominative iç içlər
genitive içü̂ñ içlərü̂ñ
dative içkə içlərkə
definite accusative içü içlərü
locative iççə içlərçə
ablative içdə içlərdə
instrumental içlə içlərlə
equative içvâra içlərvâra

References

  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
  • Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): [it͡ʃ]

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish ایچ (iç, “inside, interior”), from Proto-Turkic *ič (“the interior of something”). Cognate with Old Turkic 𐰃𐰲 (ič), Azerbaijani iç, Turkmen iç, Kazakh іш (ış), Kyrgyz ич (ic), etc.

Noun

iç (definite accusative içi, plural içler)

  1. inside, interior part of something
    evin içi ― the interior of the house
  2. space in hollow objects
  3. any clothing worn between the skin and the outer clothing
  4. mind, soul, heart
    Synonyms: kalp, yürek
  5. pit (of a fruit)
  6. stuffing
  7. intestine, entrails
  8. offal

Adjective

iç

  1. inner, interior
  2. inner; relating to the person's mental, spiritual or psychological makeup
  3. domestic
    Synonym: domestik
    iç ilişkiler ― domestic relations
Declension
Declension of iç
singular plural
nominative iç içler
definite accusative içi içleri
dative içe içlere
locative içte içlerde
ablative içten içlerden
genitive için içlerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular içim içlerim
2nd singular için içlerin
3rd singular içi içleri
1st plural içimiz içlerimiz
2nd plural içiniz içleriniz
3rd plural içleri içleri
definite accusative
singular plural
1st singular içimi içlerimi
2nd singular içini içlerini
3rd singular içini içlerini
1st plural içimizi içlerimizi
2nd plural içinizi içlerinizi
3rd plural içlerini içlerini
dative
singular plural
1st singular içime içlerime
2nd singular içine içlerine
3rd singular içine içlerine
1st plural içimize içlerimize
2nd plural içinize içlerinize
3rd plural içlerine içlerine
locative
singular plural
1st singular içimde içlerimde
2nd singular içinde içlerinde
3rd singular içinde içlerinde
1st plural içimizde içlerimizde
2nd plural içinizde içlerinizde
3rd plural içlerinde içlerinde
ablative
singular plural
1st singular içimden içlerimden
2nd singular içinden içlerinden
3rd singular içinden içlerinden
1st plural içimizden içlerimizden
2nd plural içinizden içlerinizden
3rd plural içlerinden içlerinden
genitive
singular plural
1st singular içimin içlerimin
2nd singular içinin içlerinin
3rd singular içinin içlerinin
1st plural içimizin içlerimizin
2nd plural içinizin içlerinizin
3rd plural içlerinin içlerinin
Antonyms
Derived terms
  • acısı içine çökmek
  • ağacın kurdu içinde olur
  • avcunun içi gibi bilmek
  • avcunun içine almak
  • canımın içi
  • çul içinde arslan yatar
  • evvel zaman içinde, kalbur saman içinde
  • gözlerinin içi gülmek
  • gözünün içine baka baka
  • hayretler içinde kalmak
  • iç açmak
  • iç ağası
  • iç avlu
  • iç bağlamak
  • iç bakla
  • iç başkalaşım
  • iç cümle
  • iç çamaşırı
  • iç çatışma
  • iç çekmek
  • iç deniz
  • iç don
  • iç dökmek
  • iç dünya
  • iç etmek
  • iç evlilik
  • iç ezan
  • iç geçirmek
  • iç gezegen
  • iç gıcıklamak
  • iç güvey
  • iç güveyisi
  • iç içe
  • iç içe girmek
  • iç işleri
  • iç kale
  • iç kulak
  • iç lastik
  • iç liman
  • iç merkez
  • iç mimar
  • iç oğlanı
  • iç organ
  • iç savaş
  • iç sürdürücü
  • iç tepi
  • iç tutmak
  • iç-
  • içbükey
  • içdenetir
  • içe bakış
  • içe dönük
  • içeri
  • içermek
  • içgörü
  • içgüdü
  • içi boşalmak
  • içi çekmek
  • içi erimek
  • içi ezilmek
  • içi gitmek
  • içi ısınmak
  • içi kararmak
  • içi pır pır etmek
  • içi rahat etmek
  • içi sıkılmak
  • içi sürmek
  • içi yanmak
  • içimne atmak
  • içinde
  • içinde yüzmek
  • içinden çıkmak
  • içinden geçirmek
  • içinden geçmek
  • içinden gelmek
  • içinden olmak
  • içine etmek
  • içine işlemek
  • içine kurt düşmek
  • içine oturmak
  • içine sıçmak
  • içini okumak
  • içlem
  • içlenmek
  • içli
  • içli dışlı
  • içlik
  • içörgü
  • içre
  • içrek
  • içsel
  • içselleştirmek
  • içsiz
  • içten
  • içyağı
  • içyüz

Further reading

  • “iç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

Etymology 2

Verb

iç

  1. second-person singular imperative of içmek

Further reading

  • “iç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “iç”, in Nişanyan Sözlük
  • Ayverdi, İlhan (2010) “iç”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
  • “iç”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.