Hoogelande

Dutch

Etymology

First attested as hogeland in 1189. Compound of hoog (high, elevated) and land (land).

See also Zealandic Hoôgelande, Oôgelande.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɦoː.ɣəˌlɑn.də/
  • Hyphenation: Hoo‧ge‧lan‧de

Proper noun

Hoogelande n

  1. a hamlet and former municipality of Veere, Zeeland, Netherlands

References

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “hoogelande”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN