Bilecik

See also: bilecik

English

Proper noun

Bilecik

  2. A province in midwest Turkey.
  4. A district of Bilecik Province, Turkey.
  6. A municipality, the capital of Bilecik district and Bilecik Province, Turkey.

Translations

Translations

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish بیله‌جك (Bilecik).

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.le.dʒik̟/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: Bi‧le‧cik

Proper noun

Bilecik

  1. Bilecik (a province in midwest Turkey)
  2. Bilecik (a district of Bilecik Province, Turkey)
  3. Bilecik (a municipality, the capital of Bilecik district and Bilecik Province, Turkey)

Declension

Declension of Bilecik
singular plural
nominative Bilecik Bilecikler / Bilecik'ler
accusative Bilecik'i Bilecikleri / Bilecik'leri
dative Bilecik'e Bileciklere / Bilecik'lere
locative Bilecik'te Bileciklerde / Bilecik'lerde
ablative Bilecik'ten Bileciklerden / Bilecik'lerden
genitive Bilecik'in Bileciklerin / Bilecik'lerin
Possessive forms of Bilecik
singular plural
benim (my) Bilecik'im Bileciklerim
Bilecik'lerim
senin (your) Bilecik'in Bileciklerin
Bilecik'lerin
onun (his/her/its) Bilecik'i Bilecikleri
Bilecik'leri
bizim (our) Bilecik'imiz Bileciklerimiz
Bilecik'lerimiz
sizin (your) Bilecik'iniz Bilecikleriniz
Bilecik'leriniz
onların (their) Bilecik'i
Bilecikleri
Bilecik'leri 		Bilecikleri
Bilecik'leri

Derived terms

  • Bilecikli

See also

provinces of Turkeyedit
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.