Koloquinte
German
Noun
Koloquinte f (genitive Koloquinte, plural Koloquinten)
Declension
Declension of Koloquinte [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Koloquinte | die | Koloquinten |
| genitive | einer | der | Koloquinte | der | Koloquinten |
| dative | einer | der | Koloquinte | den | Koloquinten |
| accusative | eine | die | Koloquinte | die | Koloquinten |
Further reading
- “Koloquinte” in Deutsches Wörterbuch von Jacob und Wilhelm Grimm, 16 vols., Leipzig 1854–1961.