Manisa

English

Etymology

From Turkish Manisa.

Proper noun

Manisa

A province and metropolitan municipality in western Turkey.
A city, the capital of Manisa Province, Turkey.

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مغنیسا (Mağnisa).

Pronunciation

IPA^(key): /mɑˈnisɑ/
Audio: (file)
Hyphenation: Ma‧ni‧sa

Proper noun

Manisa

Manisa (a province and metropolitan municipality in western Turkey)
Manisa (a city, the capital of Manisa Province, Turkey)

Declension

Declension of *Manisa*
	singular	plural
nominative	Manisa	Manisalar / Manisa'lar
accusative	Manisa'yı	Manisaları / Manisa'ları
dative	Manisa'ya	Manisalara / Manisa'lara
locative	Manisa'da	Manisalarda / Manisa'larda
ablative	Manisa'dan	Manisalardan / Manisa'lardan
genitive	Manisa'nın	Manisaların / Manisa'ların

Possessive forms of *Manisa*
	singular	plural
benim (my)	Manisa'm	Manisalarım Manisa'larım
senin (your)	Manisa'n	Manisaların Manisa'ların
onun (his/her/its)	Manisa'sı	Manisaları Manisa'ları
bizim (our)	Manisa'mız	Manisalarımız Manisa'larımız
sizin (your)	Manisa'nız	Manisalarınız Manisa'larınız
onların (their)	Manisa'sı Manisaları Manisa'ları	Manisaları Manisa'ları

Derived terms

Manisalı

See also