Hooibergen
Dutch
Etymology
First attested as Hoeyberghe in 1530. Compound of Old Frisian hē (“hay”) and the dative singular form of berch (“hill, elevated place”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɦoːi̯ˌbɛr.ɣə(n)/
- Hyphenation: Hooi‧ber‧gen
- Rhymes: -ɛrɣən
Proper noun
Hooibergen n
References
- van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN